Μετά το τέλος της πρωτοφανούς στα μεταπολεμικά χρονικά απεργιακής συγκέντρωσης-πορείας στην Αθήνα, αλλά και των ανάλογων δεκάδων διαδηλώσεων που έγιναν σε ολόκληρη τη χώρα, συνήλθε η Εκτελεστική Επιτροπή της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ), η οποία αφού εκτίμησε την κατάσταση που διαμορφώνεται μετά την γενική απεργία, αλλά και την κυβερνητική θέση περί «ψυγείου», αποφάσισε:
* Η καταλυτική συμμετοχή του κόσμου της εργασίας, του πνεύματος και του πολιτισμού αλλά και των ελεύθερων επαγγελματιών, δημιουργεί νέα δεδομένα υπέρ των θέσεων της ΓΣΕΕ για το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.
* Η κυβερνητική θέση περί «ψυγείου» είτε συνιστά τακτική αναδίπλωσης είτε όχι, είναι προϊόν του αγώνα των εργαζομένων και καταγράφεται ως επιτυχία του κινήματος μας.
* Η κυβερνητική θέση όμως, επί της ουσίας, δεν απαντά στα απεργιακά αιτήματα και κυρίως δεν απαντά στην καθολική αξίωση εύρεσης νέων υγιών πόρων για την χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος.
Εστω και στο «ψυγείο» συντηρεί προτάσεις επί των οποίων το κίνημα των εργαζομένων είναι κατηγορηματικά αντίθετο δηλ. την αύξηση των ορίων ηλικίας, την μείωση των συντάξεων.
Για όλα τα παραπάνω, η Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ, εκτιμά, ότι πρέπει να συνεχιστεί ο απεργιακός προσανατολισμός του συνδικαλιστικού Κινήματος με τις ακόλουθες ενέργειες:
* Ενταση της προσπάθειας για εξίσου μαζική αγωνιστική απεργιακή συγκέντρωση την Πρωτομαγιά στο Πεδίο του Αρεως στις 11 το πρωί.
* Να εισηγηθεί στη διοίκηση της ΓΣΕΕ που θα συγκληθεί στις 8 Μαϊου να προκηρύξει νέα 24ωρη πανεργατική πανελλαδική απεργία για τις 17 Μαϊου ημέρα Πέμπτη με απεργιακή συγκέντρωση στο Πεδίον του Αρεως στις 11 το πρωί.
Η απόφαση της διοίκησης να τεθεί υπ'όψιν του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ, το οποίο επίσης θα συνεδριάσει στις 8 Μαϊου, προκειμένου να αναζητηθούν - μαζί με τα συνδικαλιστικά στελέχη από όλη την Ελλάδα – επιπλέον μέθοδοι και πρωτοβουλίες που θα φέρουν στο εθνικό κοινωνικό προσκήνιο τις θέσεις και τις προτάσεις της ΓΣΕΕ.
Η Συνομοσπονδία, καλεί όλους τους εργαζόμενους να συνεχίσουν στο δρόμο της ενότητας και του αγώνα ώστε να ενισχυθεί η θέση του συνδικαλιστικού κινήματος και το τέλος αυτής της προσπάθειας να σημαδευτεί από την κατάκτηση ενός υγιούς και βιώσιμου ασφαλιστικού συστήματος, που θα έχει την δυνατότητα να καλύπτει το κοινωνικό έλλειμμα και να διευρύνει τις κοινωνικο-ασφαλιστικές παροχές.