Σε βασανιστικό δίλημμα που παραλύει τη Δύση έχει εξελιχθεί η κινεζική Huawei. Και αυτό, γιατί οι δυτικές χώρες καλούνται να εξισορροπήσουν ανάμεσα στη γεωπολιτική πρόκληση που ενέχει η Κίνα και στην ανάγκη τους για τεχνολογία 5G, τη βάση για την αποκαλούμενη Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση, γράφει η Έφη Τριήρη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Σε βασανιστικό δίλημμα που παραλύει τη Δύση έχει εξελιχθεί η κινεζική Huawei. Και αυτό, γιατί οι δυτικές χώρες καλούνται να εξισορροπήσουν ανάμεσα στη γεωπολιτική πρόκληση που ενέχει η Κίνα και στην ανάγκη τους για τεχνολογία 5G, τη βάση για την αποκαλούμενη Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση. H Huawei βρίσκεται ακριβώς πάνω στο σημείο τομής αυτών των δύο εξελίξεων και η Δύση θα πρέπει να επιλέξει εάν πράγματι μπορεί να την εμπιστευθεί για να κατασκευάσει τα νέα δίκτυα 5G. Οι ΗΠΑ, το αντίπαλο δέος της Κίνας, έχουν αποκλείσει τη Huawei από τη δική τους αγορά και θέλουν να κάνουν το ίδιο και οι σύμμαχοί τους.
Η Αυστραλία και η Ιαπωνία έχουν συμβιβαστεί με την εντολή τους, όμως κάποιες άλλες χώρες, όπως Ν. Ζηλανδία, Καναδάς, Ινδία, Δανία, Τσεχία και Πολωνία, το σκέφτονται ακόμη. Άλλες πάλι, όπως Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία και Νορβηγία, ενώ εξακολουθούν να βρίσκονται σε δίλημμα, φαίνεται ότι κλίνουν στο να επιτρέψουν στη Huawei να συμμετέχει στον εξοπλισμό των δικτύων 5G, αν και με κάποιες παραμέτρους. Οι περισσότερες χώρες που έχουν επιτρέψει στη Huawei να προμηθεύει τις εταιρείες τους βρίσκονται εκτός Δύσης, όπως Ρωσία, Τουρκία, Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ταϊλάνδη, Μαλαισία και Ινδονησία. Και εδώ ακριβώς δυσκολεύει το παιχνίδι. Ποιος έχει δίκιο; Η απάντηση δεν είναι εύκολη εάν αναλογιστούμε ότι η Huawei, που εδρεύει στη Σενζέν, παρότι κινεζική, δεν ανήκει στο κράτος. Ιδρύθηκε από τον Ρεν Ζενγκφέι, που στο παρελθόν είχε εργαστεί ως ερευνητής για λογαριασμό του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού.
Τόσο ο ίδιος όσο και η εταιρεία του επιμένουν ότι ο εξοπλισμός της Ηuawei ουδέποτε διέθετε «κερκόπορτες» για χρήση από κατασκόπους της κινεζικής κυβέρνησης. Οι αμφιβολίες αυτές ενίοτε παραβλέπονται λόγω των οφελών: Πρώτον, η Huawei είναι φθηνότερη από ανταγωνιστές της, συμπεριλαμβανομένων των ευρωπαϊκών εταιρειών Ericsson και Nokia, δεύτερον, διαθέτει δίκτυα ταχύτερα, όπως έχουν επισημάνει κάποιοι οπερέιτορ κινητής τηλεφωνίας, και τρίτον, υπάρχει ο κίνδυνος ότι μία χώρα, αποκλείοντας τη Huawei, μπαίνει σε αντιπαράθεση με την Κίνα στο εμπόριο και στις επενδύσεις. Άλλωστε, μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία για κατασκοπεία από τη Huawei, ενώ χαρακτηριστικό της Δύσης είναι ότι δεν κλείνει τις αγορές της σε τρίτους χωρίς ουσιαστικό λόγο.
Η ουσία λοιπόν έγκειται στο εάν η Δύση θέλει να αφήσει την Κίνα με τον έλεγχο αυτής της τόσο νευραλγικής τεχνολογίας. Οι χώρες όμως δεν έχουν κοινή γραμμή, παρά τους λόγους εθνικής ασφαλείας που επικαλούνται, καθώς φτιάχνουν «στρατόπεδα» και αναζητούν τις ισορροπίες τους μέσα στο γενικότερο παιχνίδι της γεωπολιτικής. Το θέμα είναι να μην την πληρώσει η ίδια η τεχνολογία.