«Η ελληνική πολιτική σκηνή κυριαρχείται από δυναστείες» σχολιάζει το Politico θυμίζοντας τον κυρίαρχο ρόλο λίγων πολιτικών οικογενειών στην Μεταπολίτευση. Πώς ωφελήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ από την δυσφορία των πολιτών απέναντι σε αυτή την κατάσταση τα προηγούμενα χρόνια, πώς ήρθε η πτώση και τι μας λέει το παράδειγμα της Αχαΐας.
«Η ελληνική πολιτική σκηνή κυριαρχείται από δυναστείες. Μετά το τέλος της χούντας, η ηγεσία της χώρας έχει περάσει από μία ομάδα πολιτικών οικογενειών. Και με τη Ν.Δ. να εκτιμάτα ότι θα εξασφαλίσει αρκετούς ψήφους ώστε να κυβερνήσει χωρίς εταίρο, αυτές οι εκλογές θα σηματοδοτήσουν την επιστροφή στο μοτίβο αυτό».
Με το σχόλιο αυτό το Politico περιγράφει τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα, επισημαίνοντας πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανοίγει σε μία από τις δύο σημαντικότερες οικογένειες της Νέας Δημοκρατίας. Σχολιάζει πάντως ότι οι ψηφοφόροι φαίνεται να ανησυχούν λιγότερο για τους οικογενειακούς δεσμούς του και αυτό ενδεχομένως να έχει να κάνει με το γεγονός ότι ήταν ένα outsider στις εκλογές για την προεδρία της Ν.Δ., δεν είχε δηλαδή τη στήριξη του κατεστημένου του κόμματος, αλλά στήριξη από ανεξάρτητους ψηφοφόρους που προέρχονταν από το κέντρο και την κεντροαριστερά.
Όπως εξηγεί το Politico ενδεχομένως να μην υπάρχει καλύτερη περιοχή για να κατανοήσει κανείς την ελληνική πολιτική από την Αχαΐα.
.«Είναι το σκηνικό της μάχης ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα, πρωθυπουργό και ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ και του ανθρώπου που κατά πάσα πιθανότητα θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας, του Κυριάκου Μητσοτάκη, αρχηγού της Ν.Δ.» αναφέρει το περιοδικό. Και οι δύο θα είναι υποψήφιοι στην συγκεκριμένη περιφέρεια. Στις Ευρωκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να διατηρήσει εκεί την πρωτιά του. Θα το πετύχει και στις εθνικές εκλογές;
Το αποτέλεσμα της μάχης της 7ης Ιουλίου θα καθορίσει όχι μόνο ποια κατεύθυνση θα λάβει η Ελλάδα την επόμενη τετραετία, αλλά και ενδεχομένως να αποκαταστήσει μία από τις πιο ισχυρές πολιτικές οικογένειες της χώρας, ύστερα από μία δεκαετία πολιτικής και οικονομικής αναταραχής, αναφέρει το Politico, σημειώνοντας ότι πολλοί ψηφοφόροι τα τελευταία χρόνια επέρριπταν την ευθύνη για τα δεινά στις κυρίαρχες πολιτικές οικογένειες και τον νεποτισμό.
«Η ισχύς των πολιτικών δυναστειών συνδέεται με την παρωχημένη οργάνωση και δομή των ελληνικών πολιτικών κομμάτων» εξηγεί στο περιοδικό ο καθηγητής Αριστείδης Χατζής. «Εξακολουθούν να είναι ολιγαρχικά, παραδοσιακά, μη δημοκρατικά και κλαμπ αποκλειστικού χαρακτήρα» σημειώνει.
Η άλλη μεγάλη πολιτική οικογένεια της Ν.Δ. είναι αυτή του ιδρυτή του κόμματος Κωνσταντίνου Καραμανλή, με τον ανηψιό του να ηγείται της χώρας από το 2004 έως το 2009 θυμίζει το περιοδικό. Η τρίτη μεγάλη πολιτική οικογένεια της χώρας έχει επίσης ιδιαίτερη σχέση με την Αχαΐα, είναι αυτή των Παπανδρέου. Ο Γιώργος Παπανδρέου, που διαδέχθηκε τον Κώστα Καραμανλή στην πρωθυπουργία, είναι γιος και εγγονός πρώην ηγετών. Σήμερα είναι υποψήφιος με το Κίνημα Αλλαγής, το οποίο προβλέπεται να κατακτήσει την τρίτη θέση στις εκλογές.
«Οι Έλληνες περιγράφουν τη χώρα τους ως έναν τόπου, όπου τα πράγματα δεν αλλάζουν ιδιαίτερα ανεξάρτητα από το ποιος κερδίζει τις εκλογές» σημειώνει το Politico, επικαλούμενο και σχετική έρευνα του Pew Research. Eπίσης διαμαρτύρονται για εκταταμένη διαφθορά στο πολιτικό σύστημα προσθέτει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο μεγάλος ωφελημένος αυτής της δυσφορίας τα προηγούμενα χρόνια, αλλά τα χρόνια στην εξουσία περιόρισαν τη δημοτικότητά του.
naftemporiki.gr