Η αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου θεωρείται σημείο καμπής για την Ε.Ε., δεδομένου ότι από την πολιτική βούληση των κυβερνήσεων των κρατών μελών θα εξαρτηθεί εάν το Brexit εξελιχθεί σε ευκαιρία για έξοδο της Ευρώπης από τη στασιμότητα των δύο τελευταίων δεκαετιών ή αν θα σηματοδοτήσει την αρχή του τέλους, δηλαδή την αποσύνθεση, γράφει ο Νίκος Μπέλλος.
Από την έντυπη έκδοση
Του Νίκου Μπέλλου
[email protected]
Η αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου θεωρείται σημείο καμπής για την Ε.Ε., δεδομένου ότι από την πολιτική βούληση των κυβερνήσεων των κρατών μελών θα εξαρτηθεί εάν το Brexit εξελιχθεί σε ευκαιρία για έξοδο της Ευρώπης από τη στασιμότητα των δύο τελευταίων δεκαετιών ή αν θα σηματοδοτήσει την αρχή του τέλους, δηλαδή την αποσύνθεση.
Είναι προφανές ότι όταν μικραίνει μια «οικογένεια», η απουσία ενός μέλους αυξάνει την αβεβαιότητα για το μέλλον, ωστόσο σε καμία περίπτωση η προσοχή δεν πρέπει να επικεντρωθεί στις επιπτώσεις, αλλά στην αλλαγή σελίδας και μάλιστα το συντομότερο δυνατόν.
Εάν οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν επιταχύνουν τον βηματισμό τους προχωρώντας σε σημαντικές αλλαγές, τότε σύντομα θα ανοίξει η συζήτηση και για άλλα exit, απλώς θα αλλάζει ανάλογα με την υποψήφια χώρα το πρώτο συνθετικό της λέξης. Οι πρόεδροι των τριών κορυφαίων θεσμικών οργάνων (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, Κομισιόν, Ευρωβουλή) με κοινή δήλωσή τους χθες κάλεσαν τα κράτη μέλη να στρέψουν το βλέμμα στο μέλλον και συγκεκριμένα στις προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν τα επόμενα χρόνια. Έδειξαν δηλαδή μπροστά και όχι πίσω.
Οι κορυφαίοι αξιωματούχοι στην ουσία καλούν με τον τρόπο αυτό τους ηγέτες να προωθήσουν λύσεις στα δύσκολα ζητήματα που είναι μπροστά μας. Η κλιματική αλλαγή, το συνεχές «ξήλωμα» του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, η αύξηση των προσφυγικών ροών, είναι προβλήματα της καθημερινότητας που ανησυχούν τους πολίτες με αποτέλεσμα να παρασύρονται όλο και περισσότεροι από τους λαϊκιστές. Το είδαμε στις ευρωεκλογές του περασμένου Μαΐου.
Η χρονική συγκυρία είναι καλή για πειστική αλλαγή σελίδας. Η δραστήρια νέα πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, έχει μέχρι στιγμής τηρήσει και με το παραπάνω όλες τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει με την ανάληψη των καθηκόντων της προ τριμήνου.
Ήδη οι πρώτες προτάσεις στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας για μηδενικές εκπομπές άνθρακα μέχρι το 2050 υποβλήθηκαν και είναι εξαιρετικές. Θα ακολουθήσουν προτάσεις στον κοινωνικό τομέα, όπως η καθιέρωση ελάχιστου μισθού σε όλα τα κράτη μέλη και η αντασφάλιση της ανεργίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μέχρι τον Μάρτιο θα έρθει και η πρόταση για δίκαιη κατανομή των βαρών μεταξύ κρατών μελών σε σχέση με τους πρόσφυγες.
Προτάσεις λοιπόν υπάρχουν για όλα τα ζητήματα και άρχισαν να υποβάλλονται. Αυτό που απαιτείται πλέον είναι η επίδειξη πολιτικής βούλησης από τις κυβερνήσεις και τότε το Brexit θα μπορούσε να αποδειχθεί ιστορική ευκαιρία για την Ευρώπη…