Ούτε η οικονομία ούτε η μετανάστευση, στην οποία επικεντρώθηκαν εν πολλοίς τα κόμματα της δεξιάς, είναι το μείζον θέμα το οποίο απασχολεί τους Ισπανούς. Αντ’ αυτών, η ανεξαρτησία της Καταλονίας και η πολιτική κρίση στην οποία βυθίστηκε η χώρα μετά το δημοψήφισμα του 2017, είναι από τα κυρίαρχα πολιτικά θέματα στην ισπανική πολιτική σκηνή. Η Καταλονία - και κατ’ επέκταση το μοντέλο της χώρας που επιθυμούν οι Ισπανοί - βρέθηκε στον πυρήνα αυτής της εκλογικής αναμέτρησης. Σε αυτή τη λογική ερμηνεύεται σε μεγάλο βαθμό και η εκτόξευση του ακροδεξιού Vox, το οποίο αναμένεται να εξασφαλίσει σήμερα διψήφιο ποσοστό.
Ούτε η οικονομία ούτε η μετανάστευση, στην οποία επικεντρώθηκαν εν πολλοίς τα κόμματα της δεξιάς, είναι το μείζον θέμα το οποίο απασχολεί τους Ισπανούς. Αντ’ αυτών, η ανεξαρτησία της Καταλονίας και η πολιτική κρίση στην οποία βυθίστηκε η χώρα μετά το δημοψήφισμα του 2017, είναι από τα κυρίαρχα πολιτικά θέματα στην ισπανική πολιτική σκηνή. Η Καταλονία - και κατ’ επέκταση το μοντέλο της χώρας που επιθυμούν οι Ισπανοί - βρέθηκε στον πυρήνα αυτής της εκλογικής αναμέτρησης. Σε αυτή τη λογική ερμηνεύεται σε μεγάλο βαθμό και η εκτόξευση του ακροδεξιού Vox, το οποίο αναμένεται να εξασφαλίσει σήμερα διψήφιο ποσοστό.
«Το Vox είναι η φωνή εκείνων που θέλουν πάνω από όλα την ενότητα της ισπανικής πατρίδας τους, εκείνους που ουσιαστικά δεν μπορούν να κοιμηθούν από τον Οκτώβριο του 2017». Αυτή ήταν η απάντηση που έδωσε ο ηγέτης του ακδροδεξιού, αντιμεταναστευτικού Vox, ο Σαντιάγκο Αμπασκάλ, όταν ρωτήθηκε πρόσφατα τι ακριβώς είναι το κόμμα του. Είναι σαφές, κατά συνέπεια, πως η Καταλανονία και το «φαινόμενο Vox», το οποίο προκάλεσε πολιτικό σεισμό καταφέρνοντας να εισέλθει στο κοινοβούλιο της Ανδαλουσίας, συνδέονται άμεσα.
Όπως οι Podemos και οι Ciudadanos, έτσι και το Vox θέλει να αυτοπροβάλλεται ως η νέα εναλλακτική στο ισπανικό status quo. Έπειτα μάλιστα από το ντιμπέιτ της περασμένης Δευτέρας (από το οποίο αποκλείστηκε), ο ηγέτης του κόμματος ανήρτησε στο Twitter τη φωτογραφία τεσσάρων όμοιων παπαγάλων (σε μία έμμεση αναφορά στους ηγέτες των τεσσάρων μεγάλων κομμάτων) με τη σημείωση: «Βρείτε τη διαφορά».
Ο 42χρονος Σαντιάγκο Αμπασκάλ, από τη Χώρα των Βάσκων, έχει πρότυπο τον Βίκτορ Όρμπαν, και κυρίως τον Ντόναλντ Τραμπ. Δεν είναι που αμφισβητεί ανοιχτά τα μέσα ενημέρωσης και στρέφεται διαρκώς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όσο το όραμά του να κάνει την Ισπανία «και πάλι μεγάλη», το οποίο παραπέμπει ευθέως στο «πρώτα η Αμερική» του Τραμπ.
Θα καταφέρει να κεφαλαιοποιήσει ο Αμπασκάλ την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια των Ισπανών, προκειμένου να βρεθεί σε έναν κυβερνητικό συνασπισμό της δεξιάς, μαζί με το Λαϊκό Κόμμα (PP) και τους Ciudadanos; Τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί, δεδομένου του μεγάλου ποσοστού των αναποφάσιστων έως την τελευταία στιγμή.
Σε κάθε περίπτωση, το σύνολο σχεδόν των δημοσκοπήσεων, θέλουν νικητή τον 47χρονο απερχόμενο πρωθυπουργό Πέδρο Σάντσεθ, με την προϋπόθεση ότι θα μπορέσει να βρει αρκετούς συμμάχους σ’ ένα κατακερματισμένο πολιτικό τοπίο.
naftemporiki.gr