Η Ανταρκτική σημείωσε αύξηση 600% της ετήσιας απώλειας μάζας πάγου μεταξύ 1979 και 2017, σύμφωνα με νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο Έρβαϊν της Καλιφόρνια, το εργαστήριο Jet Propulsion της NASA και το Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης στην Ολλανδία.
Η Ανταρκτική σημείωσε αύξηση 600% της ετήσιας απώλειας μάζας πάγου μεταξύ 1979 και 2017, σύμφωνα με νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο Έρβαϊν της Καλιφόρνια, το εργαστήριο Jet Propulsion της NASA και το Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης στην Ολλανδία.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επιπλέον ότι η επιτάχυνση της τήξης προκάλεσε άνοδο της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας περισσότερο από 1,3 εκατοστά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
«Καθώς το φύλλο πάγου της Ανταρκτικής συνεχίζει να λιώνει, αναμένουμε να αυξηθεί η στάθμη της θάλασσας κατά πολλά μέτρα στους επόμενους αιώνες» δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης, Ερίκ Ρινιό.
Η ερευνητική ομάδα εξέτασε 18 περιοχές που περιλαμβάνουν 176 λεκάνες, καθώς και τα γειτονικά νησιά. Οι τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν για την εκτίμηση της ισορροπίας των φύλλων πάγου περιελάμβαναν τη σύγκριση της συσσώρευσης χιονοπτώσεων στις εσωτερικές λεκάνες με την εκκένωση πάγου από παγετώνες στα σημεία όπου ο πάγος αρχίζει να επιπλέει στον ωκεανό και να αποσπάται. Τα δεδομένα προέκυψαν από δορυφορικά δεδομένα δεκαετιών από διάφορους δορυφόρους, καθώς και από αεροφωτογραφίες υψηλής ανάλυσης που τραβήχτηκαν από τη NASA από απόσταση περίπου 350 μέτρων.
Η ομάδα υπολόγισε ότι μεταξύ του 1979 και του 1990 η Ανταρκτική έχασε κατά μέσο όρο 40 γιγατόνους μάζας πάγου ετησίως. Από το 2009 έως το 2017 χάθηκαν περίπου 252 γιγατόνοι ετησίως.
Ένα από τα βασικά ευρήματα είναι η συμβολή της Ανατολικής Ανταρκτικής στη συνολική απώλεια μάζας πάγου τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτή η περιοχή είναι πιθανώς πιο ευαίσθητη στην κλιματική αλλαγή απ' ό,τι πίστευαν οι ερευνητές. Κι αυτό είναι σημαντικό, επειδή διατηρεί ακόμα περισσότερο πάγο από τη Δυτική Ανταρκτική και την Ανταρκτική Χερσόνησο μαζί, σύμφωνα με τον Ρινιό. Οι τομείς που χάνουν τη μεγαλύτερη μάζα πάγου, όπως είναι λογικό, βρίσκονται δίπλα στα θερμότερα σημεία των ωκεανών.