ΚΙΝΑΛ για τα 100 χρόνια από τη γενοκτονία των Ποντίων

Η 19η Μαΐου 2019 είναι ημερομηνία ορόσημο. Είναι χρέος μας να μην ξεχνάμε και να κρατάμε το θέμα της γενοκτονίας των Ποντίων στην επικαιρότητα, υπογραμμίζει ο εκπρόσωπος Τύπου του ΚΙΝΑΛ, Παύλος Χρηστίδης, σε άρθρο του στο «Έθνος», με αφορμή τη σημερινή επέτειο 100 χρόνων από τη γενοκτονία των Ποντίων.

«Συμπληρώνονται 100 χρόνια από την έναρξη της δεύτερης και πιο αιματηρής φάσης της Γενοκτονίας των προγόνων μας. Συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ημέρα που τέθηκε σε εφαρμογή το σχέδιο για την ολοκληρωτική εξόντωση των Ελλήνων σε όλο τον Πόντο. Ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, το οποίο δεν έχει σχέση με πολεμικές συγκρούσεις. Ένα έγκλημα εναντίον ανθρώπων, όχι για αυτό που έκαναν αλλά για αυτό που είναι. Οι Έλληνες του Πόντου διώχθηκαν και δολοφονήθηκαν επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί. Η γενοκτονία είναι πλέον αποδεδειγμένη και δεν παραγράφεται. Το σχέδιο ήταν προμελετημένο και αφορούσε την εξόντωση όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά και άλλων μη μουσουλμανικών λαών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως των Αρμενίων και των Ασσυρίων.
Είναι χρέος μας να κρατάμε το θέμα της γενοκτονίας στην επικαιρότητα. Όχι μόνο την 19η Μαΐου, αλλά και κάθε ημέρα του χρόνου. Οφείλουμε να θυμόμαστε για να μην επιτρέψουμε να συμβούν στο μέλλον παρόμοια γεγονότα που προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τον ανθρώπινο πολιτισμό. Η ιστορία κρίνει αυστηρά, αλλά και σέβεται αυτούς που στηρίζουν το μέλλον τους σε γερές βάσεις, σεβόμενοι το ιστορικό τους παρελθόν. Δεν σταματάμε να διεκδικούμε την αναγνώριση της Γενοκτονίας από τη διεθνή κοινότητα και το τουρκικό κράτος αλλά και την προσπάθεια ενημέρωσης της ελληνικής κοινωνίας. Δεν το κάνουμε για να υψώσουμε το μίσος και για να καλλιεργήσουμε το μίσος με τους γειτονικούς λαούς. Δεν θέλουμε να ρίξουμε λίπασμα σε μισαλλόδοξες απόψεις και πάθη αλλά να διατηρήσουμε ζωντανή την ιστορική μνήμη. Δεν θέλουμε εκδίκηση, θέλουμε να να φωτίσουμε τις μαύρες σελίδες της ιστορίας και να αποκαταστήσουμε την ιστορική αλήθεια.

Οι μέρες μνήμης και η αναγνώριση μιας Γενοκτονίας δεν γίνονται για να παίζονται φτηνά πολιτικά παιχνίδια μεταξύ των χωρών, ούτε για να αναζωπυρώνουν το μίσος μεταξύ των λαών. Γίνονται για να διατηρούμε στη συλλογική μνήμη το που μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη θηριωδία όταν θέλει να κυνηγήσει τον «άλλο», εκείνον που διαφέρει σε γλώσσα, ήθη, θρησκεία και πολιτισμό. Γιατί η λήθη και η άγνοια μπορεί να μας οδηγήσει σε νέα φρικτά εγκλήματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και σήμερα τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού δεν γνωρίζουν ότι συνέβη ή αρνούνται τη βαρύτητα του ολοκαυτώματος των Εβραίων κατά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η άγνοια δεν είναι ευτυχία, θα πρέπει όλοι μας να προσπαθήσουμε να μάθουμε περισσότερα και να ξεσηκωθούμε για τις τραγωδίες που συμβαίνουν ακόμα και σήμερα παγκοσμίως.
Η Ευρώπη δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια στην ιστορική αλήθεια, δεν μπορεί να μην αναγνωρίζει την καταπάτηση των ανθρωπίνων και θρησκευτικών δικαιωμάτων. Ο ΟΗΕ που δίκαια αναγνώρισε την γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους, οφείλει να κάνει το αποφασιστικό βήμα και για την αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Η παράταξή μας έχει συμβάλλει σημαντικά στην διατήρηση της συλλογικής μνήμης. Ήταν το ΠΑΣΟΚ, με πρωτοβουλία του Ανδρέα Παπανδρέου πριν 25 χρόνια, που εισηγήθηκε και πέτυχε την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων και θεσμικά από την Βουλή των Ελλήνων.
Σήμερα είμαστε αποφασισμένοι, αλλά και υποχρεωμένοι να αναλάβουμε όλες τις σχετικές πρωτοβουλίες που απόκαθιστούν την αλήθεια και το δίκαιο.
Τώρα είναι η ώρα να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε μια ολοκληρωμένη εκστρατεία στα ευρωπαϊκά και διεθνή fora, πέρα και πάνω από κόμματα. Γι΄αυτό και η Φώφη Γεννηματά απέστειλε ήδη αίτημα προς τον Πρόεδρο της Βουλής για την δημιουργία ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής που θα ασχοληθεί με την διεθνοποίηση της Γενοκτονίας του Ελληνισμού του Πόντου.
Το οφείλουμε σε αυτούς που θυσίασαν την ζωή τους για τα ιδανικά τους και υπέστησαν τον ξεριζωμό από την πατρίδα τους. Το οφείλουμε στους παππούδες και τις γιαγιάδες μας που περήφανοι και δυνατοί μας μπόλιασαν με τις μνήμες, τον πόνο και τα όνειρά τους».