Το μεταναστευτικό συζητείται πλέον στην Ευρώπη μόνο σχετιζόμενο με την ενίσχυση των ακροδεξιών, εθνικιστικών και λαϊκιστικών κομμάτων, εν όψει ευρωκάλπης. Στην Ελλάδα, με περίπου 75.000 εγκλωβισμένους, συζητείται μόνο όταν κάτι ξημερώνει. Όπως την προηγούμενη εβδομάδα που 2.000 προσπάθησαν να περάσουν τα σύνορα Ελλάδας-Βόρειας Μακεδονίας, μετά την κυκλοφορία ψευδών ειδήσεων, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Το μεταναστευτικό συζητείται πλέον στην Ευρώπη μόνο σχετιζόμενο με την ενίσχυση των ακροδεξιών, εθνικιστικών και λαϊκιστικών κομμάτων, εν όψει ευρωκάλπης. Στην Ελλάδα, με περίπου 75.000 εγκλωβισμένους, συζητείται μόνο όταν κάτι ξημερώνει. Όπως την προηγούμενη εβδομάδα που 2.000 προσπάθησαν να περάσουν τα σύνορα Ελλάδας-Βόρειας Μακεδονίας, μετά την κυκλοφορία ψευδών ειδήσεων.
Οργανώσεις όπως η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες κατηγορούν την Ε.Ε. ότι αδιαφορεί, ενώ άλλες, όπως οι Γιατροί του Κόσμου, κάνουν λόγο για «σχέδιο διατήρησης των κακών συνθηκών διαβίωσης στους καταυλισμούς, με σκοπό την αποτροπή νέου κύματος». Όπως γράφει η αυστριακή εφημερίδα Kurier, «η υπηρεσία του ΟΗΕ επικρίνει και την προσφυγική συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας», τονίζοντας ότι «δεν βοηθά εντέλει ούτε τους μετανάστες στην Ελλάδα, ούτε εκείνους στην Τουρκία».
Διευκόλυνε, όμως, τη λοιπή Ευρώπη, όπου ο αριθμός αιτήσεων ασύλου τα τελευταία τρία χρόνια -διάστημα που εφαρμόζεται η συμφωνία- έχει μειωθεί, ενώ στην Ελλάδα αυξήθηκε. «Μόνο στη Λέσβο, για παράδειγμα, ο αριθμός αυτός υπερδιπλασιάστηκε μεταξύ 2016 (5.000 αιτήσεις) και 2018 (17.270 αιτήσεις)», αναφέρεται σε ανοιχτή επιστολή 25 οργανώσεων στους Ευρωπαίους ηγέτες στις 14 Μαρτίου 2019.
«Η προσδοκία ότι οι περισσότεροι νεοαφιχθέντες θα μπορούσαν να επιστραφούν στην Τουρκία στο πλαίσιο της συμφωνίας αποδείχθηκε επικίνδυνα μη ρεαλιστική. Σύμφωνα με τους εκπροσώπους της Ελληνικής Υπηρεσίας Ασύλου στη Λέσβο, μόνο το 6% των αιτούντων άσυλο που φθάνουν στη Λέσβο θα μπορούσαν να επιστρέψουν στην Τουρκία».
Απορία: Tι είδους συμφωνία είναι αυτή, όταν παντού αναφέρεται ως «EU-Turkey statement», ως δήλωση, δηλαδή. Μια δήλωση έχει ισχύ που να δεσμεύει τους συμβαλλόμενους; Αν ήταν συμφωνία, δεν θα ήταν αναγκαία η επικύρωσή της από τα ευρωπαϊκά Κοινοβούλια;
Δεν χρειάζεται να είσαι στα νομικά ξεφτέρι, για να καταλάβεις ότι το θολό τοπίο κάποιους συμφέρει. Δεν χρειάζεται να είσαι αστέρι, για να καταλάβεις ότι προσποιούνται ότι είναι συμφωνία, που δεσμεύει εντέλει την αδύναμη χώρα υποδοχής, με αποτελέσματα που ήταν προβλέψιμα εξαρχής. Τις ιδέες τους «ενησιώτισαν», τα ελληνικά νησιά φόρτωσαν.