Δύσκολα θα βρει κάποιος, ανάμεσα στις «υποσχέσεις» ή στις «επιτυχίες» των υποψήφιων δημοτικών συνδυασμών, κάποια αναφορά στις οικονομικές καταστάσεις των δήμων, δηλαδή στην «πραγματικότητα». Ποια είναι τα έσοδά μου, πώς μπορώ να τα αυξήσω, τι ανάγκες και τι προτεραιότητες στην κατανομή των πόρων έχω, γράφει ο Κωνσταντίνος Ιωαν. Νιφορόπουλος.
Από την έντυπη έκδοση
Tου Κωνσταντίνου Νιφορόπουλου,
ορκωτός ελεγκτής λογιστής
Δύσκολα θα βρει κάποιος, ανάμεσα στις «υποσχέσεις» ή στις «επιτυχίες» των υποψήφιων δημοτικών συνδυασμών, κάποια αναφορά στις οικονομικές καταστάσεις των δήμων, δηλαδή στην «πραγματικότητα». Ποια είναι τα έσοδά μου, πώς μπορώ να τα αυξήσω, τι ανάγκες και τι προτεραιότητες στην κατανομή των πόρων έχω.
Σύμφωνα με το άρθρο 163 «Απολογισμός - Ισολογισμός Δήμων», του N. 3463/2006, εκείνος που ενεργεί την ταμειακή υπηρεσία του δήμου υποβάλλει διά μέσου του δημάρχου στη δημαρχιακή επιτροπή λογαριασμό της διαχείρισης του οικονομικού έτους που έληξε. Η δημαρχιακή επιτροπή τα προελέγχει και υποβάλλει τον απολογισμό, τον ισολογισμό και τα αποτελέσματα χρήσεως, μαζί με έκθεσή της στο δημοτικό συμβούλιο. Ο ισολογισμός και τα αποτελέσματα χρήσεως, πριν από την υποβολή τους στο δημοτικό συμβούλιο, ελέγχονται από έναν ορκωτό ελεγκτή λογιστή.
Η ροπή των υποψηφίων σε «μη μετρήσιμα μεγέθη», όπως «υποσχέσεις», «εντιμότητα», «κακοδιαχείριση» κ.λπ., αφήνει εντελώς στην άκρη την ουσία των πραγμάτων, που η λαϊκή σοφία αποτύπωσε με τη φράση «Με πο..ές δεν βάφονται αυγά».
Και καλά, τα οικονομικά της κεντρικής διοίκησης ή και της Περιφέρειας ακόμα είναι σύνθετα και πολύπλοκα, αλλά τα οικονομικά των δήμων είναι περιορισμένου μεγέθους και σχετικά απλά. Γιατί δεν τα λαμβάνουμε υπόψη μας, ως κύρια παράμετρο, όταν «εξαγγέλλουμε» το πρόγραμμά μας; Ίσως η απάντηση είναι απλή, μας ενοχλεί η πραγματικότητα ή αλλιώς «Ο Μανόλης με τα λόγια χτίζει ανώγια και κατώγια».
Μα καλά, θα πει κάποιος, όλα είναι «Έσοδα - Έξοδα», δεν υπάρχει «Πολιτική» και «Διαφάνεια»;
Όσον αφορά το πρώτο και βέβαια υπάρχει, κυρίως σε τρία βασικά πράγματα: α) Τιμολογιακή πολιτική στα δημοτικά τέλη, β) Αύξηση των πόρων κάθε μορφής που δίνονται από την κεντρική διοίκηση, και γ) Προτεραιότητες στη διάθεση των «πλεονασμάτων» (έσοδα μείον ανελαστικές δαπάνες). Άρα όλα ξεκινούν από τους «Διαθέσιμους πόρους» και αυτοί φαίνονται στις «Οικονομικές καταστάσεις».
Όσον αφορά το δεύτερο, υπάρχουν σημαντικοί μηχανισμοί ελέγχου. Τώρα, αν αυτοί χρειάζονται βελτίωση (κατά την άποψή μου χρειάζονται), είναι ένα άλλο ζήτημα, σημαντικό βέβαια.
Τελικά σε τι χρησιμεύουν οι οικονομικές καταστάσεις των δήμων; Μήπως πρέπει να αντικατασταθούν από έναν «Ανισολογισμό» «Υποσχέσεων» και «Έργων»...
ΥΓ.:
(1) Καλή επιτυχία στους υποψήφιους και ιδιαίτερα στους συναδέλφους λογιστές και οικονομολόγους, με την ελπίδα να βάλουν τα οικονομικά των δήμων στη θέση που τους αξίζει.
(2) (Για ειδικούς) Πρέπει να θεσπιστεί υποχρέωση σύνταξης «Κατάστασης Ταμειακών Ροών», η οποία στην περίπτωση των δήμων θα απεικόνιζε καλύτερα την πραγματικότητα των αριθμών.