Ο έρωτας του Λέοναρντ Κοέν με τη μούσα του Μαριάν Ιλέν, έγραψε ιστορία, γέννησε τραγούδια και τους ένωσε με μια σχέση ζωής. Το ντοκιμαντέρ «Marianne & Leonard: Words of Love», που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Σάντανς και συμπαρέσυρε το κοινό στην ερωτική τους ιστορία, θα ανοίξει το 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, την Παρασκευή 1 Μαρτίου στο Ολύμπιον.
Ο έρωτας του Λέοναρντ Κοέν με τη μούσα του Μαριάν Ιλέν, έγραψε ιστορία, γέννησε τραγούδια και τους ένωσε με μια σχέση ζωής. Το ντοκιμαντέρ του Νικ Μπρούμφιλντ «Marianne & Leonard: Words of Love», που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Σάντανς και συμπαρέσυρε το κοινό στην ερωτική τους ιστορία, θα ανοίξει το 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, την Παρασκευή 1 Μαρτίου στο Ολύμπιον.
Ένα ταξίδι έμπνευσης που ξεκινά τη δεκαετία του ’60 από την Ύδρα -όπου έζησαν μαζί για δέκα χρόνια- και μένει αθάνατο μέσα στα τραγούδια, όπως το «So Long Marianne» και το «Bird on the Wire», που έγραψε για εκείνη. Η κοινή ζωή του αγαπημένου Καναδού μουσικού και της Νορβηγίδας μούσας του, έντυσε και το οπισθόφυλλο του άλμπουμ «Songs from a Room», με μια φωτογραφία της Μαριάν τυλιγμένη με λευκή πετσέτα να ποζάρει χαμογελαστή από το μικρό τους γραφείο.
Οι πορείες τους διαχωρίστηκαν για τα επόμενα χρόνια, όμως η βαθιά τους αγάπη δεν χάθηκε ποτέ. Όταν εκείνη αρρώστησε, το 2016, ο Κοέν την αποχαιρέτησε, με τον δικό του(ς) τρόπο. Της εξομολογήθηκε πως την αγάπησε για την ομορφιά και τη σοφία της και τη διαβεβαίωσε ότι σύντομα θα βρεθεί κοντά της. Ο ίδιος, πέθανε τέσσερις μήνες αργότερα.
Ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης Νικ Μπρούμφιλντ έχει προσκληθεί από το Φεστιβάλ στη Θεσσαλονίκη για να παρουσιάσει μια ιστορία που νιώθει πολύ προσωπική. Άλλωστε, έτρεφε κι εκείνος για τη Μαριάν Ιλέν βαθιά αγάπη. Την γνώριζε από το 1968, όταν βρέθηκε στην Ύδρα ως νεαρός φωτογράφος. Έγινε φίλος της, αλλά και εραστής της. Μοιάζει μοιραίο να κάνει τώρα αυτό το ντοκιμαντέρ, για την πρώτη του αγάπη.
Το αποχαιρετιστήριο γράμμα
Ο Καναδός λογοτέχνης, συνθέτης και τραγουδιστής Λέοναρντ Κοέν έγραψε μια σπαρακτική τελευταία επιστολή προς τη μούσα του, Μαριάν Ιλέν, πριν αυτή πεθάνει στις 29 Ιουλίου, σε ηλικία 81 ετών.
«Λοιπόν Marianne, φτάσαμε σε αυτό το χρονικό διάστημα, που είμαστε πραγματικά τόσο μεγάλοι που τα σώματά μας καταρρέουν και νομίζω ότι θα ακολουθήσω πολύ σύντομα.
Να ξέρεις ότι είμαι τόσο κοντά σου, πίσω σου, που αν απλώσεις το χέρι σου, νομίζω ότι μπορεί να φτάσεις το δικό μου. Και ξέρεις ότι πάντα σε αγαπούσα για την ομορφιά σου και τη σοφία σου, αλλά εγώ δεν χρειάζεται να πω τίποτα περισσότερο για αυτό, γιατί το ξέρεις. Αλλά τώρα, θέλω μόνο να σου ευχηθώ ένα πολύ καλό ταξίδι. Αντίο παλιά μου φίλη. Ατελείωτη αγάπη, θα σε δω στο τέλος του δρόμου… ».
«Bird on the Wire»
Όταν έγραψε το «Bird on a Wire», ο Κοέν ένιωθε ότι δεν είχε τελειώσει. Ωστόσο, ο Κρις Κριστόφερσον είχε πει, τότε, ότι οι πρώτοι στίχοι θα ήταν ο επιτάφιός του.
Like a bird on the wire
Like a drunk in a midnight choir
I have tried in my way to be free
Like a worm on a hook
Like a knight from some old fashioned book
I have saved all my ribbons for thee
If I, if I have been unkind
I hope that you can just let it go by
If I, if I have been untrue
I hope you know it was never to you
Like a baby, stillborn
Like a beast with his horn
I have torn everyone who reached out for me
But I swear by this song
And by all that I have done wrong
I will make it all up to thee
I saw a beggar leaning on his wooden crutch
He said to me, “You must not ask for so much”.
And a pretty woman leaning in her darkened door
She cried to me, “Hey, why not ask for more?”
Oh like a bird on the wire
Like a drunk in a midnight choir
I have tried in my way to be free