"Η ευρεία νίκη της Ν.Δ. και η συντριπτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, το βράδυ της Κυριακής, πιστοποιεί την είσοδο της χώρας σε έναν νέο πολιτικό κύκλο, η διάρκεια του οποίου θα εξαρτηθεί από τις συνθήκες που θα διαμορφωθούν ως κυρίαρχη παράσταση, από δω και πέρα, στον δημόσιο βίο", γράφει ο Δημήτρης Η. Χατζηδημητρίου.
Από την έντυπη έκδοση
Του Δημήτρη Η. Χατζηδημητρίου
[email protected]
Η ευρεία νίκη της Ν.Δ. και η συντριπτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, το βράδυ της Κυριακής, πιστοποιεί την είσοδο της χώρας σε έναν νέο πολιτικό κύκλο, η διάρκεια του οποίου θα εξαρτηθεί από τις συνθήκες που θα διαμορφωθούν ως κυρίαρχη παράσταση, από δω και πέρα, στον δημόσιο βίο.
Ο κύκλος που άνοιξε τον Ιούλιο του 1974 -κι έμεινε στην πολιτική ιστορία ως Μεταπολίτευση- φαίνεται να κλείνει οριστικά μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής.
Σε αυτά τα 45 χρόνια η Ελλάδα κυβερνήθηκε από τη Δεξιά, τους Σοσιαλιστές και τελευταία απ’ αυτούς που στο όνομα της Αριστεράς καβάλησαν τον αφρό της συγκυρίας, θεωρώντας ότι η Ιστορία τούς χρωστάει.
Οι πολίτες διαθέτουν πλέον ικανό δείγμα γραφής απ’ όλους και ο χρόνος ως τις βουλευτικές εκλογές του επόμενου μήνα προσφέρεται για ώριμη, ψύχραιμη σκέψη και αποτίμηση της πραγματικής προσφοράς της κάθε παράταξης στον τόπο.
Ήδη από διάφορες πλευρές -και στη βάση των αποτελεσμάτων των εκλογών της Κυριακής- προεξοφλείται η εγκατάσταση ενός νέου δικομματισμού, με εντολή να σύρει το «σκάφος Ελλάς» στο μέλλον.
Βιαστική, και πολιτικά ιδιοτελής, εκτίμηση, γιατί αγνοεί την πραγματικότητα που όλοι οι πολίτες βίωσαν την τελευταία πενταετία. Ο πολιτικός βίος στο διάστημα αυτό οπισθοδρόμησε σε καταστάσεις που όλοι είχαν θεωρήσει ότι ενταφιάστηκαν οριστικά με την κυβερνητική αλλαγή του 1981 και την άνοδο στο πολιτικό-οικονομικό-κοινωνικό προσκήνιο εκείνων που άλεσαν οι μυλόπετρες της Ιστορίας.
Η πενταετία ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίσθηκε από την επιστροφή σε μια εμφυλιοπολεμική ρητορική, σε μια καθημερινή πρακτική που αντιλαμβάνεται την πολιτική ως παίγνιο εξόντωσης του πολιτικού αντιπάλου, που αρνείται τη συνεννόηση για τα προφανή του κοινού βίου, που οργανώνει την πολιτική αντιπαράθεση στο πεδίο φαντασιακών συγκρούσεων διαστρέφοντας το πολιτικό κριτήριο των πολιτών. Η επιβολή μιας διπλής γλώσσας, ο μισαλλόδοξος λόγος, η διχαστική πρακτική, η περιφρονητική, προς το δημοκρατικό ήθος, αλαζονεία είναι η παρακαταθήκη του ΣΥΡΙΖΑ και της ηγεσίας του.
Ο δικομματισμός της Μεταπολίτευσης, με τα θετικά και τα αρνητικά του, άλλαξε ριζικά την Ελλάδα. Όσες επιφυλάξεις κι αν εγείρονται ο τελικός απολογισμός είναι θετικός. Κι αυτό μόνον η τυφλωμένη κομματική σκοπιμότητα μπορεί να το αρνηθεί, όπως κι όσοι πολιτεύονται όχι για να ανοίξουν νέες λεωφόρους για τη χώρα και τους πολίτες της, αλλά για «να λάβουν τα όνειρα εκδίκηση», με ανιστόρητες ομιλίες στην πλατεία της Λαμίας.
H Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο και δημιουργικό δικομματισμό, που θα επαναφέρει τη χώρα στην κανονικότητα, ως ενεργητικό και σεβαστό-αξιόπιστο μέλος στην Ε.Ε. Και σ’ αυτό το σκηνικό ο ΣΥΡΙΖΑ που γνωρίσαμε δεν μπορεί να σταθεί.
Σ’ αυτό καλούνται να απαντήσουν οι πολίτες σε έναν μήνα.