Πριν από μερικές ημέρες το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα αποφάσισε με συντριπτική πλειοψηφία να αναστείλει την ιδιότητα του μέλους από το εθνικιστικό Fidesz του πρωθυπουργού της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν, γράφει ο Μιχάλης Χατζηκωνσταντίνου.
Από την έντυπη έκδοση
Του Μιχάλη Χατζηκωνσταντίνου
[email protected]
Πριν από μερικές ημέρες το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα αποφάσισε με συντριπτική πλειοψηφία να αναστείλει την ιδιότητα του μέλους από το εθνικιστικό Fidesz του πρωθυπουργού της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν.
Η πρωτοβουλία κατά του Όρμπαν διαφημίστηκε από το ΕΛΚ ως επίδειξη αποφασιστικότητας εν όψει των ευρωεκλογών, σηματοδοτώντας την αντίθεσή του με τις αυταρχικές πρακτικές, την ακροδεξιά πολιτική και τον εξόχως αντιευρωπαϊκό λόγο του Όρμπαν. Τελικά, όμως, η ληφθείσα απόφαση δεν αποτελεί παρά κλασικό δείγμα του μυωπικού και άτολμου decision making που χαρακτηρίζει, δυστυχώς, όλο και περισσότερο το σύγχρονο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Η «ποινή» στον Όρμπαν υποτίθεται ότι θα αποτελούσε ένα ηχηρό μήνυμα για την κατίσχυση των δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου έναντι της ψηφοθηρίας. Όμως, αποκαλύφθηκε ότι οι ψήφοι στο κόμμα του Όρμπαν θα προσμετρηθούν κανονικά στις δυνάμεις του ΕΛΚ.
Ουσιαστικά, δηλαδή, η μεγαλύτερη πολιτική ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου χαρακτηρίζει καλοδεχούμενες τις έδρες που προσελκύει η ρητορική την οποία καταγγέλλει! Και όποιος έχει αμφιβολία περί αυτού, αρκεί η δήλωση του ίδιου του Όρμπαν ο οποίος διαβεβαίωσε ότι θα αγωνιστεί για τη νίκη του ΕΛΚ στις ευρωεκλογές…
Η απουσία κάθε μακροπρόθεσμης στρατηγικής από την απόφαση του ΕΛΚ καταδεικνύεται όμως και από τον χρονισμό της. Ο Όρμπαν παραβιάζει εδώ και χρόνια τα συμφωνηθέντα της Ε.Ε. για το προσφυγικό, αλλά η «καταδικαστική» απόφαση ελήφθη μετά τη μετωπική εκστρατεία του κατά του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ για το ίδιο θέμα. Το μήνυμα, μεταξύ των γραμμών, είναι προφανές: «μπορείς να κάνεις ό,τι θες, αλλά μην τα βάζεις ευθέως μαζί μας».
Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα είναι ότι ο Όρμπαν τα έχει βάλει ήδη μαζί του. Διαβρώνει συστηματικά κάθε σεβασμό στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και το σέρνει σιγά-σιγά προς την ακροδεξιά ατζέντα του. Και όταν έρθει η ώρα, βέβαια, θα το εγκαταλείψει μετακινούμενος προς αμιγώς εθνικιστικές πολιτικές ομαδώσεις.
Όλα αυτά, όμως, η σημερινή ηγεσία του ΕΛΚ προτιμά να τα αφήσει στους επόμενους. Αρκεί, βέβαια, να υπάρξουν.