Ας ξεκινήσουμε -έτσι που όλο και «ξεφεύγει» η συζήτηση για την οικονομία στο πολιτικό, στα προεκλογικά πλαίσια- από τον αντίποδα: από την άποψη των αγορών. Σε μια φάση όπου οι διεθνείς αγορές κινούνταν αρνητικά και οι αποδόσεις ανέβαιναν, στο 3,5% έπεσε με το καλό η απόδοση του 10ετούς μας. Το 3ετές βρίσκεται κάτω από το 1,85% (σ.σ.: Γιατί αναφερόμαστε σ’ αυτό το όχι συχνό είδος;
Από την έντυπη έκδοση
Tου Α.Δ. Παπαγιαννίδη
[email protected]
Ας ξεκινήσουμε -έτσι που όλο και «ξεφεύγει» η συζήτηση για την οικονομία στο πολιτικό, στα προεκλογικά πλαίσια- από τον αντίποδα: από την άποψη των αγορών. Σε μια φάση όπου οι διεθνείς αγορές κινούνταν αρνητικά και οι αποδόσεις ανέβαιναν, στο 3,5% έπεσε με το καλό η απόδοση του 10ετούς μας. Το 3ετές βρίσκεται κάτω από το 1,85% (σ.σ.: Γιατί αναφερόμαστε σ’ αυτό το όχι συχνό είδος; Επειδή για έκδοση 3ετούς γίνεται συζήτηση, ως τρίτη απόπειρα φέτος), με το 7ετές να αγγίζει το 2,7%, το δε 5ετές λίγο πάνω από το 2,3%. Άμα θέλετε να δείτε κάτι από εξέλιξη, θα βρείτε στους πίνακες της Τράπεζας της Ελλάδος τη μέση απόδοση Ιανουαρίου κάπου στο 3,75% για το 10ετές, στο 2,9% για το 3ετές, στο 3,85% για το 7ετές, στο 3,10% για το 5ετές. (Στρογγυλεύουμε λίγο - μη γίνουμε yield freaks!)
Όσο για τα έντοκα, στα 6μηνα που βγήκαν την περασμένη βδομάδα, η απόδοση έπεσε από το 0,72% στο 0,58%, ενώ τα έτους έχουν περάσει στο 0,95% από 1,1%. Αυτή την βδομάδα, να δούμε για τα 3μηνα τι θα ζητηθεί (όχι μόνον από ελληνικές τράπεζες δε…).
Όλα αυτά μπορεί να τα δει κανείς ως συνέχεια της απόφασης για επιστροφή των κερδών των κεντρικών τραπεζών από ANFAs/SMPs, συν του step-up των ακριβών δανείων, όμως θα προτείναμε στον αναγνώστη να σκεφθεί μήπως εκείνο που «βλέπουν» οι αγορές είναι μάλλον προς το αύριο - προς τη συνέχιση της προσγείωσης της ελληνικής οικονομίας στην πολυύμνητη κανονικότητα, παρά την αγριωπή εν εξελίξει προεκλογική εκστρατεία, με την οποία κυρίως ασχολούμαστε τελευταίως.
Βέβαια, η αντιπολίτευση -και δη η αξιωματική- προβάλλει κάθε φορά που προκύπτει βελτιωμένη εικόνα την όμορφη θεωρία ότι «οι αγορές» προεξοφλούν αλλαγή στο πηδάλιο της χώρας (άρα και της οικονομίας) κι έτσι δίνουν προκαταβολική ψήφο εμπιστοσύνης. Η κυβέρνηση, αναμενόμενο κι αυτό, θεωρεί αυτονόητο ότι οι χειρισμοί της ίδιας είναι εκείνοι που εξηγούν την πορεία των ομολόγων. Έτσι άλλωστε θεωρεί ότι κινείται και η μεταμνημονιακή αξιολόγηση: θετικά, αν και με πιέσεις / υποχωρήσεις.
Θα είχαμε λοιπόν μια πρόταση να κάνουμε στον αναγνώστη, στο μέτρο που θέλει να πορευθεί στο παρθένο δάσος των αποδόσεων και των τιμών των ομολόγων: Όσο βελτιώνονται οι τιμές των ομολόγων στην αγορά (έτσι πέφτουν οι αποδόσεις, εντάξει;), τόσο όσοι διακρατούν ελληνικό χαρτί -και μάλιστα όσοι φόρτωσαν στις αρχές Μαρτίου το 10ετές (σχεδόν 70% από κανονικά funds, 15% τράπεζες, 11% hedge funds) και τέλη Ιανουαρίου το 5ετές- καταγράφουν σταδιακά όμορφα κεφαλαιακά κέρδη. Αυτό το οποίο αντέστρεψε το κλίμα από τον «πικρό αποχαιρετισμό» του 2018, όπου οι προσδοκίες μετά την έξοδο από τα μνημόνια έδειχναν να διαψεύδονται, επηρεάζει τους επίδοξους αγοραστές π.χ. της επόμενης έκδοσης πολύ πολύ περισσότερο και από τις πλέον θετικές πολιτικές τοποθετήσεις…
Ασφαλώς, του καλού εκείνου Κλάους Ρέγκλινγκ του ESM (του «ιδιοκτήτη» του μεγαλύτερου μέρους του ελληνικού χρέους) η θερμή -για τα μέτρα του!- συνηγορία υπέρ της πρόωρης εξαγοράς μέρους του εναπομένοντος δανείου του ΔΝΤ, μετράει κι αυτή για το κλίμα. Όπως θα μετρήσουν και οι διαρροές για την ατμόσφαιρα που θα επικρατήσει στην Εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ, 12-14 Απριλίου. Όπως θα μετρήσει και η -προεξοφλούμενη- νέα αξιολόγηση από S&P μέσα στον Απρίλιο.
Γενικώς, οι αγορές είναι της βραχείας προοπτικής. Της πολύ βραχείας προοπτικής! Γι’ αυτό, άλλωστε, και οι επιφυλάξεις / προειδοποιήσεις με τις οποίες πήγε στο Eurogroup, το οποίο «ξεκλείδωσε» τη δόση του ενός δισ. ευρώ, η έκθεση / εισήγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ως εκφραστή της τρόικας / των θεσμών) τόσο για τις εναπομένουσες ασάφειες και αντιρρήσεις στον μηχανισμό προστασίας της πρώτης κατοικίας / νόμου Κατσέλη όσο και για την ανάγκη διεύρυνσης της φορολογικής βάσης (λέγε με: μείωση του αφορολόγητου από 1/1/2020 - νέα περιπέτεια ανάλογη της περικοπής των συντάξεων που δεν έγινε στις 1/1/2019), παραμένουν αυτό και μόνο: προειδοποιήσεις.
Γι’ αυτό, επιπλέον, μέτωπα πολύ πιο διαταρακτικά, ως εκ του προβληματικού μέλλοντος που δείχνουν, όπως εκείνα της ανάσχεσης της επένδυσης Cosco στον Πειραιά λόγω του -αναμενόμενου- φρεναρίσματος από το ΚΑΣ ή πάλι της μη προσέλευσης επενδυτών στην τελευταία φάση της διαδικασίας πώλησης για το 50,1% των ΕΛΠΕ από το (κουρασμένο) ΤΑΙΠΕΔ -οι Glencore/Carlyle και η Vitol/Sonatrach το ξανασκέφτηκαν (βέβαια το δεύτερο κονσόρτσιουμ έχει και αλγερινή συμμετοχή, οπότε οι κλυδωνισμοί στην Αλγερία έπαιξαν ρόλο), πιθανόν λόγω των αρκετά μπλεγμένων όρων του διαγωνισμού- δεν «διαβάζονται» καν από τις αγορές.