Την επίσκεψη της Άγκελα Μέρκελ στην Ελλάδα και τις κοινές δηλώσεις της με τον Αλέξη Τσίπρα σχολιάζει το ΚΚΕ.
Την επίσκεψη της Άγκελα Μέρκελ στην Ελλάδα και τις κοινές δηλώσεις της με τον Αλέξη Τσίπρα σχολιάζει το ΚΚΕ.
Όπως υποστηρίζει, το γεγονός ότι η κ. Μέρκελ είναι «η πρώτη που σπεύδει να δώσει "ψήφο εμπιστοσύνης" στον κ. Τσίπρα αποτελεί από μόνο του κριτήριο για την ανάγκη ο λαός να καταψηφίσει τη συγκεκριμένη κυβέρνηση με όλα τα μέσα».
Κατά το ΚΚΕ, ο κ. Τσίπρας, «μετά τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό ξεπλένει και τον ρόλο της Γερμανίας στην εφαρμογή των αντιλαϊκών μνημονίων. Γι’ αυτόν τον λόγο και η επίσκεψη Μέρκελ, παραμονές εκλογών, εκτός από την προώθηση και εδραίωση των οικονομικών συμφερόντων του γερμανικού κεφαλαίου στην Ελλάδα και την περιοχή, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια στήριξη, ένας έπαινος στον κ. Τσίπρα για τις δηλώσεις μετάνοιας, που έκανε όλα αυτά τα χρόνια και για τη βρώμικη δουλειά που έβγαλε, είτε πρόκειται για τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις υπέρ του κεφαλαίου που εφάρμοσε, είτε για τα επικίνδυνα ΝΑΤΟϊκά σχέδια που προώθησε στην περιοχή».
Το ΚΚΕ θεωεί ότι «η στήριξη της Μέρκελ στη Συμφωνία των Πρεσπών, που εκφράζει τους στόχους του γερμανικού παράγοντα, ο οποίος - σημειωτέον- τις προηγούμενες δεκαετίες πρωτοστάτησε στην όξυνση του εθνικισμού στα Βαλκάνια και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, δείχνει ξεκάθαρα ότι αυτή η Συμφωνία υπαγορεύθηκε από την ανάγκη των ευρωατλαντικών σχεδιασμών».
Παράλληλα, επισημαίνει ότι «σήμερα ο κ. Τσίπρας απέδειξε ότι ανήκει στην ίδια οικογένεια με την κ. Μέρκελ, αυτήν του ευρωμονόδρομου και των μνημονίων διαρκείας που επιβάλλει η ΕΕ. Επανέλαβε την κοροϊδία για μια δήθεν "κοινωνική" ΕΕ, όπως επίσης και τη γνωστή λαθροχειρία που τσουβαλιάζει κάθε φωνή αμφισβήτησης της ΕΕ με αντιδραστικές ακροδεξιές δυνάμεις. Ενέταξε μάλιστα και την κ. Μέρκελ στη συμμαχία κατά της ακροδεξιάς που είναι σαν να προσπαθείς να σβήσεις τη φωτιά με βενζίνη».
Το Κομμουνιστικό Κόμμα δηλώνει ότι ο κ. Τσίπρας «ξεπέρασε με μισή κουβέντα» τις γερμανικές αποζημιώσεις, «κάτι το οποίο ευθυγραμμίζεται με την - επί μία τετραετία - στάση του, που δεν έκανε τίποτα ουσιαστικό για να τις διεκδικήσει, για να μη διαταραχθούν οι συμμαχίες με το γερμανικό κεφάλαιο».