«Δουλειές, δουλειές, δουλειές», ποιος νοιάζεται για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ναι, ναι, στις διεθνείς σχέσεις υπάρχουν συμβάσεις και σπανίως υπερβάσεις, μα σε κάποιες χώρες καταγράφονται και αντιδράσεις. Για την τιμή των όπλων, για την ατιμία των κόλπων, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
«Δουλειές, δουλειές, δουλειές», ποιος νοιάζεται για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ναι, ναι, στις διεθνείς σχέσεις υπάρχουν συμβάσεις και σπανίως υπερβάσεις, μα σε κάποιες χώρες καταγράφονται και αντιδράσεις. Για την τιμή των όπλων, για την ατιμία των κόλπων. Όπως με τον εξαχνωμένο δημοσιογράφο Κασόγκι. Στον απόηχο αυτού του νέο-νουάρ, η Σκάλα του Μιλάνου θα επιστρέψει εκατομμύρια ευρώ στη Σαουδική Αραβία, από μια συμφωνία χρηματοδότησης, η οποία προέβλεπε την ένταξη του υπουργού Πολιτισμού της Σαουδικής Αραβίας στο διοικητικό συμβούλιο του περίφημου θεάτρου.
Την επόμενη μέρα, η Εθνική Πινακοθήκη Πορτρέτων του Λονδίνου απέρριψε χορηγία των Κροίσων Σάκλερ, ευεργετών του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης και του πανεπιστημίου Γέιλ, επειδή μέρος της περιουσίας τους είναι «φαρμακωμένο». Από το οπιοειδές αναλγητικό OxyContin. Η Purdue Pharma, η παρασκευάστρια του ΟxyContin το 1996, χρύσωνε το χάπι. Παρουσίαζε τα οπιούχα σαν φάρμακα που δεν είναι επικίνδυνα για την υγεία και δεν προκαλούν εθισμό. Το 2007 αναγκάστηκε να πληρώσει 634,5 εκατ. δολάρια για παραπληροφόρηση του κοινού, καθώς τα φάρμακα αυτά όσο τα συνηθίζει ο οργανισμός, τόσο αυξάνεται η δοσολογία. Ενίοτε μέχρι τελικής δόσης.
Σύμφωνα με το Αμερικανικό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (CDC), από το 1999 μέχρι το 2014 είχαν τετραπλασιαστεί οι θάνατοι, καθώς και οι πωλήσεις των οπιούχων φαρμάκων. Ενδεικτικά, το 2012 οι γιατροί συνταγογράφησαν τόσα οπιοειδή αναλγητικά, που αντιστοιχούσαν σε ένα μπουκάλι χάπια για κάθε κάτοικο της Αμερικής. Μέλη της δυναστείας των Σάκλερ, προ τριετίας στην πρώτη εικοσάδα των πλουσιότερων οικογενειών στις ΗΠΑ, που είναι αντιμέτωπα με αγωγές και μηνύσεις, αρνούνται τις κατηγορίες, αλλά οι Λονδρέζοι τη δωρεά τους, ύψους 1 εκατ. στερλινών, απορρίπτουν με γρέζι. Εκπρόσωπος της Πινακοθήκης υπογράμμισε, πάντως, πως η απόφαση ήταν κοινή με την οικογένεια.
Κάποιες πηγές χρηματοδότησης περνούν την «κόκκινη γραμμή». Μα, είναι ίδια τα κριτήρια σε κάθε «λάθος διαδρομή» ή οι λεκέδες σβήνουν ανάλογα με τη στιγμή; Ας μην κρυβόμαστε, ακόμη και μία κοντινή μας λεωφόρος έχει... φωνή.