Η ζωή, μετά το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), δεν φαίνεται να είναι και τόσο άσχημη για τις αγορές κρατικού χρέους της Ευρωζώνης. Ήδη, τα ομόλογα από τις τρεις μεγαλύτερες αγορές του ευρώ γνώρισαν τον καλύτερο Ιανουάριο εδώ και τρία χρόνια, γράφει η Έφη Τριήρη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Η ζωή, μετά το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), δεν φαίνεται να είναι και τόσο άσχημη για τις αγορές κρατικού χρέους της Ευρωζώνης. Ήδη, τα ομόλογα από τις τρεις μεγαλύτερες αγορές του ευρώ γνώρισαν τον καλύτερο Ιανουάριο εδώ και τρία χρόνια.
Ήταν ο πρώτος μήνας χωρίς το δίχτυ ασφαλείας της ΕΚΤ -καθώς το πρόγραμμα αγοράς ενεργητικού ολοκληρώθηκε στο τέλος του 2018 έπειτα από μια περίοδο μεγαλύτερη των τριών ετών- και το κόστος δανεισμού των κυβερνήσεων της Ευρωζώνης βρίσκεται κοντά σε χαμηλό αρκετών μηνών. Η απόδοση του 10ετούς σε Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία γνώρισε την πρώτη πτώση, σε μήνα Ιανουάριο, από το 2016, κόντρα στις προβλέψεις που έκαναν λόγο για μαζικές ρευστοποιήσεις μετά την αποχώρηση του μεγαλύτερου αγοραστή κρατικού χρέους, της ΕΚΤ.
Η απόδοση του 10ετούς υποχώρησε 10 μονάδες βάσης τον Ιανουάριο, στη μεγαλύτερη μηνιαία πτώση σε διάρκεια οκταμήνου, ενώ η απόδοση του 10ετούς ισπανικού 16 μονάδες βάσης, παρουσιάζοντας την καλύτερη μηνιαία επίδοση από πέρυσι τον Μάρτιο. Η δυναμική έναρξη του 2019 δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας και δη της Ευρωζώνης, κάτι το οποίο παραδέχθηκε και ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, σε συνδυασμό με την αβεβαιότητα που πυροδοτούν το Brexit και η εμπορική διένεξη ΗΠΑ-Κίνας. Ο κύκλος ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας έχει ήδη φθάσει στο απόγειό του, ο πληθωρισμός παραμένει υποτονικός και οι κεντρικές τράπεζες συζητούν τη λήψη υποστηρικτικών μέτρων. Ήδη, υπάρχουν έντονες φημολογίες ότι η ΕΚΤ μπορεί να αρχίσει νέο γύρο φθηνής μακρόχρονης χρηματοδότησης προς τράπεζες, σχέδιο που σίγουρα θα προσφέρει στήριγμα στις ασθενέστερες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.
Όλο αυτό το αφήγημα στις αγορές, για το πώς δηλαδή θα γίνει η μετάβαση από το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης προς την ομαλότητα και εν συνεχεία σε μια πιο αυστηρή νομισματική πολιτική, είναι φυσικό να προκαλεί ανησυχία. Ήδη, το πρώτο 20ήμερο του Ιανουαρίου, οι εισροές σε κεφάλαια με προσανατολισμό στην αγορά σταθερού εισοδήματος έφθασαν στο υψηλότερο επίπεδο από τον Αύγουστο του 2017, ξεπερνώντας τα 5 δισ. δολάρια. Υπάρχει ακόμη ένα παράδοξο στον φετινό Ιανουάριο.
Παραδοσιακά, ο πρώτος μήνας του έτους είναι ιδιαίτερα δραστήριος σε νέες εκδόσεις από ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, κάτι που συνήθως τείνει να αυξάνει το κόστος δανεισμού. Οι εκδόσεις όμως της Ιταλίας και της Ισπανίας γνώρισαν αθρόα προσέλευση από πλευράς επενδυτών. Μήπως λοιπόν τώρα, οι ξένοι επενδυτές που πώλησαν ομόλογά τους στην ΕΚΤ, επανέλθουν δυναμικά; Αρκεί να σημειωθεί ότι Ασιάτες επενδυτές κάλυψαν το 12% της ισπανικής έκδοσης 10ετούς, ενώ Αμερικανοί και Καναδοί ένα 6,5%.