Απόψεις
Δευτέρα, 24 Ιουνίου 2019 18:54

Η Πόλις εάλω για τον Ερντογάν

Η πόλη που τον ανέδειξε, αυτή η ίδια πόλη έδωσε χθες το σήμα για την απαρχή της αμφισβήτησής του.Στις 27 Μαρτίου 1994, πριν από ένα τέταρτο του αιώνα, οι πολίτες της Κωνσταντινουπόλεως εξέλεξαν δήμαρχό τους τον άγνωστο τότε Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ήταν μια εκλογή που του άνοιξε τον δρόμο για να εγκατασταθεί στην κεντρική πολιτική ζωή της Τουρκίας, ως πρωθυπουργός αρχικά, για τρεις θητείες και ως πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας στη συνέχεια, οπότε οι... γενναιόδωροι Τούρκοι πολίτες έστερξαν κι άλλαξαν και τη μορφή του πολιτεύματος, για χάρη του, καθιστώντας την Τουρκία «προεδρική Δημοκρατία», κι αναθέτοντας στα χέρια του όλη την εξουσία, γράφει ο Δημήτρης Η. Χατζηδημητρίου.

Από την έντυπη έκδοση

Του Δημήτρη Η. Χατζηδημητρίου
[email protected]

Η πόλη που τον ανέδειξε, αυτή η ίδια πόλη έδωσε χθες το σήμα για την απαρχή της αμφισβήτησής του.

Στις 27 Μαρτίου 1994, πριν από ένα τέταρτο του αιώνα, οι πολίτες της Κωνσταντινουπόλεως εξέλεξαν δήμαρχό τους τον άγνωστο τότε Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ήταν μια εκλογή που του άνοιξε τον δρόμο για να εγκατασταθεί στην κεντρική πολιτική ζωή της Τουρκίας, ως πρωθυπουργός αρχικά, για τρεις θητείες και ως πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας στη συνέχεια, οπότε οι... γενναιόδωροι Τούρκοι πολίτες έστερξαν κι άλλαξαν και τη μορφή του πολιτεύματος, για χάρη του, καθιστώντας την Τουρκία «προεδρική Δημοκρατία», κι αναθέτοντας στα χέρια του όλη την εξουσία.

Οι δημοτικές εκλογές του περασμένου Μαρτίου υπήρξαν η Λυδία Λίθος για το προσωποπαγές καθεστώς Ερντογάν, ο οποίος, αφού επιβίωσε πολιτικά του οπερετικού πραξικοπήματος το 2016, αισθάνθηκε ότι η Ιστορία τού χρωστούσε.

Ο Ερντογάν δεν έκρυψε ποτέ ότι ήθελε   -και εξακολουθεί να θέλει- να καταγραφεί ως ένας νέος Ατατούρκ -«πατέρας των Τούρκων»- που απελευθέρωσε τη χώρα του από τα δεσμά του κεμαλισμού, ανοίγοντας γι’ αυτήν τη λεωφόρο του μέλλοντος, ως μιας χώρας μεγάλης, οικονομικά σφριγηλής και πολιτικο-στρατιωτικά ισχυρής.

Η κυριαρχία του στην εσωτερική πολιτική ζωή της Τουρκίας έδειχνε αναμφισβήτητη. Έως το βράδυ της 31ης Μαρτίου 2019, οπότε οι κάλπες έστειλαν ηχηρό μήνυμα αμφισβήτησης.

Το κόμμα του, το ΑΚΡ, έχασε τον Δήμο της Άγκυρας, δεν μπόρεσε να κερδίσει τον αντίστοιχο της Σμύρνης, αλλά και για πρώτη φορά έπειτα από 25 χρόνια την Κωνσταντινούπολη.

Αυτή η τελευταία ήταν μια ήττα που δεν μπόρεσε να ανεχθεί. Μεθόδευσε την ακύρωση της εκλογής του Εκρέμ Ιμάμογλου -μέχρι ότι είναι Έλληνας τον κατηγόρησε, αλλά κι οπαδός του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν-, ανέλαβε ο ίδιος προσωπικά τον προεκλογικό αγώνα εναντίον και χθες συνετρίβη.

Αυτό ακριβώς είναι το αποτέλεσμα της επαναληπτικής εκλογής, χθες. Μια καθαρή συντριβή του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προσωπικά, και για πρώτη φορά η παντοδυναμία του κλονίζεται.

Στην ήττα συμπαρασύρονται και οι «ηγέτες» των Κούρδων, Οτσαλάν και Ντεμιρτάς, των οποίων τα μηνύματα από τη φυλακή απορρίφθηκαν από τους ομοεθνείς τους που ζουν στην Πόλη.

Από χθες το βράδυ, η γειτονική Τουρκία απέκτησε μια νέα πολιτική προσωπικότητα μεγάλου βεληνεκούς, τον Εκρέμ Ιμάμαγλου. Είναι «μια αλλαγή σελίδας», όπως είπε ο ίδιος, και στην οποία τον Ερντογάν αναμένουν οι παλαιοί του σύντροφοι. Ο Γκιουλ, ο Νταβούτογλου, ο Μπαμπατζιάν...