Όλα μαύρα τα βλέπει η Moody’s. Χειρότερος «μαύρος κύκνος» από την παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση του 2008-09 υποστηρίζει ότι μπορεί να αποδειχθεί η επιδημία του κορoναϊού και φοβάται ότι οι αρχές υγείας και οι υπεύθυνοι για τη χάραξη οικονομικής πολιτικής ίσως να έχουν περιορισμένα μέσα για να αποφύγουν μια πανδημία όπως αυτή του 1918, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Όλα μαύρα τα βλέπει η Moody’s. Χειρότερος «μαύρος κύκνος» από την παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση του 2008-09 υποστηρίζει ότι μπορεί να αποδειχθεί η επιδημία του κορoναϊού και φοβάται ότι οι αρχές υγείας και οι υπεύθυνοι για τη χάραξη οικονομικής πολιτικής ίσως να έχουν περιορισμένα μέσα για να αποφύγουν μια πανδημία όπως αυτή του 1918.
Σοβαρά τώρα, με την ισπανική γρίπη θα συγκρίνουμε την έναρξη τούτης της μπόρας; Η μόνη συσχέτιση που μπορώ να βρω είναι της γρίπης του 2018 με την οικονομική γρίπη του 2008.
Το πρώτο κρούσμα καταγράφηκε στο Καμπ Φένστον του Τέξας, στις 4 Μαρτίου 1918. Τον επόμενο μήνα, είχε διαδοθεί σε όλη τη Βόρεια Αμερική και είχε φτάσει στην Ευρώπη, με τους Αμερικανούς στρατιώτες.
O Μεγάλος Πόλεμος τελείωσε με 9 εκατομμύρια νεκρούς. Η ισπανική γρίπη, που ξέσπασε την ίδια χρονιά, είχε έως 40 εκατομμύρια θύματα.
Το πρώτο κρούσμα της χρηματοπιστωτικής πανδημίας του 21ου αιώνα καταγράφηκε στις ΗΠΑ τον Σεπτέμβριο του 2008 και διαδόθηκε με ταχείς ρυθμούς στην Ευρώπη, που δεν είχε ακόμη αντιβιοτικά και οι υποδομές έπασχαν, όπως είχε συμβεί και το 1918 με τα μολυσματικά.
Ο ιός στις ΗΠΑ ήταν θορυβώδης σε κλινικό επίπεδο, προκάλεσε οξεία χρηματοπιστωτική πνευμονία, αλλά οι γιατροί τον έθεσαν υπό έλεγχο. Οι Ευρωπαίοι θεώρησαν ότι ήταν μια εποχική γρίπη, και άρχισαν τις δίαιτες, χωρίς να λογαριάσουν τις μεταλλάξεις, ανακοίνωναν κατανίκηση της ασθένειας και ωραιοποιούσαν τις ιατρικές πράξεις, όταν δεν απέκρυπταν τα κρούσματα.
Παλιά τέχνη η λογοκρισία, στην οποία άλλωστε οφείλει η ισπανική γρίπη την ονομασία. Οι χώρες που είχαν εμπλακεί στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο δεν έδιναν πληροφορίες για την επιδημία, προκειμένου να μην πέσει το ηθικό των στρατιωτών, κι έτσι οι μόνες πληροφορίες ήταν εκείνες που δημοσιεύονταν στον ισπανικό Τύπο.
Με τούτα δεν αμφισβητώ την ανάγκη εγρήγορσης για τον νέο ιό, που μπορεί να ρίξει την οικονομία σε πνευμονία, μα δεν μπορώ να μην ανακαλέσω το 2009 με την H1N1 υστερία και την αύξηση του επιπέδου συναγερμού στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, υποδηλώνοντας πως έρχεται πανδημία. Μια πανδημία που δεν υπήρξε ποτέ, εν αντιθέσει με τις άμεσες επιπτώσεις.