Επιστήμονες του Centre d’études biologiques de Chizé (CNRS/La Rochelle Université) χρησιμοποιούν άλμπατρος- τα γνωστά εντυπωσιακά θαλασσοπούλια με το μεγάλο άνοιγμα φτερών- εξοπλισμένα με αισθητήρες για τον εντοπισμό αλιευτικών που δεν διαθέτουν συστήματα αυτόματης ταυτοποίησης (AIS- automatic identification system) στον νότιο Ινδικό Ωκεανό.
Επιστήμονες του Centre d’études biologiques de Chizé (CNRS/La Rochelle Université) χρησιμοποιούν άλμπατρος- τα γνωστά εντυπωσιακά θαλασσοπούλια με το μεγάλο άνοιγμα φτερών- εξοπλισμένα με αισθητήρες για τον εντοπισμό αλιευτικών που δεν διαθέτουν συστήματα αυτόματης ταυτοποίησης (AIS- automatic identification system) στον νότιο Ινδικό Ωκεανό.
Τα πουλιά αυτά έχουν χαρακτηριστικά που τα καθιστούν ιδανικά για αυτή την αποστολή: Πετούν σε μεγάλες αποστάσεις και τα προσελκύουν ιδιαίτερα τα αλιευτικά. Ως εκ τούτου είναι ιδανικοί «υποψήφιοι» για το πρόγραμμα Ocean Sentinel, που έγινε σε συνεργασία με ερευνητές από τη Γαλλία και τη Νέα Ζηλανδία. Με 170 άλμπατρος εξοπλισμένα με «loggers» για διάστημα έξι μηνών, το πρόγραμμα Ocean Sentinel ήταν σε θέση να επιτηρούν πάνω από 47 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα στον νότιο Ινδικό, παρέχοντας τα πρώτα στοιχεία σχετικά με τον αριθμό των παράνομων αλιευτικών που επιχειρούν στην περιοχή. Όπως διαπιστώθηκε, πάνω από το 1/3 των σκαφών που εντοπίστηκαν σε διεθνή ύδατα δεν μπορούσαν να ταυτοποιηθούν.
Οι αισθητήρες (loggers) του Ocean Sentinel χρησιμοποιούν ένα σύστημα Argos, ένα GPS και έναν μίνι εντοπιστή ραντάρ. Όταν ένα άλμπατρος προσεγγίζει ένα σκάφος, η συσκευή εντοπίζει το σήμα ραντάρ που εκπέμπεται και υποδεικνύει απευθείας τη θέση του στους επιστήμονες. Εάν αυτή δεν αντιστοιχεί στη θέση ενός σκάφους που ταυτοποιείται μέσω AIS, σε εθνικά ύδατα το σκάφος μπορεί να εμπλέκεται σε παράνομη δραστηριότητα.
Η τεχνολογία αυτή είναι ήδη σε φάση δοκιμών σε Νέα Ζηλανδία και Χαβάη και θα μπορούσε να προσαρμοστεί και για χρήση με άλλα θαλάσσια πλάσματα- όπως καρχαρίες και θαλάσσιες χελώνες.