Δέκα λεπτά. Τόσα χρειάστηκε ο Ντόναλντ Τραμπ για να τροφοδοτήσει από το Οβάλ Γραφείο τον φόβο για την παράνομη μετανάστευση, να επαναλάβει με τον πιο δραματικό τρόπο την ανάγκη του τείχους κατά μήκος των συνόρων των ΗΠΑ-Μεξικού και να αποκλείσει οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική λύση για το shutdown. Μία μεγάλη μερίδα ωστόσο των ανθρώπων που βιώνουν το πρόβλημα, εκείνοι που ζουν μία ανάσα από τα σύνορα, δεν συμμερίζονται την αγωνία του προέδρου τους.
Της Μάρως Βακαλοπούλου
[email protected]
Δέκα λεπτά. Τόσα χρειάστηκε ο Ντόναλντ Τραμπ για να τροφοδοτήσει από το Οβάλ Γραφείο τον φόβο για την παράνομη μετανάστευση, να επαναλάβει με τον πιο δραματικό τρόπο την ανάγκη του τείχους κατά μήκος των συνόρων των ΗΠΑ-Μεξικού και να αποκλείσει οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική λύση για το shutdown.
Μία μεγάλη μερίδα ωστόσο των ανθρώπων που βιώνουν το πρόβλημα, εκείνοι που ζουν μία ανάσα από τα σύνορα, δεν συμμερίζονται την αγωνία του προέδρου τους. «Έχουμε άλλα προβλήματα εδώ που πρέπει να λυθούν. Αρκετά με το τείχος», λένε στους «New York Times».
Σε μία προσπάθεια να δικαιολογήσει την αδιαλλαξία του για την έγκριση του κονδυλίου των 5,7 δισ. δολαρίων για την ανέγερση του τείχους, το οποίο έχει οδηγήσει στη μερική παράλυση των ομοσπονδιακών υπηρεσιών της χώρας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους πολίτες και τους χιλιάδες ομοσπονδιακούς υπαλλήλουν οι οποίοι παραμένουν όμηροι στις υπηρεσίες τους, ο Αμερικανός πρόεδρος περιέγραψε με τα πιο μελανά χρώματα την καθημερινότητα των ανθρώπων που ζουν στα σύνορα.
Οι άνθρωποι αυτοί βιώνουν μία «ανθρωπιστική κρίση», κατά τα λεγόμενα του Τραμπ, και βρίσκονται διαρκώς αντιμέτωποι με τη βία και τις αδίστακτες συμμορίες. Εν αναμονή της ομιλίας του Τραμπ, οι «New York Times» ταξίδεψαν στη μεξικανική πλευρά των συνόρων, καθώς και στην αμερικανική πλευρά σε τέσσερις πολιτείες, την Καλιφόρνια, το Νέο Μεξικό, την Αριζόνα και το Τέξας. Και βρήκαν πράγματι ανθρώπους που συμμερίζονται την ίδια αγωνία του προέδρους τους, αλλά λίγους.
Το Κολόμπους είναι μία μικρή πόλη, περί τα 5 χλμ. βόρεια των μεξικανικών συνόρων. «Είναι η πιο ήσυχη πόλη που μπορείς να φανταστείς», υποστηρίζει η 31 ετών Αντριάνα Ζιζούμπο, η οποία μεγάλωσε στο Κολόμπους και διατηρεί καφετέρια μαζί με τον άνδρα της. «Η μοναδική κρίση που αντιμετωπίζουμε εδώ είναι η έλλειψη εργασίας. Λιγότεροι άνθρωποι περνούν τα σύνορα για να δουλέψουν. Και οι Αμερικανοί δεν θέλουν να βρωμίσουν τα χέρια τους με σκληρές δουλειές», σχολιάζει. «Η ζωή είναι ωραία στα σύνορα», γράφει στον τείχο του καφέ της.
Αρκετοί ωστόσο συμφωνούν ότι υπάρχει ανθρωπιστική κρίση στα σύνορα. Μόνο που κατηγορούν την κυβέρνηση Τραμπ ότι έκαναν την κατάσταση χειρότερη με την πολιτική που ακολούθησε για να αποθαρρύνει τους μετανάστες από την Κεντρική Αμερική από το να φθάσουν στα σύνορα και να ζητήσουν άσυλο από τις ΗΠΑ.
Η πολιτική της κυβέρνησης, υποστηρίζουν, όχι μόνο δεν είχε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, αλλά είχε ως αποτέλεσμα να κλιμακωθεί η ένταση στα σύνορα, να δημιουργηθούν παντού καταφύγια από εθελοντές και οι αιτούντες άσυλο που προσπαθούν να ξεφύγουν από τη βία στις χώρες τους να βρεθούν ξανά αντιμέτωποι με προβλήματα υγείας – και όχι μόνο – άμα τη αφίξει τους στις ΗΠΑ.
Στην πραγματικότητα, κανείς δεν αμφισβητεί την ανάγκη της προστασίας των συνόρων. Ούτε οι Δημοκρατικοί, η διαφωνία των οποίων έγκειται στο είδος της προστασίας – και κατά συνέπεια στο τείχος. Στο διάγγελμά του ωστόσο, ο Αμερικανός πρόεδρος παρουσίασε μία ψευδή εικόνα της κατάστασης, όπως σχολιάζει στην «Guardian» ο Έρικ Σβαρτς, πρόεδρος της Refugees International και πρώην αναπληρωτής υφυπουργός των ΗΠΑ για τον Πληθυσμό, τους Πρόσφυγες και τη Μετανάστευση. «Βάσει των στοιχείων – υπογραμμίζει ο Σβαρτς - οι μετανάστες - με ή χωρίς έγγραφα - διαπράττουν εγκλήματα με χαμηλότερα ποσοστά από τους Αμερικανούς πολίτες».