Η εικαστικός Βασιλική Κούκου παρουσιάζει την έκθεση (Παρουσίαση Πτυχιακής Εργασίας 2019) με τίτλο «Fantasy World», η οποία εγκαινιάστηκε σήμερα, στις 7 το απόγευμα, στη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών και θα διαρκέσει έως τις 28 Ιουνίου [Πειραιώς 256, Αθήνα].
Η εικαστικός Βασιλική Κούκου παρουσιάζει την έκθεση (Παρουσίαση Πτυχιακής Εργασίας 2019) με τίτλο «Fantasy World», η οποία εγκαινιάστηκε σήμερα, στις 7 το απόγευμα, στη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών και θα διαρκέσει έως τις 28 Ιουνίου [Πειραιώς 256, Αθήνα].
«Το αέναο παιχνίδι, σαν μια παιδική ανάμνηση. Που πήγαν οι μέρες που έπαιζα στο πάτωμα με τη μητέρα μου; Πλάθαμε ιστορίες με φανταστικά πλάσματα και ονειρευόμασταν μια άλλη πραγματικότητα. Όταν ήμουν παιδί κάθε μέρα έπαιζα με τα παιχνίδια μου και ονειρευόμουν. Το βράδυ για να κοιμηθώ, η μητέρα μου, μου έλεγε ιστορίες είτε από βιβλία είτε από το μυαλό της μέχρι να με πάρει ο ύπνος. Παίζοντας ανακαλύπτουμε νέους κόσμους και το αντίστροφο. Η αλήθεια είναι πως η ενηλικίωση με φοβίζει. Δημιούργησα το ‘’Fantasy World’’ σαν μια παιδική ανάμνηση.
Το εξωστρεφές παιδικό παιχνίδι έχει γίνει πλέον ένα εσωτερικό παιχνίδι ενηλικίωσης. Δεν θέλω ποτέ να σταματήσω να παίζω γι’ αυτό δημιουργώ καινούργια παιχνίδια και ιστορίες με φανταστικά πλάσματα, μερικές φορές με μεγάλα και μικρά κέρατα που δηλώνουν ασφάλεια και προστασία. Με τα κέρατα τα όντα μου προστατεύουν τον εαυτό τους και το ένα το άλλο. Ο κόσμος μου δεν είναι επιθετικός, όλα τα όντα ζούνε αρμονικά μεταξύ τους, χωρίς ένταση, όπως οι ιστορίες που έπλαθα στο μυαλό μου μικρή. Η ένταση βγαίνει μόνο μέσα από τα χρώματα. Με βαραίνει που πλέον δεν μπορώ να παίξω με τα παλιά μου παιχνίδια. Ήταν μια καθημερινότητα για εμένα όταν ήμουν μικρή.
Είμαι άνθρωπος που δυσκολεύομαι να προσαρμοστώ στις αλλαγές. Δημιουργώ τα δικά μου παιχνίδια από την αρχή, εξωπραγματικά όντα, με λαμπερά και καθαρά χρώματα, όπως τα παιδικά βιβλία και κινούμενα σχέδια που έβλεπα μικρή και με εντυπωσίαζαν. Δεν θα σταματήσω ποτέ να παίζω και να δημιουργώ ιστορίες. Το παιχνίδι είναι η διαφυγή μου από τη σκληρή πραγματικότητα. Οι αναμνήσεις μας δεν σβήνονται αλλά μπορεί να τις παραμερίσουμε, προσωπικά δεν θέλω να συμβεί κάτι τέτοιο. Θα συνεχίσω να δημιουργώ τον δικό μου φανταστικό κόσμο, ώστε να μην αφήσω να θαφτεί ποτέ μέσα μου η ανάμνηση του παιχνιδιού. Δεν θα σταματήσω να παίζω ποτέ, εσείς;», αναφέρει η εικαστικός.
naftemporiki.gr