Την παρέμβαση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη ζητά με επιστολή του ο συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος, προειδοποιώντας ακόμα και με παραίτηση για τα όσα εκτυλίχθηκαν κατά την εκκένωση υπό κατάληψη κτηρίου στο Κουκάκι.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Την παρέμβαση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη ζητά με επιστολή του ο συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος, προειδοποιώντας ακόμα και με παραίτηση για τα όσα εκτυλίχθηκαν κατά την εκκένωση υπό κατάληψη κτηρίου στο Κουκάκι.
Τι λέει ο καθηγητής, που διορίστηκε από τον υπουργό επικεφαλής της ειδικής επιτροπής για τη διοικητική διερεύνηση πειθαρχικών παραπτωμάτων της Αστυνομίας;
«Τα ΜΑΤ εισήλθαν χωρίς εντολή εισαγγελέα σε παρακείμενη κατοικία και κακοποίησαν άγρια τον πατέρα και τους δυο γιους του. Και αυτό, με το πρόσχημα ότι δεν επέτρεψαν την χρησιμοποίηση του ιδιωτικού χώρου τους από τις αστυνομικές δυνάμεις, χωρίς επίδειξη εισαγγελικής εντολής. Κοινοποιώ την παρούσα στον Συνήγορο του Πολίτη για να επιληφθεί πάραυτα της υπόθεσης, σύμφωνα με τον νόμο. Σας καλώ, εν τούτοις, να διατάξετε άμεσα και τη διεξαγωγή ΕΔΕ.
Κύριε Υπουργέ, διαπιστώνω με λύπη μου ότι η σύσταση της υπό την προεδρία μου Επιτροπής συμπίπτει με την αύξηση των περιστατικών αυθαίρετης αστυνομικής βίας. Η εν λόγω Επιτροπή δεν μπορεί να λειτουργήσει στην πράξη ως άλλοθι για τέτοιου είδους απαράδεκτες συμπεριφορές».
Άλλα λέει η ΕΛ.ΑΣ., αλλά με μία φωτογραφία του πρακτορείου EUROKINISSI στις 08:12:10 δεν γελάς. Φαίνεται ένα άτομο, δεμένο πισθάγκωνα, ξυπόλυτο και με καλυμμένο το κεφάλι. Δεν υπήρξε κουκούλα και δεν ασκήθηκε βία, επιμένει η Αστυνομία.
«Δημαγωγία και Δημοκρατία» (Πατρίτσια Ρόμπερτς-Μίλερ, εκδ. Ψυχογιός) με ωραίο παράδειγμα για τη βία και «την προσεκτική διερεύνηση της αλληλουχίας των γεγονότων από τους θεατές ώστε να καταλάβουν ποιος ήταν ο επιτιθέμενος, πόση βία υπήρξε, τι είδους βία ήταν... και άλλες λεπτομέρειες που τα ΜΜΕ της ενδο-ομάδας είναι σχεδόν βέβαιο ότι δε θα παράσχουν. Καθότι οι θεατές γενικά δε θέλουν να μπαίνουν σε όλον αυτό τον κόπο, το πιθανότερο είναι να πάρουν την απόφαση βάσει του ποια μεριά είναι πιο συμπαθής».
Το θέμα είναι, σε κάθε περίπτωση, τα όργανα του νόμου να μη μένουν απαθείς.