Πόσο πλούσιοι θέλουν να είναι οι πλούσιοι;

Από την έντυπη έκδοση

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

Πόσο πλούσιοι θέλουν να είναι οι πλούσιοι; Όσο οξύμωρο κι αν φαίνεται, κάποιοι μεγιστάνες αρχίζουν να ζητούν μέτρα αναδιανομής του πλούτου.

Στρέφονται κατά του οικονομικού συστήματος εκείνοι που ωφελούνται τα μέγιστα από αυτό; Μην προτρέχουμε. Το θέμα δεν είναι ιδεολογικό και έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που φέρεται να προειδοποιούσε ο Ρουσό για το φονικό μ’ αυτό («Όταν ο λαός δεν έχει τίποτα να φάει, θα φάει τους πλούσιους») που έγινε σύνθημα ανατρεπτικό.

Το θέμα είναι και οικονομικό, γι’ αυτούς που δεν έχουν πάρει διαζύγιο από το λογικό. «Η Αμερική έχει ηθική και οικονομική υποχρέωση να φορολογήσει τον πλούτο περισσότερο», αναφέρεται στην ανοιχτή επιστολή, που υπογράφουν 18 δισεκατομμυριούχοι, μεταξύ των οποίων ο Τζορτζ Σόρος, ο συνιδρυτής του Facebook, Κρις Χιους και η Αμπιγκέιλ Ντίσνεϊ, εγγονή αδελφού του Γουόλτ Ντίσνεϊ, που έγινε ευρύτερα γνωστή από ρήση αιχμηρή. «Ούτε ο Ιησούς Χριστός δεν αξίζει 500 φορές τον μισθό ενός εργαζομένου».

Δεν είναι οι πρώτοι καπιταλιστές που ανησυχούν για την πορεία του καπιταλισμού. Προ τριμήνου ο Ρέι Ντάλιο, ιδρυτής του hedge fund Bridgewater Associates, εξέδωσε μανιφέστο στο οποίο τονίζει πως το σύστημα σήμερα προωθεί την ανισότητα και πρέπει «να εξελιχθεί ή να πεθάνει».

Δεν είναι οι πρώτοι επιβάτες της πρώτης θέσης που χτυπούν το καμπανάκι και μάλλον δεν θα είναι και οι τελευταίοι. Η αυτοδιάσωση προϋποθέτει αναδιάρθρωση.

Δεν ξέρω αν ισχύει ότι «όλοι έχουν θορυβηθεί επειδή οι στατιστικές δείχνουν ότι οι νέοι (Αμερικανοί) βλέπουν θετικά τον σοσιαλισμό» (πρόεδρος του Ιδρύματος Ford, Ντάρεν Γουόκερ), ξέρω, όμως, ότι υπάρχει σκεπτικισμός, η ανισότητα έχει τρελά διευρυνθεί και η μεσαία τάξη συρρικνωθεί.

Τι γίνεται; Επιστροφή στη φεουδαρχική εποχή; Ο νέος Διαφωτισμός αργεί ή η προβληματική είναι μια κάποια αρχή;

Αυτήν την προβληματική δεν είναι ο φθόνος που την τροφοδοτεί. Αφορά την ουσία της πολιτικής.