Οι ηγέτες των χωρών του G20, ανάμεσά τους οι πρόεδροι των ΗΠΑ και της Τουρκίας, θα συναντηθούν στις 28 και 29 Ιουνίου στην Οσάκα. Η Οσάκα μου είπαν ότι μεταφράζεται στα ιαπωνικά ως μεγάλος λόφος. Τι τόπος! Εκεί, όπου τα ελληνοτουρκικά και η Κύπρος θα ανέβουν έναν λόφο, αλλά ίσως κατέβουν ένα βουνό, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Οι ηγέτες των χωρών του G20, ανάμεσά τους οι πρόεδροι των ΗΠΑ και της Τουρκίας, θα συναντηθούν στις 28 και 29 Ιουνίου στην Οσάκα. Η Οσάκα μου είπαν ότι μεταφράζεται στα ιαπωνικά ως μεγάλος λόφος. Τι τόπος! Εκεί, όπου τα ελληνοτουρκικά και η Κύπρος θα ανέβουν έναν λόφο, αλλά ίσως κατέβουν ένα βουνό.
Αυτό φρονώ. Στην Οσάκα φαίνεται ότι θα κριθεί το βασικό: οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία του Ερντογάν. Θα καταφέρουν να γεφυρώσουν τις ουκ ολίγες διαφορές τους ή μήπως η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι -η ανακοίνωση αγοράς των ρωσικών S-400- θα μετατραπεί σε πραγματική κρίση;
Μπορεί να υπάρξουν εξελίξεις στη συνάντηση Τραμπ - Ερντογάν στο περιθώριο του G20. Η συγκυρία είναι εξόχως αρνητική για να την αγνοήσει ο Τούρκος πρόεδρος. Το ράπισμα της Κωνσταντινούπολης είναι ηχηρό, αλλά μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος άνοιξε τον χορό, μετατρέποντας τις δημοτικές εκλογές σε γενικές εκλογές ή ακόμη και σε εκλογές που θα κρίνουν τη μοίρα της χώρας. Η οικονομία δεν αισθάνεται πολύ καλά τελευταία, η ατμόσφαιρα δεν είναι ωραία, η Ευρώπη προειδοποιεί με μέτρα συγκεκριμένα, ενώ στην Αμερική φαίνεται ότι έχει συντελεστεί μια αλλαγή. Η δυσφορία για τον δύσκολο σύμμαχο Ερντογάν -οι κυβερνήσεις πέφτουνε, μα η Τουρκία μένει- είναι πραγματική.
Όποιος νομίζει, όμως, ότι όλα τελειώνουν, κάνει λάθος. Σύμφωνοι, η σύγκλιση/διαπλοκή συμφερόντων Κύπρο και Ελλάδα ευνοεί. Εν γνώσει μας, όμως, ότι μπορεί να ανατραπεί, αν το ρήγμα στα αμερικανοτουρκικά επιχωματωθεί. Πού σημαίνει τι; Αρχή διευθετήσεων στην περιοχή.
Ας μην πορευτούμε πάλι με την πλάνη των Ελλήνων τη μεγάλη, «την πεποίθησιν επί το δίκαιον αυτών».
«Μην ομιλείτε περί ιστορικών δικαίων. Δεν κάμνουν εντύπωσιν. Εγώ, κατά την διάρκειαν των Συνδιασκέψεων έθεσα ως βάσιν των αξιώσεων της Ελλάδος τον εθνολογικόν, ουχί τον ιστορικόν χαρακτήρα των εδαφών τα οποία εζήτησα [...] Αλλά και κάτι άλλο. Εις τα υπομνήματά μου και τα προφορικά μου διαβήματα, ουδέποτε έκαμα χρήσιν του όρου “ελληνικά δίκαια”. Ο όρος αυτός είναι συναισθηματολογικός. Οι δε Ευρωπαίοι δεν τον εννοούν. Ο όρος μου ήταν “ελληνικά συμφέροντα”. Δίκαια ελληνικά συμφέροντα. Αλλά και συμφέροντα της Ανθρωπότητας. Όχι αποκλειστικώς της Ελλάδος». (Ελευθέριος Βενιζέλος)