Το μίσος των Ιρανών για τις ΗΠΑ είναι βαθιά ριζωμένο μέσα τους. Όχι όμως και απέναντι σε αμερικανικά προιόντα. Μέσω του διαδικτύου οι νεαροί Ιρανοί μαθαίνουν ότι οι Αμερικανοί δεν είναι μόνο δημιούργημα του Σατανά.
Στην άλλη πλευρά της γης οι Ιρανοί παρακολουθούσαν στην τηλεόραση με βαθιά δυσπιστία τα λεγόμενα του αμερικανού προέδρου στο Μπιαρίτς, στην κοινή συνέντευξη με τον οικοδεσπότη γάλλο πρόεδρο. Ο τόνος του ήταν για πρώτη φορά συγκρατημένα ήπιος σε σχέση με τη διαμάχη ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη χώρα τους για την πυρηνική συμφωνία. Η έχθρα μεταξύ των δύο λαών και κυβερνήσεων είναι ακόμη πολύ βαθιά ριζωμένη για να μπορεί εν μια νυκτί να διαλυθεί.
«Ξέρουν τα ονόματα ποδοσφαιριστών της Ρεάλ Μαδρίτης»
Βέβαια η πραγματικότητα προσφέρει μια σουρεαλιστική εικόνα. Οι Ιρανοί πίνουν Coca- Cola, βάζουν αμερικανική κέτσαπ στο χάμπουργκερ και τηλεφωνούν με iPhone. Αλλά κατά τα άλλα όλα αυτά είναι «προϊόντα του Σατανά». Έτσι αποκαλούνται εδώ και δεκαετίες και τα παιδιά το διδάσκονται και στο σχολείο. Και είναι σωστό, όπως λέει ο Γιαμπάρ Κουσακινεγιάντ, συντηρητικός βουλευτής, ειδικός σε θέματα εκπαίδευσης. «Θα υπάρχουν πάντα συνθήματα όπως «Θάνατος στους Αμερικανούς», «Θάνατος στο Σατανά». Εάν βρεθεί ένα άλλο κράτος που να πάρει τη θέση των ΗΠΑ και καταπιέζει τους λαούς ανά τον κόσμο, τότε τα συνθήματα θα στραφούν εναντίον του. Ίσως κάποια στιγμή τα συνθήματα να γίνουν «Θάνατος στο Ισραήλ» ή «Θάνατος στους Εγγλέζους».
Δίπλα στον Γιαμπάρ στέκεται ο Μοχάμεντ Γιαβάντ Αμπνταχί, κι αυτός συντηρητικός βουλευτής. Κατά την άποψή του κατά την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση ανάμεσα στο 1997 και 2005 έγιναν πολλά λάθη. «Δυστυχώς το υπουργείο Παιδείας την εποχή των μεταρρυθμίσεων στράφηκε σε επιλογές που οδήγησαν μακριά από τη θρησκεία. Σήμερα τα παιδιά ξέρουν τα ονόματα των ποδοσφαιριστών στην Ρεάλ Μαδρίτης και των συζύγων τους αλλά όχι ποια των Ιρανών μαρτύρων».
Το κλίμα αλλάζει ανεπαίσθητα
Αμερικανός επιστήμονας που εργάζεται για διεθνές ινστιτούτο με έδρα την Ιερουσαλήμ μελέτησε τα ιρανικά σχολικά βιβλία που κυκλοφόρησαν ανάμεσα στο 2000 και 2004. Διαπίστωσε λοιπόν ότι οι Αμερικανοί περιγράφονται ως καταπιεστές και αλαζόνες που έχουν ως στόχο να «υποδουλώσουν τους αδύναμους λαούς του κόσμου».
Σε βιβλίο για παιδιά της προτελευταίας τάξης του σχολείου καλούνται οι Μουσουλμάνοι ανά τη γη να «σπάσουν τα δόντια» των Αμερικανών. Οι δε δάσκαλοι να κρατούν ζωντανό το μίσος των παιδιών κατά των ΗΠΑ. Βέβαια, όπως παραδέχεται ο Αμπτάχι, σήμερα το κλίμα στα σχολεία είναι πολύ πιο μετριοπαθές. «Το υπουργείο Παιδείας ασκεί πιέσεις στους διευθυντές των σχολείων να μην ρίχνουν αμερικανικές και ισραηλινές σημαίες στο έδαφος για να τις ποδοπατούν οι μαθητές παγαίνοντας στην σχολική τάξη. Τι είναι αυτό; Τι σημαίνει;».
Πάντως οι συντηρητικοί στο Ιράν δυσκολεύονται να διατηρήσουν την εικόνα μίσους που καλλιεργούν για τους Αμερικανούς. Μέσω του διαδικτύου και συγγενών τους που στέλνουν φωτογραφίες από τη νέα τους πατρίδα, οι νεαροί Ιρανοί μαθαίνουν ότι οι Αμερικανοί δεν είναι μόνο «δημιουργήματα του Σατανά.»