Νέα διάσταση αποκτά η γνωστή παραίνεση προς οδηγούς «τα μάτια στον δρόμο», χάρη σε δύο νέες εφαρμογές τεχνολογίας παρακολούθησης ματιών από ερευνητές του University of Missouri.
Νέα διάσταση αποκτά η γνωστή παραίνεση προς οδηγούς «τα μάτια στον δρόμο», χάρη σε δύο νέες εφαρμογές τεχνολογίας παρακολούθησης ματιών από ερευνητές του University of Missouri.
H παρατήρηση των αλλαγών που λαμβάνουν χώρα στα μάτια κάποιου- ειδικά στην κόρη του οφθαλμού- ενώ αντιδρά σε συναγερμούς και προειδοποιήσεις για πιθανή σύγκρουση, θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον σχεδιασμό καλύτερων συστημάτων ασφαλείας. «Πριν από μια σύγκρουση, η προσοχή των οδηγών μπορεί να αποσπαστεί εύκολα από έναν συναγερμό για την αποφυγή της- μια δημοφιλή λειτουργία σε νέα οχήματα- και θεωρούμε ότι αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει μεγάλο πρόβλημα σε ατυχήματα που έχουν να κάνουν με απόσπαση προσοχής» είπε ο Γιουνγκ Χιουπ Κιμ, επίκουρος καθηγητής μηχανολογίας βιομηχανικών και κατασκευαστικών συστημάτων.
«Οπότε πρέπει να υπάρχει ένα αμφίδρομο κανάλι επικοινωνίας μεταξύ ενός οδηγού και ενός οχήματος. Για παράδειγμα, εάν ένας οδηγός είναι ενήμερος για μια πιθανή σύγκρουση, τότε το όχημα δεν χρειάζεται να τον ειδοποιήσει ιδιαίτερα. Ωστόσο, εάν ένα όχημα χτυπήσει συναγερμό, αυτό από μόνο του αποσπά την προσοχή και θα μπορούσε επίσης να προκαλέσει ατύχημα».
Ο Κιμ και ο Σιαονάν Γιανγκ, τελειόφοιτος του πανεπιστημίου, παρακολούθησαν πώς μεταβάλλονταν οι κόρες των ματιών σε σχέση με τις αντιδράσεις τους σε προειδοποιήσεις για αποφυγή σύγκρουσης από ένα σύστημα ασφαλείας σε όχημα. Οι ερευνητές θεωρούν ότι έχουν αρκετά δεδομένα για να αρχίσουν την ανάπτυξη ενός αμφίδρομου μοντέλου επικοινωνίας- και επίσης η κόρη του ματιού μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των ατυχημάτων που οφείλονται σε απόσπαση προσοχής μέσω μιας οπτικής «πρώτου προσώπου» σχετικά με τη συμπεριφορά του οδηγού, σύμφωνα με τον Κιμ και τον Ρούι Τανγκ, άλλον έναν τελειόφοιτο. Χρησιμοποιώντας έναν εξομοιωτή οδήγησης, οι ερευνητές αξιολόγησαν τη συμπεριφορά ενός οδηγού σε πραγματικό χρόνο επικεντρώνοντας στα μάτια του οδηγού ενώ συνέβαινε το ατύχημα.
«Είδαμε πως το πόσο μεταβαλλόταν η κόρη του ματιού του ατόμου άλλαζε ανάλογα με τη συμπεριφορική αντίδραση στη σοβαρότητα του ατυχήματος» είπε ο Κιμ. «Τώρα θέλουμε να πάρουμε αυτά τα δεδομένα, να βρούμε κοινά μοτίβα και να δημιουργήσουμε ένα μοντέλο για να δούμε πώς θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε στη μείωση των ατυχημάτων που οφείλονται στην απόσπαση