Ρωγμές στο αφήγημα περί ηθικού πλεονεκτήματος του ΣΥΡΙΖΑ και διαφορετικότητας έναντι των αντιπάλων του, εκπροσώπων του παλαιού πολιτικού συστήματος, αφήνουν οι καταγγελίες του Βαγγέλη Μαρινάκη, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο μεθοδεύθηκε στη Βουλή η «απόδραση» του Παύλου Πολάκη και του Πάνου Καμμένου, από την ψηφοφορία για την άρση της ασυλίας τους.
Του Γιάννη Καμπουράκη
[email protected]
Ρωγμές στο αφήγημα περί ηθικού πλεονεκτήματος του ΣΥΡΙΖΑ και διαφορετικότητας έναντι των αντιπάλων του, εκπροσώπων του παλαιού πολιτικού συστήματος, αφήνουν οι καταγγελίες του Βαγγέλη Μαρινάκη, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο μεθοδεύθηκε στη Βουλή η «απόδραση» του Παύλου Πολάκη και του Πάνου Καμμένου, από την ψηφοφορία για την άρση της ασυλίας τους.
Η ανησυχία και ο προβληματισμός στην ηγετική ομάδα της κυβέρνησης είναι δεδομένος και οι κορώνες πολλών decibel με επιθετικό περιεχόμενο, αλλά και η ανάδειξη άλλων θεμάτων, έχουν στόχο κυρίως να κερδηθεί λίγος χρόνος, προκειμένου η κυβέρνηση να ανασυνταχθεί.
Οι καταγγελίες του κ. Μαρινάκη δεν έχουν απάντηση μέχρις στιγμής από την κυβέρνηση. Και η ανησυχία που υπάρχει στο Μαξίμου είναι μήπως η συνέντευξη που παραχώρησε ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, ιδιοκτήτης του Βήματος, των Νέων και του in.gr, ισχυρός εφοπλιστής και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος για δεύτερη φορά με τον συνδυασμό του κ. Μώραλη για το δήμο Πειραιά, δεν αποτέλεσε απλώς μία προειδοποιητική βολή, αλλά την αρχή μίας σειράς αποκαλύψεων από τον κ. Μαρινάκη για τις σχέσεις του με τον ΣΥΡΙΖΑ, τον κ. Τσίπρα και τον κ. Παππά, πριν και αφότου ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση.
«Αν για την υπόθεση Πετσίτη βγήκαν τέσσερις, πέντε δικοί μας δημοσίως να ζητήσουν εξηγήσεις από τον Νίκο Παππά, μετά τις καταγγελίες Μαρινάκη δεν είναι εύλογο και αναμενόμενο να ξαναβγούν ή να βγουν και άλλοι;» λέει στη «Ν» κομματικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, που δηλώνει ότι δε γνώριζε τα όσα κατήγγειλε ο κ. Μαρινάκης από τον real fm για το παρασκήνιο του 2015, του διαγωνισμού των τηλεοπτικών αδειών, της προσπάθειας να πάρει άδεια ο κ. Καλογρίτσας κλπ. Η ίδια πηγή υποστηρίζει ότι ο Μαρινάκης αποφάσισε να βγει μπροστά όταν η απόφαση του Αρείου Πάγου που περίμενε δεν τον δικαίωσε και τον στέλνει σε δίκη για τα στημένα, σημειώνει πως «σίγουρα υπάρχουν δεσμοί ανάμεσα στον Μαρινάκη και τη ΝΔ» όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, παραδέχεται όμως ότι «αν δεν καταφέρουμε να διαψεύσουμε πειστικά τα πάρε - δώσε κάτω από το τραπέζι, το κτύπημα θα είναι μεγάλο».
Μικρότερο πρόβλημα, που αφορά όμως στον παρονομαστή της αμφισβήτησης του ηθικού πλεονεκτήματος του ΣΥΡΙΖΑ, είναι και ο τρόπος με τον οποίο ο Παύλος Πολάκης και ο Πάνος Καμμένος απέφυγαν την ψηφοφορία για την άρση ή τη μη άρση της ασυλίας τους. Το γεγονός πως ήταν η πρώτη φορά που αποφεύχθηκε ακόμα και να γίνει ψηφοφορία στη Βουλή και η ασυλία του κ. Πολάκη και του κ. Καμμένου να μην αρθεί ως αποτέλεσμα της ψήφου των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, έχει ενισχύσει την εκδοχή της μεθόδευσης. Το γεγονός δε ότι ο κ. Κουράκης - ο οποίος έχει απασχολήσει την κοινή γνώμη πιο πολύ για τους τολμηρούς στίχους του, από τα πεπραγμένα του ως αντιπρόεδρος της Βουλής – προέβη σε μία δικονομική και ακαταλαβίστικη δήλωση που προσπαθούσε να εξηγήσει τι συνέβη και η ψηφοφορία για την άρση της ασυλίας Πολάκη και Καμμένου δεν έγινε ποτέ, επιδείνωσε την κατάσταση. Ειδικά όταν Πολάκης και Καμμένος επικαλέστηκαν για τη μη συζήτηση της υπόθεσής τους στη Βουλή το άρθρο 86, το οποίο πολλάκις ο ΣΥΡΙΖΑ το έχει εμφανίσει ως πηγή του κακού της διαφθοράς στην πολιτική ζωή, ο ίδιος ο πρωθυπουργός το έχει χαρακτηρίσει «κατάπτυστο» και με αυτά τα επιχειρήματα οδηγήθηκαν και στην πρόταση για κατάργησή του. Επιπλέον, η πλειοψηφία δοκίμασε την αντοχή πολλών βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, όταν χρησιμοποίησε ακόμα και τη διάταξη που αφορά στο «κατά την άσκηση των καθηκόντων» και όχι απλά «επ' ευκαιρία της άσκησης των καθηκόντων».
Από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις που δέχεται στο πεδίο της ηθικής της πολιτικής, χωρίς ουσιαστικές απαντήσεις και με όπλο το επιχείρημα ότι είναι στόχος οργανωμένων συμφερόντων που θέλουν την ανατροπή της, δεν είναι πειστικός και για αρκετά μεγάλο κομμάτι του εσωτερικού του κυβερνώντος κόμματος. Η ηγετική ομάδα της κυβέρνησης και του κόμματος γνωρίζει αυτό το κλίμα και έχει ήδη ξεκινήσει κινήσεις απορρόφησης των κραδασμών στο εσωτερικό. Είτε στέλνοντας μηνύματα ότι δε θα ανεχθεί κριτική εκ των έσω για αυτά τα ζητήματα, είτε ικανοποιώντας αιτήματα, για να διασφαλίσει τη σιωπή ορισμένων στελεχών.