Σίγουρα ήταν ένα δίλημμα για τις ΗΠΑ: να αφήσουν τις τιμές πετρελαίου να ανέβουν ή να υποχωρήσουν στο θέμα του Ιράν... Επέλεξαν το πρώτο, το οποίο προκαλεί σύγχυση ως προς την κατεύθυνση που θέλει τελικά η Ουάσιγκτον για τις τιμές πετρελαίου. Ενώ ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει επανειλημμένως ζητήσει από τον ΟΠΕΚ να αυξήσει την παραγωγή του για να κρατήσει χαμηλά τις τιμές, ξαφνικά γίνεται «ο απρόσμενος φίλος» της αγοράς πετρελαίου, ανακοινώνοντας την άρση στην εξαίρεση της απαγόρευσης, που είχε ο ίδιος επιτρέψει, στις εισαγωγές ιρανικού αργού, γράφει η Έφη Τριήρη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Σίγουρα ήταν ένα δίλημμα για τις ΗΠΑ: να αφήσουν τις τιμές πετρελαίου να ανέβουν ή να υποχωρήσουν στο θέμα του Ιράν... Επέλεξαν το πρώτο, το οποίο προκαλεί σύγχυση ως προς την κατεύθυνση που θέλει τελικά η Ουάσιγκτον για τις τιμές πετρελαίου. Ενώ ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει επανειλημμένως ζητήσει από τον ΟΠΕΚ να αυξήσει την παραγωγή του για να κρατήσει χαμηλά τις τιμές, ξαφνικά γίνεται «ο απρόσμενος φίλος» της αγοράς πετρελαίου, ανακοινώνοντας την άρση στην εξαίρεση της απαγόρευσης, που είχε ο ίδιος επιτρέψει, στις εισαγωγές ιρανικού αργού.
Σε μία περίοδο που έχει ήδη περιοριστεί η παγκόσμια προσφορά πετρελαίου από την απόφαση του ΟΠΕΚ και της Ρωσίας να μειώσουν την παραγωγή τους, τη γεωπολιτική ένταση στη Λιβύη και τις αμερικανικές κυρώσεις στη Βενεζουέλα, ο τερματισμός της εξαίρεσης που είχε προσφέρει η Ουάσιγκτον σε ορισμένους αγοραστές ιρανικού πετρελαίου είναι φυσικό να ενισχύει το ανοδικό ντόμινο στις τιμές πετρελαίου. Η τιμή brent ξεπέρασε χθες τα 74 δολάρια το βαρέλι, ενώ η τιμή αργού έφθασε πολύ κοντά στα 66 δολάρια, καταγράφοντας φέτος κέρδη περίπου 40%.
Το εάν θα επιστρέψουν στα επίπεδα πάνω από τα 86 δολάρια το βαρέλι, του περσινού Οκτωβρίου, πολύ περισσότερο δε στα 100 δολάρια, είναι ακόμη πολύ πρώιμο να προβλεφθεί, αλλά και αμφίβολο, καθότι αναλυτές θεωρούν απίθανο να μηδενιστούν οι εξαγωγές του Ιράν, καθώς αυτό θα ανέβαζε στα ύψη τις τιμές πετρελαίου. Την τελευταία φορά που επιβλήθηκαν διεθνείς κυρώσεις κατά της πετρελαϊκής βιομηχανίας του Ιράν, το διάστημα 2010-2016, οι εξαγωγές του μειώθηκαν περίπου κατά το ήμισυ. Άλλωστε, το Ιράν και οι εναπομείναντες εμπορικοί εταίροι του θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να διατηρήσουν τις επαφές τους. Η Τεχεράνη θα αναγκαστεί να αναζητήσει νέους τρόπους για να πωλεί το πετρέλαιό της, βασιζόμενη στην πολυετή εμπειρία της να επιβιώνει σε καθεστώς κυρώσεων.
Από την άλλη, οι ΗΠΑ εναποθέτουν πολλά στη Σαουδική Αραβία. Η παραγωγή της είναι 2 εκατ. βαρέλια ημερησίως χαμηλότερη από τα επίπεδα της πλήρους δυναμικής της. Εάν λοιπόν αυξήσει την παραγωγή της, θα μπορούσε να πιέσει πτωτικά τις τιμές πετρελαίου, εξέλιξη όμως που θα δυσκόλευε το Ριάντ στον ισοσκελισμό του προϋπολογισμού του. Πιθανότατα το Ριάντ να αποφύγει αύξηση της παραγωγής του, εάν η οικονομία επιβραδυνθεί περαιτέρω, η πετρελαϊκή ζήτηση μειωθεί ή εάν η Κίνα, από τους μεγαλύτερους αγοραστές ιρανικού πετρελαίου, αγνοήσει την εντολή των ΗΠΑ και συνεχίσει να εισάγει αργό από το Ιράν.
Σε προεκλογική εκστρατεία δεν συμφέρουν τις ΗΠΑ υψηλότερες τιμές πετρελαίου. Οικονομία από τη μία, γεωπολιτική από την άλλη. Μερικές φορές δεν συνδυάζονται...