Δημοσιογράφος τηλεοπτικού σταθμού σταματά ανώνυμο πολίτη σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας και ζητά τη γνώμη του για την έκτακτη οικονομική ενίσχυση που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός για μακροχρόνια ανέργους, πολυτέκνους και γονείς παιδιών με αναπηρία. «Δεν συμφωνώ. Θα πρέπει όλο το βάρος να πέσει στο να εκλείψουν οι συνθήκες που μας ωθούν στο να επιδιώκουμε να λύσουμε προβλήματα με έκτακτα μέτρα» ήταν η απάντηση που έδωσε.
Του Θάνου Τσίρου
[email protected]
Δημοσιογράφος τηλεοπτικού σταθμού σταματά ανώνυμο πολίτη σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας και ζητά τη γνώμη του για την έκτακτη οικονομική ενίσχυση που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός για μακροχρόνια ανέργους, πολυτέκνους και γονείς παιδιών με αναπηρία. «Δεν συμφωνώ. Θα πρέπει όλο το βάρος να πέσει στο να εκλείψουν οι συνθήκες που μας ωθούν στο να επιδιώκουμε να λύσουμε προβλήματα με έκτακτα μέτρα» ήταν η απάντηση που έδωσε.
Ήταν η ίδια ημέρα που οι τηλεοπτικές κάμερες κατέγραφαν τη νέα «κόντρα» κυβέρνησης - αντιπολίτευσης, με αντικείμενο του «καβγά» το ποια κυβέρνηση μοίρασε τα περισσότερα. «Εμείς δώσαμε 900 εκατ. ευρώ σε 3,5 εκατομμύρια ωφελούμενους» η επιχειρηματολογία των μεν. «Εμείς έχουμε ήδη δώσει πάνω από 670 εκατ. ευρώ από τον περασμένο Αύγουστο και δεν περιμέναμε την τελευταία στιγμή για να δώσουμε μερίσματα» η απάντηση των δε.
Η πολιτική αντιπαράθεση κυβέρνησης - αντιπολίτευσης για το συγκεκριμένο θέμα ελάχιστη ουσία έχει και γίνεται περισσότερο για τις εντυπώσεις. Αντίθετα η σύντομη τοποθέτηση του ανώνυμου πολίτη ενσωματώνει σε μια φράση όλο το νόημα της κοινωνικής πολιτικής ενός κράτους. Το «έκτακτο μέρισμα» είναι ένδειξη αποτυχίας και όχι λόγος για να… καμαρώνει ένα πολιτικό σύστημα.
Ασφαλώς, ουδείς μπορεί να ασκήσει αυστηρή κριτική ούτε στη σημερινή ούτε στην προηγούμενη κυβέρνηση, καθώς είναι η συγκυρία τέτοια. Δεν μπορείς να αφήσεις αδιάθετους πόρους να «λιμνάζουν» στη δεξαμενή για την εξυπηρέτηση του χρέους όταν έχουν προηγηθεί 9 χρόνια εξουθενωτικής λιτότητας, τα περισσότερα εκ των οποίων με την οικονομία σε ύφεση.
Τώρα όμως οι συνθήκες δείχνουν να αλλάζουν. Η οικονομία ανακάμπτει, το οικονομικό επιτελείο έχει μεγαλύτερο βαθμό ελευθερίας στο να χαράσσει οικονομική πολιτική (όσο κι αν υπάρχει η μεταμνημονιακή αξιολόγηση) και προτεραιότητα είναι (ή θα πρέπει να είναι) το να διατεθεί και το τελευταίο διαθέσιμο ευρώ για τον σχεδιασμό της κοινωνικής πολιτικής με σωστά κριτήρια. Δεν υπάρχουν περιθώρια για μικροπολιτικές.
Το αν οι συνταξιούχοι ψηφίζουν τον έναν ή τον άλλον δεν έχει καμία απολύτως σημασία ή δεν πρέπει να έχει. Το αν είναι προεκλογική περίοδος ή όχι επίσης δεν πρέπει να λαμβάνεται υπόψη. Η απλή αλήθεια είναι αυτή που λέει ο απλός πολίτης: Χαράσσουμε πολιτική για να μη χρειάζονται επιδόματα και όχι για να φτιάχνονται χρηστικά ρεπορτάζ στα βραδινά δελτία ειδήσεων.