Με μια ανάρτηση φορτισμένη συγκινησιακά είπε το «αντίο» στον Ολυμπιακό ο Ντανιέλ Ποντένσε, ο οποίος θα συνεχίσει την καριέρα του στην αγγλική Premier League φορώντας τη φανέλα της Γουλβς.
Ποδοσφαιριστής της Γουλβς είναι πλέον, με κάθε επισημότητα, ο Ντανιέλ Ποντένσε, καθώς ο αγγλικός σύλλογος ανακοίνωσε την απόκτηση του Πορτογάλου επιθετικού.
Ο Ποντένσε πέρασε επιτυχώς χθες τις ιατρικές εξετάσεις και ακολούθως έβαλε την υπογραφή του σε συμβόλαιο διάρκειας 4,5 ετών για να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στην καριέρα του, σε μια μεταγραφή που ο αγγλικός Τύπος εκτιμά ότι έκλεισε στα περίπου 20 εκατομμύρια ευρώ.
Ο Ποντένσε είπε αντίο στους «ερυθρόλευκους» με μια ανάρτηση φορτισμένη συγκινησιακά μέσω των social media, πριν ξεκινήσει την περιπέτειά του στην αγγλική Premier League.
Ο Πορτογάλος άσος αισθάνθηκε την ανάγκη να ευχαριστήσει τους «ερυθρόλευκους» για όσα του πρόσφεραν στη διάρκεια της παραμονής του στην Ελλάδα, αποκαλύπτοντας πως έκλαψε στη σκέψη ότι θα αφήσει πίσω του τη ζωή ενάμισι χρόνου στην ελληνική πρωτεύουσα και τα έντονα συναισθήματα που βίωσε παίζοντας για τον Ολυμπιακό.
Το μήνυμα του Ποντένσε στο Instagram:
«Σ΄ ευχαριστώ, Ολυμπιακέ. Σ΄ ευχαριστώ, Ελλάδα!
Από τα βάθη της καρδιάς μου, αποχωρώ με ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μία το αίσθημα ευγνωμοσύνης και ευτυχίας που έπαιξα σε μια τόσο μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα, την μεγαλύτερη στην Ελλάδα. Που θα μπορώ να λέω ότι έπαιξα στον Ολυμπιακό με επιτυχία. Και από την άλλη το αίσθημα της νοσταλγίας που αποχωρώ από μια ομάδα και αποχωρίζομαι ανθρώπους που με υποδέχτηκαν τόσο καλά. Θα είμαι για πάντα ευγνώμων και θα σας έχω πάντα μέσα μου.
Ένα ξεχωριστό ευχαριστώ στον πρόεδρο Μαρινάκη για την προσπάθεια που έκανε να με αποκτήσει και που με άφησε να ακολουθήσω το όνειρό μου να παίξω στην Premier League. Στον Πέδρο Μαρτίνς για όλη την εμπιστοσύνη που μου έδειξε και όσα μου έμαθε.
Θα θυμάμαι για πάντα τα εντυπωσιακά ντέρμπι που έπαιξα, την απαράμιλλη στήριξη που είχα, τη μοναδική ζωή στην Αθήνα και το μεγαλείο του Ολυμπιακού.
Δεν υπάρχουν λόγια να εκφράσω όσα αισθάνομαι για τον ενάμιση χρόνο που ήμουν εδώ, αλλά νιώθω πως τα δάκρυα που έχυσα μιλούν από μόνα τους. Ίσως αυτό να είναι ένα "Θα τα ξαναπούμε σύντομα"».