O τομέας των Logistics θεωρείται και είναι από εκείνους που έχουν τις μεγαλύτερες δυνατότητες ανάπτυξης. Ο τομέας ο οποίος στις μέρες μας αποτελεί hot projects, μπορεί να φέρει επενδύσεις πάνω από 1 δισ. τα επόμενα χρόνια και ήδη η κινητικότητα που αναπτύσσεται με τους διαγωνισμούς που βρίσκονται σε εξέλιξη κι εκείνους που πρόκειται να διεξαχθούν είναι μεγάλη.
Του Φάνη Ζώη
[email protected]
O τομέας των Logistics θεωρείται και είναι από εκείνους που έχουν τις μεγαλύτερες δυνατότητες ανάπτυξης. Ο τομέας ο οποίος στις μέρες μας αποτελεί hot projects, μπορεί να φέρει επενδύσεις πάνω από 1 δισ. τα επόμενα χρόνια και ήδη η κινητικότητα που αναπτύσσεται με τους διαγωνισμούς που βρίσκονται σε εξέλιξη κι εκείνους που πρόκειται να διεξαχθούν είναι μεγάλη.
Δεν είναι τυχαίο ότι όλο και περισσότερες εταιρείες στην Ελλάδα και διεθνώς, που εμπλέκονται με το αντικείμενο, δηλώνουν «παρών» στα έργα για τα Logistics, όπως το Θριάσιο Ι & ΙΙ, το Εμπορευματικό Κέντρο στο στρατόπεδο Γκόνου στη Θεσσαλονίκη, ενώ αναμένεται να ξεδιπλώσουν τα σχέδιά τους και στα επόμενα projects.
Μετά την ολοκλήρωση των παραπάνω έργων, σειρά φαίνεται να παίρνει η Αλεξανδρούπολη και στη συνέχεια η Καβάλα, ο Βόλος, η Ηγουμενίτσα, η Πάτρα και η Λάρισα. Η μεγάλη πρώτη μάχη θα δοθεί για το Θριάσιο II, όπου τέσσερις εταιρείες και σχήματα εκδήλωσαν ενδιαφέρον.
Είναι γνωστό ότι ο όμιλος της Goldair, συμφερόντων της οικογένειας Γκολέμη, όπου στην ηγεσία του βρίσκεται ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος Κ. Καλλίνικος, αναμένει την ολοκλήρωση των γραφειοκρατικών διαδικασιών, ως ανάδοχος σε συνεργασία με την ΕΤΒΑ, για να ξεκινήσει τη μεγαλύτερη επένδυση, μέχρι σήμερα, στον τομέα της εφοδιαστικής αλυσίδας, ύψους 250 εκατ. ευρώ που θα υλοποιηθεί σε δύο φάσεις, καθιστώντας το Θριάσιο I,το μεγαλύτερο logistic center των Βαλκανίων.
Βέβαια, ο πόλεμος στο πρώτο λιμάνι της χώρας, τον Πειραιά, βρίσκεται στο αποκορύφωμά του μετά την απόρριψη του Master Plan για τον ΟΛΠ, και έχει και την παράμετρο Logistic.
Δύο σημαντικές επενδύσεις, το Logistic Center στον χώρο του πρώην ΟΔΔΥ, αλλά και τα δύο πενταώροφα κτήρια που θα λειτουργούσαν ως car terminal για τους Κινέζους της Cosco δεν έχουν προς ώρας το «πράσινο φως» από την ΕΣΑΛ. Η Cosco εκτιμά ότι τα δύο αυτό projects έχουν άμεση σχέση με τον πυρήνα της δραστηριότητας των εμπορευματικών μεταφορών και η μη υλοποίησή τους θέτει σε αμφιβολία τους στρατηγικούς στόχους της για το λιμάνι του Πειραιά.
Επίσημα η Cosco επαναδιατύπωσε τα επιχειρήματά της, ενώ παρασκηνιακά ασκούνται πιέσεις από υψηλόβαθμους αξιωματούχους του Πεκίνου, αλλά σε κάθε περίπτωση «προετοιμάζει» και την προσφυγή της στη διαιτησία.
Η επόμενη μεγάλη μάχη μετά την Αττική δίνεται στη Θεσσαλονίκη για τη μετατροπή του στρατοπέδου Γκόνου σε μεγάλο και σύγχρονο εμπορευματικό κέντρο. Στην κούρσα του ανταγωνισμού μπήκαν πριν από έναν χρόνο σχεδόν, καθώς ο διαγωνισμός προκηρύχθηκε τον Μάιο του 2018, έντεκα σχήματα από τους κλάδους των κατασκευών και των logistics, ωστόσο εκτιμάται ότι στη διαδικασία παραμένουν τρεις μνηστήρες.
Στην έκταση του πρώην στρατοπέδου προγραμματίζεται επένδυση 150 εκατ. ευρώ για τη δημιουργία logistic center 600 στρεμμάτων, δηλαδή αντίστοιχης έκτασης με το Θριάσιο I, με αποθηκευτικούς χώρους 300.000 τ.μ.
Πάντως, το γεωγραφικό πλεονέκτημα της χώρας παραμένει ως επί το πλείστον αναξιοποίητο, λόγω της καθυστέρησης στην ανάπτυξη έργων υποδομής (λιμένων, οδικών και σιδηροδρομικών δικτύων, αερομεταφορών, εγκαταστάσεων αποθήκευσης) και υστερήσεων στην ανταγωνιστικότητα.
Πολιτικές για τη βελτίωση των υποδομών, της ανταγωνιστικότητας κόστους, της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών logistics, τη μείωση των διαδικασιών στα σύνορα και τη λοιπή γραφειοκρατία θα μπορούσαν, εκτός από τη θετική επίδραση που θα έχουν στις ελληνικές εξαγωγές, να αυξήσουν το μερίδιο συμβολής στην ΑΠΑ του εγχώριου κλάδου logistics στα επίπεδα του αντίστοιχου της Ευρωζώνης (ήτοι ετήσια αύξηση 1% της ΑΠΑ).
Εν κατακλείδι ο κλάδος έχει προσφέρει πολλά μέχρι σήμερα και σε καιρούς πολύ δύσκολους. Έχει ωστόσο τη δυνατότητα να προσφέρει πολύ περισσότερα. Για να γίνει αυτό όμως πραγματικότητα θα πρέπει όλοι οι δομικοί εταίροι, του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, να συνεργαστούν προς την ίδια κατεύθυνση.