Ως χαρακτηριστικό δείγμα πελατειακής νοοτροπίας και πρακτικής χαρακτηρίζει ο πρώην πρωθυπουργός και βουλευτής Αχαΐας του ΚΙΝΑΛ Γιώργος Παπανδρέου το ζήτημα δημιουργίας Νομικής Σχολής στην Πάτρα, που «πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ν.Δ έρχεται τώρα ρεβανσιστικά να το ακυρώσει».
Ως χαρακτηριστικό δείγμα πελατειακής νοοτροπίας και πρακτικής χαρακτηρίζει ο πρώην πρωθυπουργός και βουλευτής Αχαΐας του ΚΙΝΑΛ Γιώργος Παπανδρέου το ζήτημα δημιουργίας Νομικής Σχολής στην Πάτρα, που «πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ν.Δ έρχεται τώρα ρεβανσιστικά να το ακυρώσει».
Και οι δύο κινούνται σε ένα μίζερο παίγνιο «μοιρασιάς» μίας εγχώριας πίτας φοιτητών και πόρων, που δεν αφήνουν να μεγαλώσει, τονίζει ο κ. Παπανδρέου, υπογραμμίζοντας ότι οφείλουμε να σταματήσουμε να επικεντρωνόμαστε στη διαχείριση της μιζέριας.
«Φτάνει πια με το κλειστό σύστημα που ουδείς μπορεί να δικαιολογήσει στο φως, ή να εξηγήσει τα πώς και τα γιατί, καταφεύγοντας σε ψευτοδιλήμματα και μάχες χαρακωμάτων» επισημαίνει.
«Θέλει το Πανεπιστήμιο Πατρών να κάνει Νομική Σχολή; Να την κάνει. Κι η δημιουργία αυτού του τμήματος να γίνει αφορμή για μεγαλύτερες αλλαγές που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος», υποστηρίζει ο κ. Παπανδρέου. Προσθέτει ότι «εφόσον αυτό θέλει το Πανεπιστήμιο Πάτρας και η κεντρική κυβέρνηση αρνείται αυτήν την ελευθερία, ας αποφασίσει η περιφέρεια να χρηματοδοτήσει την ιδρυόμενη Νομική Σχολή για ένα χρονικό διάστημα έως ότου εδραιωθεί και μπορέσει να σταθεί στα δικά της πόδια».
Ο κ. Παπανδρέου θέτει τρία ερωτήματα στη συγκεκριμένη συζήτηση:
-Γιατί δεν ανοίγουμε τις πόρτες των εκπαιδευτικών μας ιδρυμάτων σε φοιτητές από όλο τον κόσμο, αλλά επιμένουμε στις υπουργικές αποφάσεις που συντεχνιακά αποφασίζουν κάθε φορά ποιος θα σπουδάσει πού;
-Γιατί δεν επιτρέπουμε στα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα να καθορίσουν εκείνα τα προγράμματα σπουδών τους σύμφωνα με τις ανάγκες που εκείνα εντοπίζουν, ανά γνωστικό αντικείμενο και ανάλογα και με τις τοπικές αναπτυξιακές ανάγκες και ιδιαιτερότητες; Ας δημιουργηθούν συνθήκες άμιλλας, για να διεκδικήσουν την αγάπη και την εκτίμηση φοιτητών και της ακαδημαϊκής κοινότητας στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
-Γιατί συνεχίζουμε να αποτρέπουμε την αυτονόητη αξιολόγηση τέτοιων ιδρυμάτων - από την πολιτεία αλλά και τους φοιτητές, που θα λειτουργούν με ελευθερία και διευρυμένη βάση δυνητικών σπουδαστών και από το εξωτερικό δημιουργώντας έσοδα από δίδακτρα για τα ΑΕΙ μας, όπως γίνεται σήμερα στην Κύπρο; Δεν ανακαλύπτουμε τον τροχό - για το αυτονόητο μιλάμε, με όρους 21ου αιώνα.
«Η απάντηση σε αυτά τα τρία ερωτήματα οφείλει να καθορίσει τη θέση μας για τη Νομική Πατρών και όχι μόνο: ανοιχτά πανεπιστήμια, ελεύθερα πανεπιστήμια, αποκεντρωμένα από το συγκεντρωτικό κράτος, υγιή και αξιολογούμενα», καταλήγει ο κ. Παπανδρέου.