Μηνύματα προς την Τουρκία, αλλά και προς την Ευρωπαϊκή Ένωση έστειλε σήμερα από την Πάτρα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, κατά τη διάρκεια της αντιφώνησής του προς τον μητροπολίτη Πατρών, Χρυσόστομο, στο επίσημο γεύμα που παρατέθηκε για την εορτή του πολιούχου Αγίου Ανδρέα.
Μηνύματα προς την Τουρκία, αλλά και προς την Ευρωπαϊκή Ένωση έστειλε σήμερα από την Πάτρα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, κατά τη διάρκεια της αντιφώνησής του προς τον μητροπολίτη Πατρών, Χρυσόστομο, στο επίσημο γεύμα που παρατέθηκε για την εορτή του πολιούχου Αγίου Ανδρέα.
Όπως τόνισε, «είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε τον χειμαζόμενο άνθρωπο, αλλά δεν είναι μόνο δικό μας θέμα, διότι ο χειμαζόμενος άνθρωπος και ιδίως ο πρόσφυγας είναι ζήτημα το οποίο αφορά την ευρωπαϊκή μας οικογένεια, γιατί πρέπει και εκείνη να δείχνει πόσο είναι αφοσιωμένη σε αυτές τις κοινές αρχές και αξίες, οι οποίες μας ενώνουν όλους κάτω από το αέτωμα του ευρωπαϊκού πολιτισμού».
«Και οφείλουμε», πρόσθεσε, «να υπερασπιστούμε τον άνθρωπο και την εφαρμογή του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου και ιδίως απέναντι σε μία χώρα γειτονική, με την οποία πάντοτε εμείς επιδιώκουμε τη φιλία και την καλή γειτονία, αλλά η οποία ιδίως το τελευταίο καιρό δεν σέβεται ούτε ίχνος ανθρωπισμού και αλληλεγγύης και επιπλέον παραβιάζει κατάφωρα το διεθνές δίκαιο».
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επισήμανε πως «παρακολουθώντας τις εξελίξεις όλον αυτόν τον τελευταίο καιρό, βλέπω ακριβώς αυτή την αυθαιρεσία, δηλαδή την προσπάθεια να επιβληθεί το δίκαιο του ισχυρού εκ μέρους της γειτονικής χώρας. Και είμαι απολύτως βέβαιος ότι αυτή η προσπάθεια θα αποτύχει και το κόστος θα είναι τεράστιο για τον ίδιο τον τουρκικό λαό».
Παράλληλα, ο κ. Παυλόπουλος υπογράμμισε πως «ανεξαρτήτως τούτου, εμείς οι Έλληνες, ξυπνώντας και τη συνείδηση των εταίρων μας, πρέπει να πάρουμε τις αποφάσεις και να επιβάλουμε την ισχύ του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου, να επιβάλουμε την υπεράσπιση του ανθρώπου και σε αυτό θα πρέπει να είμαστε ανυποχώρητοι». Όπως συμπλήρωσε, «δεν νοείται Ευρώπη, η οποία παρακολουθεί απαθής αυτά τα οποία συμβαίνουν, διότι αυτό το οποίο υφιστάμεθα τώρα δεν είναι ήττα μονάχα σε διπλωματικό επίπεδο, είναι ήττα πολιτισμού και αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για την Ευρώπη και ιδίως για την Ελλάδα».
Ο ΠτΔ ξεκαθάρισε πως αυτό «δεν πρόκειται να το ανεχθούμε, ούτε εμείς, ούτε η Ευρώπη και σε αυτό ας είναι βέβαιοι οι γείτονες, που μέχρι τώρα είχαν αυτή την αντιμετώπιση. Από εδώ και πέρα η Ευρώπη, εμείς, είμαστε αποφασισμένοι να είμαστε εγγυητές της διεθνούς και της ευρωπαϊκής νομιμότητας, εγγυητές των αρχών και αξιών του πολιτισμού μας και να επιβάλουμε τους κανόνες πάνω στους οποίους στηρίζεται ο πολιτισμός, αλλά και ο άνθρωπος, ανεξάρτητα από το τι πιστεύει ο καθένας».
Αναφερόμενος στην Ελλάδα, είπε ότι «έχει τη δύναμη να διαλέγεται με άλλες χώρες, γιατί καταλαβαίνουμε τις άλλες χώρες, αρκεί και εκείνες να αντιληφθούν ότι στα μεγάλα κελεύσματα του μέλλοντος, στα κελεύσματα της ιστορίας δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω ούτε κατά κεραία» τόνισε και συνέχισε: «Θα υπερασπιστούμε τον τόπο μας, το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο, αλλά θα υπερασπιστούμε και τον άνθρωπο».
Κατά τον Προκόπη Παυλόπουλο, «η Ελλάδα είναι χώρα της Δύσης, αλλά γνωρίζει από τη θέση της να μιλάει με την Ανατολή και αυτό είναι το μεγάλο της πλεονέκτημα και η τεράστια γεωστρατηγική θέση αυτής της χώρας, που είναι πολύτιμη για ολόκληρη τη Δύση και ιδίως για την Ευρωπαϊκή μας οικογένεια».
Σε άλλο σημείο της αντιφώνησής του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε ότι «το δίδαγμα ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης είναι εξαιρετικά επίκαιρο και μας διδάσκει πολλά, αλλά σε εμάς τους Έλληνες θέτει ένα επιπλέον βάρος, δηλαδή του θεματοφύλακα, όχι μόνο του μεγάλου δικού μας παρελθόντος ιστορικού και πολιτισμικού, αλλά του θεματοφύλακα του κοινού μας ευρωπαϊκού πολιτισμού».
«Γιατί στις μέρες μας» συνέχισε, «ο άνθρωπος χειμάζεται δεινώς και αυτός ο άδικος πόλεμος στην Μέση Ανατολή και ιδίως στην Συρία, που δυστυχώς προέκυψε μέσα και από την δική μας αδιαφορία ή απάθεια και από τα δικά μας λάθη, και εννοώ τα λάθη της μεγάλης ευρωπαϊκής μας οικογένειας, που έπρεπε να είναι παρούσα, για αυτό έστω και τώρα πρέπει να βρει την δύναμη να είναι παρούσα, γέννησε όλο αυτό το ζήτημα του ανθρώπου, το οποίο ποτέ ίσως εδώ και πολλά χρόνια δεν έχουμε γνωρίσει εμείς οι Έλληνες».