Η είσοδος και η καθιέρωση στον νέο διεθνή καταμερισμό της εργασίας δεν είναι διόλου εύκολη υπόθεση. «Η νέα βιομηχανική επανάσταση είναι ήδη γεγονός και οι πιο ενήμεροι γύρω από τις προκλήσεις που φέρνει μαζί της γνωρίζουν ότι στον νέο παγκόσμιο καταμερισμό της εργασίας οι θέσεις θα είναι ακριβές. Προέχει δε ποιος θα μπει πρώτος στο τρένο, γιατί αυτό θα ανεβάσει το κόστος εισόδου για τον δεύτερο και θα το στείλει στα ύψη για τους υπολοίπους. Το διακύβευμα είναι πολύ σοβαρό, δυστυχώς δε λίγοι το έχουν καταλάβει…».
Από την έντυπη έκδοση
Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου
Η είσοδος και η καθιέρωση στον νέο διεθνή καταμερισμό της εργασίας δεν είναι διόλου εύκολη υπόθεση.
«Η νέα βιομηχανική επανάσταση είναι ήδη γεγονός και οι πιο ενήμεροι γύρω από τις προκλήσεις που φέρνει μαζί της γνωρίζουν ότι στον νέο παγκόσμιο καταμερισμό της εργασίας οι θέσεις θα είναι ακριβές. Προέχει δε ποιος θα μπει πρώτος στο τρένο, γιατί αυτό θα ανεβάσει το κόστος εισόδου για τον δεύτερο και θα το στείλει στα ύψη για τους υπολοίπους. Το διακύβευμα είναι πολύ σοβαρό, δυστυχώς δε λίγοι το έχουν καταλάβει…».
Αυτά και άλλα πολλά υποστηρίζει ο συγγραφέας βιολόγος, οικονομολόγος - μηχανικός και σύμβουλος επιχειρήσεων Λωράν Αλεξάντερ, ένας παθιασμένος Γάλλος ιεραπόστολος της τεχνητής νοημοσύνης. Και με τα λόγια του κάνει κατάδηλο το γεγονός ότι έχουμε ήδη περάσει το κατώφλι μιας νέας εποχής. Όλο και πιο εξελιγμένα ρομπότ, bots, ανδροειδή και άλλες εκφάνσεις της τεχνητής νοημοσύνης συγκροτούν τη νέα βιομηχανική επανάσταση, η οποία δεν θα αφήσει ανέγγιχτη ούτε τη λειτουργία του κοινωνικού συνόλου.
Η τεχνητή νοημοσύνη δεν θα επηρεάσει μόνο την παραγωγή και τη βιομηχανία, αλλά θα δοκιμάσει τις κοινωνικές, πολιτικές, στρατιωτικές και γεωπολιτικές σχέσεις. Κυρίως όμως αλλάζει τη σχέση ανθρώπου - μηχανής και θα γίνει περίπλοκη, καθώς δεν θα φέρει μόνο την «αντικατάσταση» του πρώτου από τα ρομπότ, αλλά και τη συνεργασία μεταξύ τους. Αυτή η εξέλιξη ανοίγει έναν αχανή νέο ορίζοντα φιλοσοφικών ζητημάτων, κοινωνικών σχέσεων και νομικών προεκτάσεων που δεν εξετάζονται πάντα σοβαρά από τις διάφορες κυβερνήσεις στον πλανήτη μας. Ίσως αυτοί που αντιμετωπίζουν την όλη κατάσταση με μεγάλη σοβαρότητα να είναι οι Κινέζοι, οι οποίοι ήδη είναι από τα μεγάλα φαβορί στον αγώνα για κυριαρχία στην τεχνητή νοημοσύνη.
Εξάλλου ο επικεφαλής της εταιρίας HUAWEI Ρεν Ζενγκφέι δεν κρύβει τις φιλοδοξίες της χώρας και της εταιρείας του, η οποία είναι ήδη ηγετική δύναμη στην παγκόσμια αγορά. Ο 75χρονος Κινέζος που έγινε δισεκατομμυριούχος σε λιγότερο από μια εικοσαετία, έχει βάλει στόχο να κτίσει μια παγκόσμια τεχνολογική αυτοκρατορία, η οποία όλως, κατά δήλωσή του, θα στηρίζεται στην κινεζική αντίληψη για το επιχειρείν και το παγκόσμιο τεχνολογικό γίγνεσθαι. Και από την άποψη αυτή, είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι οι κινεζικές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας με πρώτη βέβαια τη HUAWEI πληρώνουν πλουσιοπάροχα τους επιστήμονες που απασχολούν, για να ασχολούνται με την επιστήμη και όχι με την πολιτική.
«Οι επενδυτές μας, είναι στον Εκόνομιστ ο επικεφαλής της μεγαλύτερης κινεζικής εταιρείας, πληρώνονται για να προσφέρουν επιστημονικό έργο και όχι για να μελετούν πολιτικές προσεγγίσεις. Αυτή η αντίληψη μας επιτρέπει να πηγαίνουμε μπροστά υλοποιώντας τους στόχους μας. Είμαστε εταιρεία υψηλής τεχνολογίας και όχι πολιτικό εργαστήρι».
Είναι προφανές δε ότι ο Κινέζος επιχειρηματίας, αλλά και μέλος του ΚΚΚίνας, ξέρει πολύ καλά τι λέει και τι πράττει. Είναι δε πεπεισμένος ότι οι νέες τεχνολογικές τάσεις και ιδιαίτερα η τεχνητή νοημοσύνη (Τ.Ν.) έχουν ήδη δρομολογήσει ραγδαίες αλλαγές στις θέσεις απασχόλησης, αλλά και στον τρόπο που παράγουμε και σκεφτόμαστε.
Όπως πολύ ορθά υπογραμμίζεται σε όλες τις διεθνείς μελέτες για την 4η βιομηχανική επανάσταση, ένας από τους πυλώνες της είναι η τεράστια δύναμη που διαθέτουν οι σύγχρονοι υπολογιστές.
Ούτε τα δεδομένα από μόνα τους, ούτε οι διασυνδεδεμένες στο διαδίκτυο συσκευές θα μπορούσαν να προκαλέσουν τις ραγδαίες αλλαγές στη ζωή μας, αν οι σύγχρονοι υπολογιστές δεν διέθεταν μεγάλη ισχύ.
Ας αναλογιστούμε απλώς ότι ένα iphone 6 διαθέτει μεγαλύτερη υπολογιστική ισχύ από τους υπολογιστές της NASA που οδήγησαν με ασφάλεια τον άνθρωπο στο Φεγγάρι το 1969 για να αντιληφθούμε πού βρισκόμαστε σήμερα ως προς την ισχύ των μηχανών.
Πηγαίνοντας πίσω στο 1965 ο Gordon Moore, συνιδρυτής της Intel, προέβλεψε ότι η ισχύς των υπολογιστών θα διπλασιάζεται κάθε χρόνο και θα μειώνεται αντίστοιχα το κόστος. Το 1975 αναδιατύπωσε την πρόβλεψή του κάνοντας λόγο για κάθε δύο χρόνια αντί για ένα.
Αυτή η πρόβλεψη που έμεινε γνωστή ως ο Νόμος του Μουρ, έβαλε τις βάσεις για την ψηφιακή επανάσταση, την 3η βιομηχανική επανάσταση που ακόμα βιώνουμε και που επί της οποίας έχει δομηθεί η βάση της 4ης.
Δύο όμως εξελίξεις στους υπολογιστές έχουν μεταμορφώσει άρδην τον τρόπο που συλλέγουμε και επεξεργαζόμαστε γρήγορα και σε βάθος άπειρα δεδομένα:
* Cloud computing, δηλαδή, ένα προϊόν της τεχνολογίας πληροφορικής (IT) που επιτρέπει την πανταχού παρούσα πρόσβαση σε κοινόχρηστες δεξαμενές διαχείρισης δεδομένων, συχνά μέσω του Διαδικτύου
* Distributed computing. Το «νέφος» επιτρέπει επίσης να συνδέονται υπολογιστές σε τεράστια δίκτυα, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να αποθηκευτούν μεγάλοι όγκοι δεδομένων και να αναλυθούν χρησιμοποιώντας πολλούς διαφορετικούς υπολογιστές, συχνά σε εντελώς διαφορετικές τοποθεσίες και ο καθένας να αναλάβει ένα τμήμα του όγκου.
Αυτά είναι τα πεδία της μάχης για την παγκόσμια οικονομική κυριαρχία και όποιος θέλει ας το καταλάβει.