Στην Ελλάδα η λέξη «ευελιξία» όταν απαντάται σε θέματα εργασίας τείνει να έχει αρνητική χροιά. Για πολλούς ταυτίζεται με το «ξήλωμα» της εργασιακής νομοθεσίας, τη χαλάρωση ή κατάργηση δικαιωμάτων. Στην πραγματικότητα η ευελιξία όμως είναι κάτι πολύ διαφορετικό. Και είναι κάτι που επιζητούν οι σημερινοί εργαζόμενοι και αναγνωρίζουν ως ανάγκη εργοδότες.
Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Στην Ελλάδα η λέξη «ευελιξία» όταν απαντάται σε θέματα εργασίας τείνει να έχει αρνητική χροιά. Για πολλούς ταυτίζεται με το «ξήλωμα» της εργασιακής νομοθεσίας, τη χαλάρωση ή κατάργηση δικαιωμάτων, σε άλλους φέρνει στο νου ακόμη και κατάφορες παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας. Ίσως γιατί στη χώρα μας το μοντέλο του «flexicurity», που μας ήρθε από τις χώρες του Βορρά, εφαρμόστηκε εξίσου «κακόηχα» με την απόδοσή του στα ελληνικά (ευελφάλεια).
Στην πραγματικότητα η ευελιξία όμως είναι κάτι πολύ διαφορετικό. Και είναι κάτι που επιζητούν οι σημερινοί εργαζόμενοι και αρχίζουν να αναγνωρίζουν ως ανάγκη εργοδότες. Είναι μία συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών, που ξεφεύγει από τα «παλιομοδίτικα» όρια του 9:00-17:00 και επιτρέπει στους μεν να συντονίσουν καλύτερα επαγγελματική και οικογενειακή- κοινωνική ζωή και στους δε να καρπωθούν την αυξημένη παραγωγικότητα των υπαλλήλων τους. Το ωράριο μπορεί να «σπάσει», η εργασία μπορεί να γίνει εξ αποστάσεως (όπου οι συνθήκες το επιτρέπουν) και οι στόχοι, που τίθενται να επιτυγχάνονται στον ίδιο χρονικό ορίζοντα, αλλά με λιγότερη πίεση και γκρίνια.
Αυτού του είδους η ευελιξία εξακολουθεί να αποτελεί σπάνιο φαινόμενο στη χώρα μας (και όχι μόνο), αν και η τεχνολογία επιτρέπει πια σε μία μεγάλη γκάμα επαγγελμάτων την διεκδίκησή της. Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat μόλις το 2% των απασχολούμενων στην Ελλάδα και το 5,2% στην Ε.Ε. εργάζονται από το σπίτι τους. Οι περισσότεροι δε είναι αυτοαπασχολούμενοι.
Μπορεί αυτό να αλλάξει; Κι όμως έρευνα της Regus, που είχε δημοσιευθεί στα τέλη του 2018 προέβλεπε ότι έως το 2030 η ευέλικτη εργασία θα μπει και αυτή στην «κανονικότητα». Το 87% των εργαζομένων δήλωνε σε εκείνη την έρευνα ότι προτιμά το μοντέλο αυτό. Σύμφωνα με τη μελέτη εκείνη η ευέλικτη εργασία θα μπορούσε να συνεισφέρει έως 10,4 τρισ. δολάρια στην παγκόσμια οικονομία έως το 2030.
Ξεχωριστή έρευνα της IWG σε πάνω από 18.000 επιχειρηματικούς ηγέτες από 96 χώρες προειδοποιούσε πως εάν οι επιχειρήσεις δεν υιοθετήσουν ευέλικτα μοντέλα εξ αποστάσεως εργασίας θα κινδυνεύσουν να χάσουν τα ταλέντα.
Το 91% των συμμετεχόντων δήλωνε στην έρευνα ότι ο ευέλικτος χώρος εργασίας επιτρέπει στους εργαζόμενους να είναι πιο παραγωγικοί, ενώ το 80% σημείωνε πως το γεγονός ότι επέτρεψε στους εργαζόμενους του να εργαστούν απ' όπου επιθυμούν βοήθησε στην πρόσληψη και διατήρηση κορυφαίων στελεχών.