Citius, Altius, Fortius. Το σύνθημα των Ολυμπιακών Αγώνων χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης για να περιγράψει τους επενδυτικούς στόχους για το 2020. Τo Μέγαρο Μαξίμου εστιάζει στο πεδίο της οικονομίας και το «στοίχημα» για υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης περνά μέσα από την ενίσχυση του επιχειρείν, γράφει η Κατερίνα Κοκκαλιάρη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Κοκκαλιάρη
[email protected]
Citius, Altius, Fortius. Το σύνθημα των Ολυμπιακών Αγώνων χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης για να περιγράψει τους επενδυτικούς στόχους για το 2020. Τo Μέγαρο Μαξίμου εστιάζει στο πεδίο της οικονομίας και το «στοίχημα» για υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης περνά μέσα από την ενίσχυση του επιχειρείν.
Ωστόσο, η κυβέρνηση πρέπει να υπολογίσει σε αυτό το φιλόδοξο σχεδιασμό το παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον, που ενδεχομένως να αποθαρρύνει τους πιο «συντηρητικούς» επενδυτές. Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, το ρευστό τοπίο στην Ανατολική Μεσόγειο με τη χαώδη κατάσταση στη Λιβύη και την προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας, αλλά και οι εμπορικές... σχέσεις ΗΠΑ και Κίνας μπορεί να εξελιχθούν σε αστάθμητους παράγοντες για την ελληνική οικονομία.
Μέσα σε αυτό το ρευστό διεθνές περιβάλλον και ενώ η χώρα εκπέμπει «μηνύματα» επιστροφής στην κανονικότητα, η προσέλκυση νέων επενδύσεων αποτελεί μονόδρομο. Και για να γίνει αυτό χρειάζεται να τηρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Η κυβέρνηση πρέπει να παραμείνει προσηλωμένη στο σχέδιό της για μείωση της φορολογίας και να αποφύγει τον... πειρασμό ευκαιριακών παροχών με στόχο την κομματική πελατεία.
Παράλληλα πρέπει να επιταχύνει την υλοποίηση ενός φιλόδοξου προγράμματος μεταρρυθμίσεων, ώστε να αρθούν τα γραφειοκρατικά εμπόδια που αποθαρρύνουν υποψήφιους επενδυτές.
Τέλος, η πολιτική σταθερότητα αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την προσέλκυση ισχυρών επενδυτών. Δεν είναι τυχαίο πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης επανέλαβε για μία ακόμα φορά ότι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, καθώς η ιστορία έχει δείξει πως η εκλογολογία μόνο κακό κάνει στην οικονομία.
Τα μέχρι τώρα μηνύματα από τις αγορές είναι θετικά. Και μία αίσια έκβαση της «μάχης» για τα πρωτογενή πλεονάσματα όχι μόνο θα δημιουργούσε ζωτικό οικονομικό χώρο, αλλά παράλληλα θα αποτελούσε και μία εγγύηση για την επιστροφή της οικονομίας στον ενάρετο κύκλο.
Σε κάθε περίπτωση ο δρόμος είναι μακρύς και περιθώρια για εφησυχασμό δεν υπάρχουν. Χρειάζεται να γίνουν κινήσεις τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την επενδυτική κοινότητα. Άλλωστε, it takes two to tango…