Στρεβλή εικόνα στην κοινωνία όσον αφορά τους εμβολιασμούς, καθώς και σε ό,τι αφορά την επάρκεια αντιγριπικών εμβολίων καταλογίζει ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής, υπογραμμίζοντας ότι όταν ξεκίνησε ο αντιγριπικός εμβολιασμός υπήρχε πλήρης επάρκεια εμβολίων, ωστόσο, ο τρόπος που το θέμα παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ «χαϊδεύει αυτιά».
Στρεβλή εικόνα στην κοινωνία όσον αφορά τους εμβολιασμούς, καθώς και σε ό,τι αφορά την επάρκεια αντιγριπικών εμβολίων καταλογίζει ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής, υπογραμμίζοντας ότι όταν ξεκίνησε ο αντιγριπικός εμβολιασμός υπήρχε πλήρης επάρκεια εμβολίων, ωστόσο, ο τρόπος που το θέμα παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ «χαϊδεύει αυτιά».
Το πρόβλημα που πρέπει να απασχολεί, διευκρινίζει σε ανακοίνωσή του, είναι «η επιλογή όσων, παρά τις συστάσεις της επιστημονικής κοινότητας να εμβολιαστούν, επέλεξαν να μην το κάνουν, και τώρα που υπήρξε μια σχετική έξαρση έσπευσαν (ενώ έχει παρέλθει η ενδεδειγμένη περίοδος) και ο εμβολιασμός έχει εδώ και πάνω από ένα μήνα ολοκληρωθεί, να ψάχνουν απεγνωσμένα για τα εμβόλια, που όπως είναι εύλογο έχουν εξαντληθεί.
Ο ΦΣΑ υπογραμμίζει ότι οι ποσότητες που υπήρχαν κατά την περίοδο του αντιγριπικού εμβολιασμού επαρκούσαν τόσο για την κάλυψη των ευπαθών ομάδων όσο και για όποιον επιθυμούσε κατόπιν συστάσεων από τον γιατρό του να εμβολιαστεί. Υπήρξε μάλιστα, όπως αναφέρει, μεγάλη ενημερωτική προσπάθεια από τα φαρμακεία για τα οφέλη του εμβολιασμού και ειδικά για το αναγκαίο σε όλες τις ευπαθείς ομάδες.
«Όσο όμως εκπαιδεύουμε τον ασθενή πως το εμβόλιο είναι κάτι που μπορεί να το κάνει όποτε θέλει και, κυρίως, αν θέλει και αν παραστεί ανάγκη, και εντοπίζουμε το πρόβλημα στο ότι δεν υπάρχουν άπειρες ποσότητες ώστε να γίνει όποτε επιλέξει και ο τελευταίος δύσπιστος (ο οποίος αποφάσισε επειδή άκουσε στο "δελτίο των 8" να αρχίσει να γυρίζει τα φαρμακεία για να εξασφαλίσει το πολυπόθητο "μαγικό φίλτρο της σωτηρίας", καταλήγοντας να αποκτήσει ανοσία στο… τέλος Μαρτίου), τόσο θα καταλήγουμε κάθε χρόνο στο ίδιο πρόβλημα» διευκρινίζει χαρακτηριστικά ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής και συμπληρώνει:
«Να έχουμε μια κοινωνία η οποία, όταν δεν υπάρχει κάποια έξαρση, αναπτύσσει συζητήσεις για το αντιεμβολιαστικό κίνημα "εκ του ασφαλούς" και από την άλλη, σε κάθε έξαρση, να κατηγορούμε την πολιτεία και την εφοδιαστική αλυσίδα για το ότι δεν υπάρχει ένα εμβόλιο για τον καθένα να τον περιμένει μήπως και αλλάξει γνώμη και άποψη».