«Κάτι σαν εθνικό σπορ είχε γίνει στην Ελλάδα το να υποτιμούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη», σχολιάζουν οι «New York Times», αναφέροντας χαρακτηριστά το παρωνύμιο «Κούλης», που χρησιμοποιούν οι επικριτές του. «Όμως, μετά τη σαρωτική νίκη στις εκλογές της Κυριακής, φαίνεται ότι ο κ. Μητσοτάκης, ο ηγέτης του κεντροδεξιού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, είναι αυτός που γελάει τελευταίος», επισημαίνουν οι «New York Times» με νόημα.
«Κάτι σαν εθνικό σπορ είχε γίνει στην Ελλάδα το να υποτιμούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη», σχολιάζουν οι «New York Times», αναφέροντας χαρακτηριστά το παρωνύμιο «Κούλης», που χρησιμοποιούν οι επικριτές του. «Όμως, μετά τη σαρωτική νίκη στις εκλογές της Κυριακής, φαίνεται ότι ο κ. Μητσοτάκης, ο ηγέτης του κεντροδεξιού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, είναι αυτός που γελάει τελευταίος», επισημαίνουν οι «New York Times» με νόημα.
Η άνοδος του στον πρωθυπουργικό θώκο της Ελλάδας είναι απόδειξη της επιμονής του, αλλά και των ριζικών αλλαγών στο πολιτικό σύστημα της χώρας μέσα σε μια δεκαετία ακραίων οικονομικών δυσκολιών και την επακόλουθη αναμόρφωση των πολιτικών συμμαχιών.
Ο νεότερος από τα τέσσερα παιδιά του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ο κ. Μητσοτάκη, 51 ετών, θα πρέπει να πείσει ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού πληθυσμού ότι μπορεί να οδηγήσει αυτό το εξαντλημένο έθνος σε καλύτερες εποχές. Θα χρειαστεί να κερδίσει εκείνους που πιστεύουν ότι δεν έχει την ικανότητα να αντιμετωπίσει την πολυπλοκότητα των τεράστιων οικονομικών και κοινωνικών προκλήσεων της Ελλάδας.
Ίσως δεν είναι εύκολο, υπογραμμίζεται στο δημοσίευμα, όπου παρατίθεται επίσης η αντίληψη μίας μερίδας του κόσμου ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης «έχει το μυαλό 5χρονου παιδιού, χωρίς ωστόσο να μπορούν να εξηγήσουν για ποιον λόγο το πιστεύουν».
Ο κ. Μητσοτάκης φαίνεται πως διασκεδάζει με τις προσβολές που χρησιμοποιούνται εναντίον του και τις οποίες αποδίδει στη «βρώμικη πολιτική» του αντιπάλου του Αλέξη Τσίπρα.
«Πρόκειται για νεοκομμουνιστικό στιλ», προσθέτει και εξηγεί «ότι απλώς γελάει με τα σχόλια που προέρχονται από κάποιον που δεν έχει δουλέψει ούτε μια μέρα στη ζωή του και που του πήρε δέκα χρόνια να αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο».
naftemporiki.gr