Επιτυχώς πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα η εκτόξευση της δεύτερης αποστολής της Ινδίας στη Σελήνη, μία εβδομάδα μετά την ακύρωση της αρχικής εκτόξευσης εξαιτίας τεχνικού προβλήματος.
Επιτυχώς πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα η εκτόξευση της δεύτερης αποστολής της Ινδίας στη Σελήνη, μία εβδομάδα μετά την ακύρωση της αρχικής εκτόξευσης εξαιτίας τεχνικού προβλήματος.
Η αποστολή Chandrayaan-2 εκτοξεύτηκε στις 14:43 τοπική ώρα από το κέντρο εκτοξεύσεων στη Σριχαρικότα. Η εκτόξευση μεταδόθηκε ζωντανά στην τηλεόραση, καθώς και από τους λογαριασμούς της ινδικής διαστημικής υπηρεσίας, ISRO, στα social media.
Όπως αναφέρει το BBC, η ISRO ευελπιστεί πως η αποστολή, κόστους 150 εκατ. δολαρίων, θα είναι η πρώτη που θα καταφέρει να προσεδαφιστεί στον νότιο πόλο της Σελήνης.
Η αντίστροφη μέτρηση στις 15 Ιουλίου είχε σταματήσει 56 λεπτά πριν την εκτόξευση λόγω τεχνικού προβλήματος. Ινδικά ΜΜΕ μετέδωσαν πως επρόκειτο για μια διαρροή σε δεξαμενή ηλίου. Το καύσιμο αφαιρέθηκε από τον πύραυλο και το πρόβλημα διορθώθηκε.
Η πρώτη αποστολή της Ινδίας στη Σελήνη το 2008, Chandrayaan-1, δεν κατέβηκε στην επιφάνεια της Σελήνης, αλλά πραγματοποίησε την πρώτη και ακριβέστερη έρευνα για νερό στο φεγγάρι, μέσω ραντάρ.
H αποστολή Chandrayaan-2 θα επιδιώξει προσελήνωση κοντά στον νότιο πόλο, που έχει εξερευνηθεί ελάχιστα. Η αποστολή θα επικεντρωθεί στην επιφάνεια της Σελήνης, μεταξύ άλλων αναζητώντας νερό και ορυκτά και κάνοντας μετρήσεις για σεισμούς.
Η Ινδία χρησιμοποιεί τον ισχυρότερο πύραυλό της, GSLV Mk-III (Geosynchronous Satellite Launch Vehivle Mark III) στην αποστολή. Το βάρος του ανέρχεται στους 640 τόνους και το ύψος του στα 44 μέτρα.
Το διαστημόπλοιο ζυγίζει 2.379 κιλά και αποτελείται από τρία τμήματα: Ένα σκάφος που θα κινηθεί σε τροχιά, μία σεληνάκατος και ένα όχημα. Η αποστολή του σκάφους που θα βρίσκεται σε τροχιά αναμένεται να διαρκέσει ένα έτος, κατά το οποίο θα τραβάει φωτογραφίες της επιφάνειας, πραγματοποιώντας παράλληλα άλλες έρευνες.
Η σεληνάκατος, Vikram, φέρει μαζί της το 27 κιλών όχημα εδάφους, που είναι εξοπλισμένο με όργανα για την ανάλυση του σεληνιακού εδάφους. Κατά τη 14 ημερών «ζωή» του, το όχημα (Pragyan) προορίζεται να ταξιδέψει μέχρι και μισό χιλιόμετρο μακριά από τη σεληνάκατο, συλλέγοντας και αποστέλλοντας δεδομένα πίσω στη Γη για ανάλυση.