Μήνυμα στον αναπληρωτή υπουργό Υγείας Παύλο Πολάκη αλλά και στον υποψήφιο ευρωβουλευτή της ΝΔ Στέλιο Κυμπουρόπουλο, στέλνει ο υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ σκηνοθέτης και ανάπηρος ακτιβιστής Αντώνης Ρέλλας, ο οποίος με ανάρτησή του εξηγεί πως δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να κριθούν οι ανάπηροι ισότιμα με τους υπολοίπους και ότι θα πρέπει να αλλάξει η δομή του κράτους.
Μήνυμα στον αναπληρωτή υπουργό Υγείας Παύλο Πολάκη αλλά και στον υποψήφιο ευρωβουλευτή της ΝΔ Στέλιο Κυμπουρόπουλο, στέλνει ο υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ σκηνοθέτης και ανάπηρος ακτιβιστής Αντώνης Ρέλλας, ο οποίος με ανάρτησή του στην προσωπική σελίδα του, εξηγεί πως δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να κριθούν οι ανάπηροι ισότιμα με τους υπολοίπους και ότι θα πρέπει να αλλάξει η δομή του κράτους.
Αναλυτικότερα, ολόκληρη η ανάρτηση του Αντώνη Ρέλλα στο Facebook έχει ως εξής:
«Ο συνανάπηρος, υποψήφιος ευρωβουλευτής με τη ΝΔ, Στέλιος Κυμπουρόπουλος, δεν χρειάζεται αυτόκλητους σωτήρες και ξέρω ότι θα υπερασπιστεί μόνος του τα λεγόμενά του για αυτό και προτιμώ να μη σπεύσω να κάνω πραγματολογική ανάλυση της δήλωσής του. Ούτε θα μπορούσα βέβαια ποτέ να υπερασπιστώ την πρακτική του αναπληρωτή υπουργού Υγείας να δημοσιεύσει κάτω από τη δήλωση του Στέλιου το ΦΕΚ διορισμού του σε προσωποπαγή θέση. Θα πω μόνο πως, αν ο Στέλιος ήθελε να αναπτύξει τη δήλωσή του, θα του πρότεινα να φροντίσει να αναφερθεί σε όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που θα έπρεπε να υπάρχουν, ώστε να μη χρειάζεται κανένας και καμία από εμάς, συμπεριλαμβανομένου του Στέλιου, να κάνει χρήση όσων ευνοϊκών διατάξεων υπάρχουν για ανθρώπους με βλάβες.
Γιατί προφανώς όλοι οι ανάπηροι και ανάπηρες συμφωνούμε στο ότι οι ίσες ευκαιρίες δεν συμπυκνώνονται σε επιδοματική πολιτική, ποσόστωση για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και ίσως διορισμό στο δημόσιο.
Αν το ελληνικό κράτος δομηθεί με τρόπο που κάθε ανάπηρος άνθρωπος θα έχει ισότιμη πρόσβαση σε όλα τα κοινωνικά αγαθά, θα πάψουμε και στη χώρα μας να θεωρούμε ηρωισμό - αν όχι θαύμα - την πρόοδο και διάκριση μιας κωφής δικηγόρου στο χώρο της εργασίας της, θα σταματήσει να μας δημιουργεί ρίγη συγκίνησης ο χρήστης αμαξιδίου που φροντίζει και παίζει με τα παιδιά του στο πάρκο, δεν θα απορούμε που ο τυφλός γείτονάς μας μπορεί να ζει αυτόνομα στο διαμέρισμά του.
Τότε μόνο θα μπορέσουμε να κρίνουμε τον Στέλιο, τον Αντώνη και τον κάθε ανάπηρο υποψήφιο ισότιμα με τους υπόλοιπους για τις πολιτικές τους θέσεις και τη δημόσια δράση τους και όχι με βάση τη βλάβη τους».
naftemporiki.gr