Η ανταγωνιστικότητα του νηολογίου

Από την έντυπη έκδοση

Λάμπρου Καραγεώργου 
[email protected]

Συνεχίζεται η συρρίκνωση του ελληνικού νηολογίου, καθώς αποχωρούν από τη σημαία κυρίως μεγάλα φορτηγά πλοία και δεξαμενόπλοια. Η τάση αυτή θα πρέπει να μελετηθεί και από τη νέα κυβέρνηση και τον υπουργό Ναυτιλίας, Γιάννη Πλακιωτάκη, προκειμένου να διερευνηθούν οι πραγματικές αιτίες που το νηολόγιο χάνει έως έναν βαθμό την ελκυστικότητά του.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το ελληνικό νηολόγιο μπορεί να είναι το όγδοο στον κόσμο, όμως αν αφαιρεθούν τα «ανοικτά νηολόγια», όπως είναι του Παναμά, των Νήσων Μάρσαλ, της Λιβερίας και της Μάλτας, είναι το τέταρτο σε μέγεθος παγκοσμίως μετά από αυτά του Χονγκ Κονγκ, της Σιγκαπούρης και της Κίνας. Επίσης στα δέκα πρώτα νηολόγια («εθνικά» η «ανοικτά») δεν υπάρχει κανένα από τις μεγάλες ναυτιλιακές δυνάμεις της Δυτικής Ευρώπης (Γερμανία, Νορβηγία κ.λπ.).

Και μόνο αυτό το στοιχείο δείχνει από πού έρχεται ο πραγματικός ανταγωνισμός όχι μόνο για το ελληνικό νηολόγιο, αλλά συνολικά για τη «μεγαλύτερη ναυτιλιακή ζώνη πλοιοκτησίας στον κόσμο που βρίσκεται στο πλέγμα Αθήνας / Πειραιά, και η οποία συνδέεται στενά με την εθνική ιδιοκτησιακή βάση της». Ο κίνδυνος έρχεται από τα ανταγωνιστικά ναυτιλιακά κέντρα της Άπω Ανατολής και για τον λόγο αυτό ίσως μαζί με τις προτάσεις για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του εθνικού νηολογίου η κυβέρνηση και ο υπουργός Ναυτιλίας Γιάννης Πλακιωτάκης θα πρέπει να μελετήσουν ουσιαστικά την πρόταση της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών «για την προσέλκυση εγκατάστασης περισσότερων ναυτιλιακών εταιρειών, ελληνικών αλλά και ξένων συμφερόντων, στην Ελλάδα, η οποία θα αποτελέσει σημαντικό παράγοντα για τη δημιουργία προστιθέμενης αξίας για πολλούς άλλους συναφείς παραγωγικούς τομείς υπηρεσιών της εθνικής μας οικονομίας».

Σε μία τέτοια ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του ανταγωνιστικού ζητήματος της ναυτιλίας, αξίζει να εξετασθεί και η ενίσχυση του εθνικού νηολογίου!