Ακολουθεί το μήνυμα του υπουργού ΕΣ.Δ.Δ.Α., Προκόπη Παυλόπουλου για την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Ρατσισμού:
«Η εξάλειψη φαινομένων ρατσισμού και ξενοφοβίας, καθώς και η αποτροπή διακρίσεων με βάση τη φυλή, το φύλο, την εθνικότητα, τη θρησκεία ή άλλες ατομικές ιδιαιτερότητες προσδιορίζουν την ποιότητα της Δημοκρατίας μας και αποτελούν αναπόσπαστα συστατικά στοιχεία του Κράτους Δικαίου αλλά και βασικές κατακτήσεις τόσο του κοινωνικού όσο και του νομικού μας πολιτισμού. Η δε κατοχύρωσή τους γίνεται τόσο στο ίδιο το Σύνταγμά μας (σε σειρά διατάξεων, ιδίως στο άρθρο 5 παρ. 2) όσο και σε πλειάδα ευρωπαϊκών και διεθνών Συμβάσεων, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τα Σύμφωνα των Ηνωμένων Εθνών για τα Ατομικά και Πολιτικά, καθώς και για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα. Η πρόσφατη πλήρης και ολοκληρωμένη ενσωμάτωση στην εθνική έννομη τάξη σειράς Οδηγιών για την ίση μεταχείριση με τον ν. 3304/2005 για την «Εφαρμογή της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού» αποτελεί σημαντική πρόοδο στον τομέα αυτό, ιδίως σε ό,τι αφορά την πρόσβαση στην απασχόληση και την εργασία.
Το αίτημα για ενίσχυση και σεβασμό των κάθε είδους δικαιωμάτων των μειονοτήτων που ζουν και εργάζονται στη Χώρα μας προβάλλει σήμερα εντονότερο, με δεδομένο ότι η Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, έχει μετατραπεί από Χώρα αποστολής σε Χώρα υποδοχής μεταναστών και μετατρέπεται σταδιακά σε μία ανοιχτή και πολυπολιτισμική κοινωνία. Στην κοινωνία αυτή δεν έχουν καμία θέση οι ρατσιστικές συμπεριφορές που απαντώνται τον τελευταίο καιρό σε άλλες χώρες, ακόμη και σε κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής - Ένωσης. Γιατί τέτοια φαινόμενα διακριτικής μεταχείρισης και ξενοφοβίας έχουν στην Ελλάδα μεμονωμένο χαρακτήρα και δεν μπορούν να γενικευθούν, αφού δεν συνάδουν με τον πολιτισμό μας και την παραδοσιακή φιλοξενία που επιδεικνύουμε ως Χώρα, ιδίως μάλιστα σε όσους την έχουν περισσότερο ανάγκη.
Τα τελευταία δύο χρόνια έγιναν σημαντικά βήματα στον τομέα αυτό και διαμορφώθηκε μία σύγχρονη μεταναστευτική πολιτική, ιδίως με τη θέση σε ισχύ του ν. 3386/2005, ο οποίος καθιερώνει τις αναγκαίες θεσμικές εγγυήσεις, ώστε κάθε μετανάστης να ζει και να εργάζεται με αξιοπρέπεια και ασφάλεια στη Χώρα μας, και τον προστατεύει έτσι από τους κάθε είδους κινδύνους εκμετάλλευσης, πάντοτε με σεβασμό στις πολιτισμικές και άλλες ιδιαιτερότητές του. Ήδη ολοκληρώνεται η νομιμοποίηση πάνω από 100.000 μεταναστών, ενώ έχουν τεθεί οι βάσεις για την ένταξή τους στην Ελληνική κοινωνία με την ανάπτυξη μίας δέσμης δράσεων: Διευκόλυνση της οικογενειακής επανένωσης, διαμόρφωση του καθεστώτος των επί μακρόν διαμενόντων, ενθάρρυνση της πρόσβασής τους στο εκπαιδευτικό σύστημα, προστασία των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων, μέριμνα για τους ανήλικους, αλλά και εκπόνηση Ολοκληρωμένου Προγράμματος Κοινωνικής Ένταξης, με την εφαρμογή του οποίου θα μπορέσουν οι υπήκοοι τρίτης χώρας να αποκτήσουν και πολιτικά δικαιώματα. Μάλιστα, οι πρωτοβουλίες μας προς την κατεύθυνση αυτή αναγνωρίσθηκαν και χαιρετίσθηκαν, με έμπρακτη απόδειξη την ανάληψη από τη Χώρα μας επιτελικού και συντονιστικού ρόλου για την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για τη μεταναστευτική πολιτική, ιδιαίτερα στην περιοχή της Μεσογείου και των Βαλκανίων.
Προς την κατεύθυνση της εξάλειψης των κάθε είδους φαινομένων ρατσισμού κατατείνουν και οι δράσεις που έχουν αναπτυχθεί και βρίσκονται σ’ εξέλιξη για την εδραίωση της κοινωνικής συνοχής και την ενσωμάτωση ορισμένων ειδικών κοινωνικών ομάδων, όπως είναι οι τσιγγάνοι και οι παλιννοστούντες, με έμφαση κυρίως στη στεγαστική αποκατάστασή τους καθώς και στη διευκόλυνση της πρόσβασής τους στην εκπαίδευση και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στο πλαίσιο ειδικών Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων Δράσης.
Η εξάλειψη του ρατσισμού και των φαινομένων ξενοφοβίας και μισαλλοδοξίας δεν είναι μόνο θέμα διαμόρφωσης ενός προοδευτικού θεσμικού πλαισίου που εισάγει και διαφυλάσσει την ίση μεταχείριση των ανθρώπων και τον σεβασμό των κάθε είδους δικαιωμάτων τους. Η εφαρμογή της αρχής της μη διάκρισης στην πράξη και η προσήλωση στην ατομική ιδιαιτερότητα είναι θέμα νοοτροπίας, παιδείας και πολιτισμού των πολιτών κάθε Χώρας, η οποία επιτρέπει την ανάδειξη και αξιοποίηση όλου του ανθρώπινου δυναμικού που ζει στα σύνορά της, μετατρέποντας τη διαφορετικότητα σε παράγοντα ανανέωσης και προόδου».