«Το ΚΚΕ δεν θα πάει σε διάλογο τύπου δικαστηρίου της Χάγης για να μην πάθει έμφραγμα το εργατικό κίνημα». Αυτό τόνισε η γενική γραμματέας του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα σε συνέντευξη Τύπου για το ασφαλιστικό, καλώντας παράλληλα τους εργαζόμενους και όλους τους ασφαλισμένους να γυρίσουν την πλάτη στην κοκορομαχία –όπως χαρακτηριστικά είπε- που θα γίνει ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Όπως είπε η κ. Παπαρήγα, «σήμερα η ΝΔ πατώντας γερά στο βάθρο των αντιασφαλιστικών νόμων του ΠΑΣΟΚ έρχεται να καταφέρει ένα ισχυρό, σχεδόν ολοκληρωτικό χτύπημα σε βάρος όλων των ηλικιών, όλων των εργαζομένων».
Σύμφωνα με τη γ.γ. του ΚΚΕ, πρώτη προϋπόθεση για να βάλουν φραγμό οι εργαζόμενοι «στη νέα καταιγίδα» -όπως αποκάλεσε την πολιτική της κυβέρνησης στον τομέα της ασφάλισης και της εργασίας- είναι «να διεκδικήσουν πλήρη και οριστική αποχή από το θέατρο του χαλαρού κοινωνικού διαλόγου που ξεκινάει, και να απορρίψουν ολοκληρωτικά όλα τα επιχειρήματα και τα τρομοκρατικά διλήμματα που τους θέτουν μπροστά, προκειμένου να πείσουν το λαό ή να τον πειθαναγκάσουν να θυσιαστεί σαν την Ιφιγένεια».
Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να δεχθούν ότι αποτελούν κόστος, και ότι αυτοί θα πληρώσουν για τα δημοσιονομικά ελλείμματα, σημείωσε η κ. Παπαρήγα και τόνισε: «Δεν χρωστούν οι εργαζόμενοι, κράτος, κυβέρνηση, κεφάλαιο τους χρωστάνε». «Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να νοιώθουν καμία ενοχή για τα προβλήματα των ελλειμμάτων, δεν είναι δικό τους πρόβλημα, με την έννοια ότι δεν το δημιούργησαν οι ίδιοι», πρόσθεσε.
«Δεν ανεχόμαστε ως επιχείρημα ότι αποτελεί ζημιά και πρόβλημα για την κοινωνική ασφάλιση ότι μεγάλωσε η διάρκεια του μέσου όρου ζωής για τις γυναίκες και τους άνδρες. Οι εργαζόμενοι δουλεύουν ακριβώς για να απολαμβάνουν καλύτερη ζωή και περίθαλψη, να έχουν ελεύθερο χρόνο, να ζουν περισσότερο και με καλύτερη ποιότητα ζωής. Αυτό το επιχείρημα δεν μπορεί ούτε να προβληματίζει τους εργαζόμενους», τόνισε επίσης η κ. Παπαρήγα και πρόσθεσε:
«Απορρίπτουμε επίσης τα επιχειρήματα της κυβέρνησης που και το ΠΑΣΟΚ παλιότερα είχε χρησιμοποιήσει ότι πρέπει να γίνουν αλλαγές ώστε να αρθούν οι αδικίες δηλαδή οι ανισότητες που υπάρχουν ανάμεσα στους κλάδους των εργαζομένων, ανάμεσα στους διάφορους τομείς της οικονομίας και ανάμεσα στις γενεές.
Απορρίπτουμε επίσης το σαθρό και ύπουλο επιχείρημα ότι χάριν της κατάργησης των διακρίσεων των δύο φύλων πρέπει να ανέβει το όριο συνταξιοδότησης των γυναικών και να πάει στα 65. Κατ’ αρχήν κοινωνικοί λόγοι και ως ένα βαθμό βιολογικοί απαιτούν την διαφορά συνταξιοδότησης των δύο φύλων. Η ανισότητα των δύο φύλων επιβάλλει ειδικές ρυθμίσεις. Αλλά αφού κόπτονται για την ισότητα ας εξισώσουν το όριο συνταξιοδότησης προς τα κάτω και όχι προς τα επάνω», ανέφερε χαρακτηριστικά η γ.γ. του ΚΚΕ.
Τέλος, η κ. Παπαρήγα επανέλαβε τις θέσεις του κόμματός της και τη συνολική πρόταση του ΚΚΕ για το ασφαλιστικό:
Αποκλειστικά δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης που περιλαμβάνει την συνταξιοδότηση, την υγεία και την πρόνοια. Διαχωρισμός της συνταξιοδότησης από την υγεία και την πρόνοια. Για τον δεύτερο αυτό τομέα να μη υπάρχει καμιά εισφορά.
• Σύνταξη στις γυναίκες στα 55 , στα 60 για τους άνδρες, μια 5ετία αντίστοιχα λιγότερη για τα βαρέα και ανθυγιεινά.
• Κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 4050 μέρες εργασίας.
• Σύνταξη ανεξαρτήτως ηλικίας στα 30 χρόνια ασφάλισης.
• Σύνταξη στο 80% του μισθού, κατώτερη σύνταξη 1.050 ευρώ.
• Υπεράσπιση, επέκταση των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.
• Κατάργηση κάθε ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα της υγείας.
• Πλήρης κάλυψη των αναγκών υγείας με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ουσιαστική πρωτοβάθμια φροντίδα που θα στηρίζεται στα κέντρα υγείας στις πόλεις και την ύπαιθρο. Πλήρης στελέχωση και εξοπλισμό των δημόσιων νοσοκομείων και των κέντρων υγείας.
• Μέτρα ειδικά για τους συνταξιούχους που μένουν μόνοι, πλήρης κάλυψη δωρεάν με κέντρα παραμονής των ηλικιωμένων που στηρίζονται και στον τομέα της υγείας με πλήρη περίθαλψη όλων των βαθμίδων.
• Ιδιαίτερη φροντίδα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, και τις οικογένειες τους, τους χρονίως πάσχοντες.
Οργάνωση του συστήματος σε τρεις δημόσιους οργανισμούς που αφορούν αντίστοιχα τους μισθωτούς, τους αυτοαπασχολουμένους και τους αγρότες, με προσαρμογή σε ιδιαιτερότητες με βάση το φύλο, τον κλάδο, το είδος του επαγγέλματος.