Κόσμος
Τετάρτη, 13 Φεβρουαρίου 2019 20:17

DW: Παιχνίδια με τη φωτιά για τη Μέι

Παιχνίδια με τη φωτιά φαίνεται να παίζει η Τερέζα Μέι προκειμένου να πείσει τους επαμφοτερίζοντες βουλευτές να ψηφίσουν υπέρ της συμφωνίας της με τις Βρυξέλλες. Κανείς όμως δεν γνωρίζει ποια είναι τα επόμενα της βήματα.

Παιχνίδια με τη φωτιά φαίνεται να παίζει η Τερέζα Μέι προκειμένου να πείσει τους επαμφοτερίζοντες βουλευτές να ψηφίσουν υπέρ της συμφωνίας της με τις Βρυξέλλες. Κανείς όμως δεν γνωρίζει ποια είναι τα επόμενα της βήματα.

«Ψυχραιμία και σύνεση» συνέστησε στους βουλευτές η βρετανίδα Πρωθυπουργός στην ομιλία της χθες Τρίτη στη Βουλή.

Η Τερέζα Μέι υποστήριξε ότι επιθυμεί περισσότερο χρόνο για να ολοκληρώσει την διαπραγμάτευση για το θέμα του backstop, της εγγύησης των ανοιχτών συνόρων στην Ιρλανδία που περιέχεται στο κείμενο της συμφωνίας της με τις Βρυξέλλες.

Θυμίζουμε πως η απουσία ημερομηνίας λήξεως της ισχύος του backstop προκάλεσε την βαριά κοινοβουλευτική ήττα της Τερέζα Μέι τον Ιανουάριο.

Ασαφείς ακόμα οι προθέσεις της Βρετανίδας Πρωθυπουργού

Η παράταση της διαπραγμάτευσης την οποία επιδιώκει η Τερέζα Μέι, ειδικά τόσο κοντά στην 29η Μαρτίου, ημερομηνία αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει αρχίσει να πανικοβάλλει την πλειοψηφία των  βουλευτών που ναι μεν καταψήφισαν την συμφωνία αλλά επιθυμούν στενή σχέση με τις Βρυξέλλες.

Ακόμα και οι σύμμαχοι της στο Υπουργικό Συμβούλιο δεν γνωρίζουν τι ακριβώς έχει στο μυαλό της η Πρωθυπουργός. Όπως αποκαλύπτει το τηλεοπτικό κανάλι ITV, ο Όλι Ρόμπινς, ο ουσιαστικός διαπραγματευτής της Βρετανίας και ο πιο στενός συνεργάτης της κ. Μέι, ακούστηκε να λέει σε ευρωπαίο αξιωματούχο στο μπαρ του ξενοδοχείου του στις Βρυξέλλες, ότι η Πρωθυπουργός θα φέρει την αναθεωρημένη συμφωνία στη Βουλή, την επομένη της Συνόδου Κορυφής την 21η Μαρτίου, θέτοντας στους βουλευτές το δίλημμα είτε να την ψηφίσουν είτε να δεχθούν μια μακρά παράταση της ισχύος του άρθρου 50.

Όπως αναφέρουν οι Financial Times, η Πρωθυπουργός φαίνεται να υιοθετεί την «θεωρία του τρελού» του Ρίτσαρντ Νίξον, όταν απειλούσε τους πολιτικούς του αντιπάλους είτε να ψηφίσουν την πολιτική του στο Βιετνάμ ή θα κάνει κάτι εντελώς παρανοϊκό. Μια θεωρία που βασίζεται στην ρήση του Μακιαβέλι πως σε κάποιες περιπτώσεις είναι σοφό για τον ηγέτη να «προκαλεί» παράνοια.