Η παγκοσμιοποίηση είναι μια ιδεολογία που προτάσσει τη νεοφιλελεύθερη παγκόσμια τάξη έναντι των εθνικών συμφερόντων, όπως είπε ο ιδρυτής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός, Κλάους Σβαμπ. Εξακολουθεί, δε, να ισχυρίζεται ότι «ζούμε σε έναν κόσμο παγκοσμιοποιημένο»,γράφει η Έφη Τριήρη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Η παγκοσμιοποίηση είναι μια ιδεολογία που προτάσσει τη νεοφιλελεύθερη παγκόσμια τάξη έναντι των εθνικών συμφερόντων, όπως είπε ο ιδρυτής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός, Κλάους Σβαμπ. Εξακολουθεί, δε, να ισχυρίζεται ότι «ζούμε σε έναν κόσμο παγκοσμιοποιημένο».
Ηγέτες από ολόκληρο τον πλανήτη, κυβερνητικοί αξιωματούχοι, κεντρικοί τραπεζίτες και κορυφαία επιχειρηματικά στελέχη θα συγκεντρωθούν και πάλι την προσεχή εβδομάδα στο χιονισμένο ελβετικό θέρετρο του Νταβός για να συζητήσουν για την παγκοσμιοποίηση, σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από περισσότερο προστατευτισμό και περισσότερο εθνικισμό. Ο πρωτεργάτης των πολιτικών προστατευτισμού, ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, θα λάμψει διά της απουσίας του, καθώς έχει να αντιμετωπίσει το εσωτερικό θέμα του παρατεταμένου shutdown. Απών θα είναι και ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, που βρίσκεται αντιμέτωπος με το κίνημα των «κίτρινων γιλέκων», ενώ στο φετινό φόρουμ δεν θα παραστεί ούτε η Βρετανίδα πρωθυπουργός Τερέζα Μέι που προσπαθεί να βρει λύση με το Brexit. Αυτό σημαίνει ότι θα παρευρεθούν μόλις τρεις από τους ηγέτες των χωρών του G7: η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ, ο Ιταλός πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε και ο Ιάπωνας ομόλογός του Σίντζο Άμπε. Εκτός G7, οι ηγέτες της Ρωσίας και της Ινδίας θα δώσουν το «παρών», ενώ η Κίνα -της οποίας ο Σι Τζινπίνγκ αποτέλεσε τον πρώτο πρόεδρο που ήρθε στον κόσμο της ελίτ το 2017 για να υπεραμυνθεί του ελεύθερου εμπορίου χωρίς βεβαίως να εισακουστεί- στέλνει τώρα τον αντιπρόεδρό της.
Τα πράγματα δείχνουν ότι η διπλωματία θα είναι αυτή που θα πρωτοστατήσει και θα ασκήσει πιέσεις, χωρίς ωστόσο να αναμένεται ότι θα θιχτούν εδραιωμένα συμφέροντα. Ήδη, το διεθνές σκηνικό σκιαγραφείται χαοτικό, με ΗΠΑ και Κίνα να έχουν επιβάλει αναμεταξύ τους δασμούς ύψους 250 δισ. και 110 δισ. δολαρίων αντίστοιχα. Σε μεταβατική φάση και η Γερμανία, καθώς η Μέρκελ ανακοίνωσε την παραίτησή της από την πολιτική με το κόμμα της να συνεχίζει να χάνει ψηφοφόρους, το κυβερνοέγκλημα συνιστά σοβαρή απειλή, τα περιβαλλοντικά θέματα παραμένουν άλυτα και η γεωπολιτική προϋποθέτει αλλαγές. Η άνοδος των λαϊκιστών σε Ιταλία, Αυστρία, Ουγγαρία και Βραζιλία αλλάζουν τις πολιτικές ατζέντες, δημιουργώντας νέα δεδομένα.
Το φετινό Νταβός ίσως λοιπόν να διαμορφώσει ένα νέο status quo, που δεν θα χαρακτηρίζεται από διμερείς συναντήσεις υψηλού προφίλ, αλλά από έντονη διπλωματία που θα μπορούσε να καλλιεργήσει νέες ευκαιρίες και δεδομένα, καθότι οι μεγάλες σύνοδοι κορυφής δεν έχουν επιφέρει μέχρι στιγμής κάποιο ριζικό αποτέλεσμα. Το διακύβευμα είναι η δημοκρατία και τα κοινωνικά συμβόλαια που θα πρέπει να διασφαλιστούν με κάθε τρόπο.