Εννέα ιστορίες που ο σπουδαίος Γάλλος συγγραφέας Μαρσέλ Προυστ φέρεται να κράτησε κρυμμένες εξαιτίας της θεματολογίας τους, πρόκειται να εκδοθούν για πρώτη φορά το φθινόπωρο.
Εννέα ιστορίες που ο σπουδαίος Γάλλος συγγραφέας Μαρσέλ Προυστ φέρεται να κράτησε κρυμμένες εξαιτίας της θεματολογίας τους, πρόκειται να εκδοθούν για πρώτη φορά το φθινόπωρο.
Οι θεματικές των ιστοριών άπτονται της ομοφυλοφιλίας και γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1890, όταν ο συγγραφέας ήταν λίγο μεγαλύτερος από 20 ετών και σταχυολογούσε τα ποιήματα και τις μικρές ιστορίες που θα συμπεριλάμβανε στη συλλογή νεανικών διηγημάτων του «Ηδονές και Μέρες» (Plaisirs et les jours). Τελικά, αποφάσισε να απορρίψει τις συγκεκριμένες ιστορίες.
Εκείνες ανακαλύφθηκαν από τον μελετητή του, Bernard de Fallois, του οποίου ο Οίκος, Editions de Fallois, πρόκειται να τις εκδώσει τον Οκτώβριο, 97 χρόνια μετά τον θάνατο του Προυστ, με τον τίτλο «Ο Μυστηριώδης Ανταποκριτής» (Le Mystérieux Correspondant).
Ο γαλλικός εκδοτικός Οίκος ανακοίνωσε ότι οι ιστορίες -που περιλαμβάνουν μια μίξη από παραμύθια, φαντασία και διαλόγους με τους νεκρούς- φανερώνουν τις απαρχές του αριστουργήματος του Προυστ «Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο», που εκδόθηκε σε 7 τόμους ανάμεσα στο 1913 και το 1927. «Όλες τους παρέμειναν μυστικές, ο συγγραφέας δεν μίλησε ποτέ γι’ αυτές» έγραψαν οι Éditions de Fallois.
«Ο Προυστ είναι κοντά στα 20 και στις περισσότερες αναφέρεται στη συνειδητοποίηση της ομοφυλοφιλίας του, με έναν σκοτεινό και τραγικό τρόπο, σαν κατάρα. Ο νεαρός συγγραφέας προβάλλει εδώ με διαφορετικές μεθόδους, κάποιες φορές ωμά, το προσωπικό του ημερολόγιο που δεν μπορούσε να συγγράψει. Ποτέ δεν παραδέχτηκε δημόσια την ομοφυλοφιλία του, έχοντας μάλιστα βρεθεί σε μονομαχία με έναν κριτικό που είχε υπαινιχθεί ότι είναι ομοφυλόφιλος. Την ίδια στιγμή που ήταν πρόθυμος να συναντηθεί ερωτικά με άλλους νεαρούς άντρες, ήταν εξίσου αποφασισμένος να αποφύγει την ταμπέλα του ομοφυλόφιλου» γράφει ο Edmund White στη βιογραφία του για τον Γάλλο συγγραφέα.
«Χρόνια μετά, θα πει στον Αντρέ Ζιντ ότι κάποιος μπορεί να γράφει για την ομοφυλοφιλία, ακόμα και εκτενώς, αρκεί να μην την αποδίδει συγκεκριμένα σε ένα πρόσωπο. Αυτή η μικρή λογοτεχνική συμβουλή είναι συνεπής με τη γενικότερη μυστικοπάθεια του Προυστ, που γινόταν όλο και πιο παράλογη, αφού όλοι γύρω του γνώριζαν ότι ήταν ομοφυλόφιλος». Ο Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου Luc Fraisse έχει επιμεληθεί και σχολιάσει τις ιστορίες στην επερχόμενη έκδοση των 176 σελίδων.
«Ένα ερώτημα εγείρεται από την αρχή: γιατί ο Προυστ απέρριψε αυτά τα κείμενα από τις “Ηδονές”, ενώ τα αναφέρει στην αρχική περίληψη;» γράφει ο Fraisse. «Χωρίς αμφιβολία, πίστευε ότι εξαιτίας της θεματολογίας τους, θα μπορούσαν να προσβάλουν ένα κοινωνικό περιβάλλον όπου οι ισχυρές ηθικές αξίες επικρατούσαν. Πρόκειται λοιπόν εν μέρει, κάτω από το πέπλο της μυθοπλασίας, για ένα προσωπικό ημερολόγιο του συγγραφέα».
Σύμφωνα με τον Fraisse, ο Προυστ εδώ έχει ήδη τελειοποιήσει τον τρόπο έκφρασής του. «Αυτές οι αδημοσίευτες σελίδες δεν διαθέτουν την τελειότητα του “Χαμένου Χρόνου”, αλλά μας βοηθούν να τον καταλάβουμε καλύτερα, δείχνοντας τις ρίζες του».
Ο Μαρσέλ Προυστ πέθανε το 1922 σε ηλικία 51 ετών, από πνευμονία.