Το Συνταγματικό Συμβούλιο της Γαλλίας θα εκδώσει αύριο την έκθεσή του για τη συνταγματικότητα ή μη του νόμου για το Συμβόλαιο Πρώτης Απασχόλησης (CPE). Πολλοί εκτιμούν ότι τυχόν απόρριψη θα μπορούσε να προσφέρει στην κυβέρνηση μία ευπρόσωπη διέξοδο.
Η παρέμβαση του προέδρου Σιράκ αντιμετωπίζεται από πολλούς ως μία άλλη πιθανότητα λύσης. Πέντε συνδικαλιστικές οργανώσεις με χθεσινή επιστολή τους ζητούν επισήμως από τον Ζακ Σιράκ να παρέμβει, επαναφέροντας στη Βουλή, για δεύτερη ανάγνωση, το νόμο για τις «Ισες ευκαιρίες», «χωρίς την τροπολογία για το CPE». Το γαλλικό Σύνταγμα παρέχει ένα τέτοιο δικαίωμα στον πρόεδρο βάσει του άρθρου 10.
Αλλο είδος παρέμβασης του Σιράκ, θα μπορούσε να είναι η άμεση επικύρωση του νόμου, εφόσον το Συνταγματικό Συμβούλιο δώσει αύριο το «πράσινο φως». Με τον τρόπο αυτό θα δοθεί στην κυβέρνηση η δυνατότητα της άμεσης εφαρμογής του, και επομένως η ελπίδα ότι θα προκύψουν τα πρώτα ενθαρρυντικά στατιστικά στοιχεία για προσλήψεις.
Μία τρίτη επιλογή είναι, να εξαντλήσει ο Ζακ Σιράκ το χρονικό περιθώριο των δέκα ημερών που του παρέχει το Σύνταγμα για την επικύρωση του νόμου, δίνοντας έτσι στην κυβέρνηση χρόνο για τυχόν διαπραγματεύσεις με συνδικάτα και φοιτητές.
Μπροστά στο αδιέξοδο της κρίσης, η τελευταία επιλογή για τον Ζακ Σιράκ θα είναι να αποδεσμευθεί από τον πρωθυπουργό του, τον οποίο έχει μέχρι τώρα υποστηρίξει είτε με τη σιωπή του, είτε με τις επανειλημμένες κλήσεις για διάλογο.
«Ο ντε Βιλπέν είναι ένα πρόβλημα για τον Σιράκ», λέει ο Μπρούνο Ντιβ στη «Σιντ Ουέστ» και προσθέτει : «Ο πρόεδρος υποφέρει από το σύνδρομο της Στοκχόλμης: είναι όμηρος του πρωθυπουργού του, τον οποίο όμως φέρεται πως συμπαθεί».
To περιοδικό «L' Express» προχωράει ακόμα πιο πολύ. Σε έρευνά του με τίτλο «Πώς ο Βιλπέν έχει κάνει υποχείριό του τον Σιράκ», ο Ερικ Μοντενέ μιλάει και αυτός για «ομηρία» του προέδρου κάτω από «τη μαγική επίδραση του πρωθυπουργού του». Και για να ερμηνεύσει τη σχέση των δύο ανδρών, ο αρθρογράφος κάνει αναφορά στο πρόσφατο βιβλίο ενός άλλου γνωστού πολιτικού αρθρογράφου, του Φρανς Ολιβιέ Ζιζμπέρ. Με τίτλο «Η Τραγωδία του προέδρου», το βιβλίο, που κυκλοφόρησε πριν ένα μήνα, κάνει ειδική αναφορά στον ντε Βιλπέν, που ήταν αυτός που έπεισε τον Ζακ Σιράκ να διαλύσει τη Βουλή το 1997. Η κίνηση αυτή του Σιράκ, που αποδείχθηκε «μέγα σφάλμα», είχε ως συνέπεια την επάνοδο των Σοσιαλιστών στην εξουσία.
Σύμφωνα με τον Φρανς Ολιβιέ Ζιζμπέρ, το καλοκαίρι του 97, μετά την ήττα της Δεξιάς στις βουλευτικές εκλογές, ο ντε Βιλπέν, ο οποίος ήταν διευθυντής του γραφείου του Ζακ Σιράκ, φέρεται να δηλώνει: «Ο πρόεδρος δεν μπορεί να με διώξει και δεν θα μπορέσει ποτέ. Με έχει μυήσει στα μυστικά, γνωρίζω πολλά, αν βρεθώ έξω από το σύστημα θα είμαι βόμβα βραδυφλεγής».
ΑΠΕ-ΜΠΕ