Όλο αυτό το θέατρο προφανώς υποτιμά τους πολίτες και δημιουργεί πολλές αμφιβολίες για τη δυνατότητα των πολιτικών να υπηρετήσουν τα συμφέροντα των ψηφοφόρων τους, ειδικά όταν υπάρχουν πολιτικοί και βουλευτές που εξελέγησαν με άλλα κόμματα», γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Όλο αυτό το θέατρο προφανώς υποτιμά τους πολίτες και δημιουργεί πολλές αμφιβολίες για τη δυνατότητα των πολιτικών να υπηρετήσουν τα συμφέροντα των ψηφοφόρων τους, ειδικά όταν υπάρχουν πολιτικοί και βουλευτές που εξελέγησαν με άλλα κόμματα». Βλέπετε το κάρφος στον οφθαλμό του αντιπάλου, αλλά δεν αισθάνεσθε το δοκάρι στο δικό σας;
Είχε δίκιο ο Τζον Κένεθ Γκαλμπρέιθ ότι «τίποτα δεν είναι τόσο αξιοθαύμαστο στην πολιτική όσο η βραχεία μνήμη», διότι -με εξαίρεση δύο κόμματα- στ’ άλλα οι μετακινήσεις, ιδίως από το 2012, είναι συνηθισμένες λύσεις.
Χωρίς την αδιάλειπτη οβιδιακή ειρωνεία, οι μεταμορφώσεις παίρνουν τα ηνία. Μερικοί άνθρωποι αλλάζουν κόμμα για χάρη των αρχών τους, άλλοι αλλάζουν αρχές για χάρη του κόμματός τους. Η χαρά χαρά δεν έχει και χαρά στον που την έχει. Το αυτοαπαλλακτικό δόγμα αντέχει: Στον έρωτα και στον πόλεμο -η διαπάλη για την εξουσία έχει γνωρίσματα και των δύο- όλα επιτρέπονται.
Ο θόρυβος δε δεν αποδεικνύει τίποτα, όπως έλεγε και ο Μαρκ Τουέιν, διότι συχνά μια κότα που έχει κάνει ένα αυγό κακαρίζει σαν να έχει γεννήσει έναν αστεροειδή.
Ουδεμία έκπληξη λοιπόν από τις εξελίξεις. Ούτε ραγδαίες, κατά το δημοσιογραφικό κλισέ, είναι, ούτε αναπάντεχες, και αν όχι όλοι, τουλάχιστον οι βασικοί παίκτες βολεύονται. Το κουβάρι ξεμπερδεύεται.
Η κυβέρνηση θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης. To παραδέχεται και η εκπρόσωπος Τύπου της Ν.Δ. «Την ψήφο εμπιστοσύνης θα την πάρει [...], που σημαίνει ότι μπορεί να περάσει τις Πρέσπες».
Με κάποιους ΑΝΕΛ συν δύο κερδίζει την ψήφο εμπιστοσύνης, με το Ποτάμι (πλην δύο) την ψήφο για το Μακεδονικό, ο επικεφαλής των ΑΝΕΛ δεν θα χάσει τα δικαιώματα αρχηγού κόμματος και έχει χρόνο -έστω και λίγο- για να αλλάξει το δημοσκοπικό του ποσοστό και η Ν.Δ. ησυχάζει που δεν θα της σκάσει στα χέρια το «κακό». Το Ποτάμι δεν έχει λόγους να είναι δυσαρεστημένο κι αυτό και οι κάλπες στήνονται Μάιο ή Οκτώβριο σ’ αυτό το σκηνικό.
Έρχονται εκλογές και κατά το τυπικό «οι αλεπούδες δείχνουν ένα ειλικρινές ενδιαφέρον για την παράταση της ζωής των πουλερικών».