Ερευνητές του University of California βρήκαν στοιχεία τα οποία υποδεικνύουν πως υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ποσότητα πάγου στην επιφάνεια της Σελήνης από ό,τι πιστευόταν μέχρι σήμερα.
Ερευνητές του University of California βρήκαν στοιχεία τα οποία υποδεικνύουν πως υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ποσότητα πάγου στην επιφάνεια της Σελήνης από ό,τι πιστευόταν μέχρι σήμερα.
Όπως αναφέρει το Phys.org, σε σχετικό paper που δημοσιεύτηκε στο Nature Geoscience, οι Λιόρ Ρουμπανένκο, Τζαχναβί Βενκατραμάν και Ντέιβιντ Πέιτζ παρουσιάζουν την έρευνά τους σχετικά με τις ομοιότητες ανάμεσα σε κρατήρες στον Ερμή και κρατήρες στη Σελήνη- και τα ευρήματά τους.
Προηγούμενες έρευνες με δεδομένα από το Αστεροσκοπείο του Αρεσίμπο και του Messenger της NASA είχαν βρει στοιχεία περί ύπαρξης πάγου στον Ερμή. Στο πλαίσιο αυτής της νέας προσπάθειας, οι ερευνητές μελέτησαν τις αναλογίες βάθους/ διαμέτρου σε 2.000 κρατήρες στον πλανήτη- και διαπίστωσαν πως οι κρατήρες που ήταν μόνιμα υπό σκιά γίνονται λιγότερο ρηχοί σε μεγαλύτερα υψόμετρα, κάτι που υποδεικνύει ύπαρξη πάγου.
Το 2009, στο πλαίσιο της αποστολής LCROSS, ένα τμήμα του Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) απεστάλη να συντριβεί στον πυθμένα ενός κρατήρα κοντά στον νότιο πόλο της Σελήνης. Η ανάλυση του νέφους των υλικών που ανασηκώθηκαν έδειξε στοιχεία περί ύπαρξης νερού και πάγου, μαζί με άλλα υλικά.
Εκτιμώντας πως μπορεί να υπάρχει περισσότερος πάγος στη Σελήνη από ό,τι είχε δείξει η έρευνα με το LCROSS (ενδεχομένως σε κρατήρες όπως τους προαναφερθέντες στον Ερμή), στο πλαίσιο της νέας αυτής μελέτης οι επιστήμονες εξέτασαν 12.000 κρατήρες στη Σελήνη αξιοποιώντας δεδομένα από το LRO. Όπως διαπιστώθηκε, υπάρχουν παρόμοια μορφολογικά χαρακτηριστικά σε κρατήρες στη νότια πλευρά της Σελήνης, κοντά στον πόλο. Αυτό, όπως εκτιμούν, δείχνει πως πιθανώς οι κρατήρες αυτοί να φιλοξενούν μεγάλες ποσότητες πάγου, μαζί με άλλα υλικά παρόμοια με αυτά που θεωρείται ότι υπάρχουν στον Ερμή.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, εάν αυτό ισχύει όντως, θα μπορούσαν να υπάρχουν μέχρι και 100 εκατομμύρια μετρικοί τόνοι πάγου σε τέτοιους κρατήρες- ποσότητα άνω του διπλασίου σε σχέση με αυτά που έδειχνε η αρχική μελέτη του LCROSS.