Πριν από λίγα χρόνια ισραηλινοί ερευνητές είχαν κατορθώσει να σπάσουν τα ψηφιακά «λουκέτα» που χρησιμοποιούν τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας στην Ευρώπη, αποδεικνύοντας πως δεν υπάρχει 100% ασφάλεια.
Η μέθοδος κρυπτογράφησης που χρησιμοποιείται στις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις μέσω κινητών βασίζεται στη χρήση συμμετρικού αλγορίθμου κρυπτογράφησης ροής (stream cipher).
Προκειμένου να επιτευχθεί το μάξιμουμ της ασφάλειας απαιτούνται:
- Οι μοναδικές κλείδες ασφαλείας που υπάρχουν για κάθε συνδρομητή.
- Οι τυχαίοι αριθμοί που παράγει το δίκτυο
- Η δημιουργία, με τη βοήθεια των παραπάνω, του απαντητικού αριθμού SRES (Signed RESpOnse)
- Οι αλγόριθμοι κρυπτογράφησης Α3 (αλγόριθμος πιστοποίησης), Α5 (αλγόριθμος κρυπτογράφησης φωνής) και Α8 (αλγόριθμος παραγωγής του κλειδιού Kc). Η μοναδικότητα των κλειδιών και η συμμετοχή των τυχαίων αριθμών R εγγυώνται τη μοναδικότητα του κωδικού.
Οι αλγόριθμοι αυτοί μπορούν να «σπάσουν», δεν σημαίνει όμως ότι μπορούν να αποκωδικοποιηθούν και σε χρόνο real time, χωρίς ειδικές γνώσεις, ειδικό hardware, κ.α. Το σύστημα GSM (που χρησιμοποιείται από την ελληνική κινητή τηλεφωνία) επιτρέπει την κωδικοποίηση του μηνύματος που μεταφέρεται από το μικρόφωνο του πομπού στο ακουστικό του δέκτη με έναν αλγόριθμο, ο οποίος αλλάζει κάθε 10 δευτερόλεπτα. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει κανείς να υποκλέψει την συνομιλία και να την κωδικοποιεί σε πραγματικό χρόνο.
Η σύγχρονη τεχνολογία έρχεται να αποδείξει ότι τίποτε, πια, δεν μένει κρυφό. Ο «κοριός» του Μαυρίκη φαντάζει αρχαίος μπροστά στα σύγχρονα και ακριβά μέσα, που καθιστούν τις συνομιλίες, ακόμη και τα γραπτά μηνύματα στη διάθεση κάθε «αδιάκριτου».